نگاهی به شانزده تیم بـرتر لیگ قهرمانـان

تمام تیم های راه یافته به مرحله یك هشتم نهایی، از غرب اروپا هستند تا علاوه بر كوتاه شدن بعد مسافت تا حد زیادی بتوان نفرات و سیستم آنها را بررسی كرد. سال گذشته اسپارتاپراگ در این جمع حاضر بود ولی به دلیل آن كه لیگ جمهوری چك، تقویمی متفاوت با لیگ های اروپای غربی دارد، در فصل نقل و انتقالات كه برای آنها حكم تقویت برای آغاز فصل را داشت، با از دست دادن نصف بازیكنان خود عملاً متحول شد تا رقبا نیز برای رویارویی با آنها، اسیر نوعی سردرگمی و بی اطلاعی شوند! اما این مرتبه دیگر چنین مشكلی وجود ندارد، چرا كه تقویم كشورهای غربی تا حد بسیار زیادی مشابه یكدیگر هستند.
از میان ۱۶ تیم برتر اروپا، بخت قهرمانی یوونتوس، میلان، بارسلونا و چلسی بیشتر از سایران به نظر می رسد، هرچند از میان بارسا و چلسی، یكی باید حذف شده زودهنگام این رقابت ها لقب بگیرد.
موناكو؛ موفق در خانه
از ۱۲ امتیازی كه موناكو كسب كرد تا صدرنشین گروه A شود ۹ امتیاز آن را در ورزشگاه لویی دوم به دست آورد. مردان مونت كارلو در خانه پنج گل زدند و تنها یك مرتبه دروازه شان را گشوده شد تا مشخص شود مانند فصل گذشته با اتكا بر دیدارهای خانگی خود، می توانند رویای حضور در جمع هشت و چه بسا چهار تیم برتر قاره سبز را در ذهن خود متصور شوند، البته آنها برای موفقیت باید روند دیدارهای خارج ا ز خانه خود را نیز بهبود ببخشند. از مهره های كلیدی مجموعه تحت هدایت دشام می توان به آدبایور، چوانتون و ساویولا اشاره كرد كه عملاً خلاء ناشی از جدایی روتن، ژولی و مورینتس را پر كرده اند. توان تهاجمی موناكو حقیقتاً رعب آور است!
لیورپول؛ بسیار معمولی
نمایش ارایه شده از سوی مردان آنفیلد مقابل المپیاكوس در روز آخر را باید تنها یك حماسه دانست، حماسه ای كه شاید یك دهه طول بكشد تا دوباره رخ دهد! بنیتس، مهره های بسیار خوبی در اختیار دارد. هیپیا، جرارد آلونسر، گارسیا و باروش كه هر تیمی را می توانند به جلو هدایت كنند، اما آنها در داخل میدان، اسیر نوعی توهم به نظر می رسند و از این رو معمولاً لیورپول بسیار معمولی بازی می كند. این نحوه بازی شاید در لیگ برتر بتواند آنها را در زمره چهار تیم صدر جدول قرار دهد، اما برای موفقیت در لیگ قهرمانان، به هیچ وجه رضایت بخش نیست. بنیتس باید بداند اگر اكنون در جمع ۱۶ تیم برتر قرار داد بیشتر به خاطر استعداد جرارد و البته اشتباهات نیكو پولیدیس است. لیورپول راه بسیار دشواری برای حضور در جمع هشت تیم دارد. راهی كه گمان می رود سرانجام خوشایندی برای مردان آنفیلد نداشته باشد!
بایر لوركوزن؛ امیدواری های زیاد
لوركوزن نیز از ۱۱ امتیازی كه به موجب آن صدرنشین گروه B شد، ۹ امتیاز را در بای آرنا به دست آورد. آنها در خانه ۹ مرتبه به گل رسیدند و تنها یك بار توپ را از دروازه شان بیرون كشیدند تا بتوانند برای صعود به مرحله یك چهارم پایانی به دیدارهای خانگی دلخوش باشند. نایب قهرمان سال ،۲۰۰۲ در خارج از خانه تا حدی ضعیف ظاهر می شود، البته اگر آنها در مرحله حذفی، روند مرحله گروهی را حفظ كنند، احتمال زیادی برای موفقیتشان وجود دارد. هرچند رقبای دیگر مانند رئال مادرید و رم بحران زده نیستند. از مهره های كلیدی مجموعه تحت هدایت اوگن تالر می توان به روكه جونیورز، برنداشنایدر و برباتوف اشاره كرد. آنها در خانه می توانند هر تیمی را از پیش رو بردارند، هرچند شرایط متفاوت با مرحله گروهی به نظر می رسد.
رئال مادرید؛ ترس و اضطراب
بهترین تیم قرن و پرافتخارترین باشگاه لیگ قهرمانان، صعود خود را كاملاً مدیون رم و البته ایوانف است. ایوانف روسی در دیدار رفت مقابل رم، یك پنالتی كاملاً بی مورد را به رئال اهدا كرد تا شرایط برای بازگشت و پیروزی چهاربردو مهیا شود. در دیدار برگشت نیز رم به مهره های اصلی خود نظیر توتی، مونته لا و كاسانو استراحت داد تا به نوعی به دیناموكی یف خیانت كند. به هرحال رئال با ترس و اضطراب، خود را افتان و خیزان به جمع ۱۶ تیم برتر رساند، اما در این مرحله كار بسیار دشواری پیش رو دارد. صحبت از تزلزل خط دفاعی مردان برنابئو تكراری به نظر می رسد، در خط میانی نیز فیگو و زیدان دیگر آن نفرات تاثیرگذار گذشته نیستند و بكام نیز مانند همیشه، عنصری بسیار معمولی است تا تمام آرزوهای لوكزامبورگو (مربی جدید رئال) به ساق های رونالدو و تیزهوشی رائول دامون باشد، هرچند ضربات ایستگاهی نیز می توانند چاره ساز شوند، البته مقابل یوونتوس همه چیز متفاوت خواهد بود!
