برای چشمهای اشک آلودت می نویسم ای دختر غزه!

دختر غزه‌ای! صورت معصوم وزیبایت که عکس <یک> روزنامه شده بود چنان مرا تحت تاثیر قرار داد که قلم برداشتم و سعی کردم برای چشمان غم زده‌ات چیزی بگویم، اما هر چه گشتم نتوانستم در این باب چیزی بگویم و بنویسم! ناتوان بودم چون غمت بزرگ و سنگین است. اشک چشمانت گویای همه آلا‌م و دردهای توست. گویای اینکه کاشانه‌ات با خاک و خون درآمیخته است، شهرت را به آتش و ویرانی کشاند‌ه‌اند. کودکان زیادی زیرآوار زورمداران و دیوانگان قدرت مانده‌اند.
چطور می‌شود زیبایی چشمان تو را ندید، چطور می‌شود معصومیت تو را حس نکرد، چطور می‌شود وقتی لبخند زیبای تو که جهان را دگرگون می‌کند را نادیده انگاشت و چطور می‌شود یاد کودکان کربلا‌ نیفتاد.
آیا وقتی خانه‌ات آتش گرفت و ویران شد، یاد آتش خیمه های بنی‌هاشم افتادی؟ آیا وقتی دامنت سوخت و حرم آن دلت را می‌سوزاند، یاد دامن سوخته بچه‌های کربلا‌ افتادی؟ آیا زمانی که برای یافتن نقطه‌ای امن می‌دویدی، یاد غروب عاشورا و بیان‌گردی و خار بیابان‌ها و ریگ‌های سوزان افتادی؟ آیا وقتی خون عزیزانت را می‌دیدی یا گوش‌های پاره شده دخترکان پاک افتادی و آیا وقتی داغ کسانت تو را دیوانه می‌کرد و جگرت آتش می‌گرفت به یاد داغهای اسوه صبر کربلا‌ افتادی؟
می‌دانم سخت است، بسیار سخت! ما هم کشیده‌ایم. با قلب کوچکت تحملت باید زیاد باشد که بتوانی همه این وقایع تلخ و دهشتناک را بپذیری و باور کنی!
باور کنی که همه دنیا به جز تعدادی اندک و کم جمع شده‌اند تا خانه‌ات را بگیرند. خانه‌ات را که نه همه چیز تو را، سرزمین آباد اجدادی تو را!اما در آخر در طول یک روز از طلوع تا غروب خورشید همه کسانت را از دست داده‌ای؟! دعای همه ما همدردی با شما ملت مظلوم و دوست‌داشتنی است. اما وای به عاشوراییان که فریادرسی نداشتند.بدانید ظلم‌ها با روزگاران می‌روند اما فریادها می‌مانند. آرزوی همگی ما دیدن روزی است که همه کودکان خصوصا شما کودکان فلسطینی بدون ترس و دلهره چشمانتان از برق شادی بدرخشد.
بشنوید این بانگ فرزندان مادر مرده است
کز ستم های شما هر گوشه زاری می کنند

محبوبه نجفی

منبع : روزنامه سیاست روز