یوونتوس؛ در اندازه های قهرمانی
پس از فصلی بسیار مایوس كننده، یووه تحت هدایت كاپلو به تیمی دیگر تبدیل شده و با نمایش حسابگرانه خود، می تواند هر حریفی را از سر راه بردارد. بیانكونری از ۱۸ امتیاز ممكن مرحله گروهی، ۱۶ امتیاز كسب كرد تا از این حیث، برتر از سایر تیم های حاضر در این رقابت ها باشد. شش گل زده و تنها یك گل خورده كه البته از روی نقطه پنالتی بوده نشان از توان دفاعی بالا و اكتفا به حداقل تفاضل گل برای رسیدن به سه امتیاز دارد. برای یووه، تنها رسیدن به پیروزی لذتبخش است و چگونگی آن اهمیتی ندارد هرچند این شیوه در مرحله حذفی، تا حد زیادی خطرناك به نظر می رسد! از مهره های كلیدی بانوی پیر فوتبال ایتالیا می توان به بوفون، تورام، كاناوارو، زامبروتا و ندود اشاره كرد كه البته بیشتر آنها وظایف دفاعی دارند تا مشخص شود یووه ابتدا به حفظ دروازه خودی فكر می كند و سپس به گشودن دروازه حریف. این یووه، بوی قهرمانی می دهد.
بایرن مونیخ؛ نه چندان قدرتمند
به جز دیدار رفت مقابل آژاكس، بایرن هرگز نتوانسته نمایش قابل ستایشی ارایه كند. ماگات در اشتوتگارت، توانایی هایش را ثابت كرد و اكنون نیز تیمش را در صدر بوندس لیگا می بیند، اما شرایط در اروپا متفاوت به نظر می رسد و بازی برابر یوونتوس نشان داد اگر بایرن با تیمی قدرتمند و با برنامه روبه رو شود مشكلات بسیار زیادی خواهد داشت. تك اشتباهات كان و خط دفاعی می توانند تمام زحمات مجموعه را بر باد دهند، مجموعه ای كه اتكای زیادی به بالاك دارد و امیدهایش برای رسیدن به گل را در توانایی های ماكای جست و جو می كند هرچند گوئررو، پدیده پرویی بایرن نیز طی چند هفته گذشته عنصری تاثیرگذار نشان داده.
لیون؛ روند مستقر
پل لی گوئن مجموعه بسیار هماهنگی ساخته كه مهم ترین خاصیتش، عدم نوسان است. ایسن، جونینیو و ویلتورد را می توان كلیدی ترین عناصر لیون دانست كه علی رغم توانایی های بالا، تا حد زیادی نگران به نظر می رسند. لیون در مرحله گروهی تنها پنج امتیاز از دست داد كه شاید آمار خوبی محسوب شود، اما زمانی كه به خاطر می آوریم این امتیازات مقابل منچستر یونایتد از دست رفته، متوجه می شویم قهرمان نیم فصل لوشامپیونه در رویارویی با تیم های بزرگ مشكل دارد، هرچند احتمال دارد تا ژانویه شرایط بهتری بر مجموعه حكمفرما شود.
منچستر یونایتد؛ همیشه خطرناك
شكست سنگین روز آخر مقابل فنرباغچه را نباید چندان جدی تلقی كرد، هرچند همین نتیجه باعث شد یونایتد در جایگاه دوم قرار بگیرد و در مرحله یك هشتم پایانی، میلان قدرتمند را مقابل خود ببیند. فرگونس طی سالیان اخیر نشان داده شناخت بسیار خوبی از جو حاكم بر رقابت های اروپایی دارد و می داند چگونه باید در این رقابت ها حاضر شود، اما این مرتبه شرایط به خوبی فصول قبل نیست. در خط دفاع فقط می توان به فردیناند اطمینان كرد، هرچند هانیتزه مدافع خوبی است. در خط میانی مهره ای كه بتوان آن را كلیدی دانست دیده نمی شود تا عملاً همه چیز به رودفن نیستلروی وابسته باشد. در این میان باید به آمار خوب یونایتد در اولدترافورد نیز توجه كرد: سه پیروزی، دوازده گل زده و چهار گل خورده.
آرسنال؛ فاقد شخصیت اروپایی
مثل همیشه به آرسنال برچسب بی شخصیتی در رقابت های اروپایی زده می شود كه البته تا حد زیادی نیز درست به نظر می رسد. تیمی كه در خانه از پس پاناتینایكوس برنمی آید و در سه دیدار خارج از خانه مقابل رقبایی چون روزنبرگ، فقط به تساوی دست یافته، مسلماً نمی توان تیم قدرتمند و تاثیرگذار لیگ قهرمانان دانست. مشكل كنونی آرسنال، قطع شدن نوار شكست ناپذیری اش مقابل منچستر یونایتد و افت فراوان روحی است كه شاید تا اسفندماه برطرف شود. مجموعه تحت هدایت ونگر از انگیزه بسیار بالایی برای پاك كردن برچسب بی شخصیتی بهره مند است، اما از توانایی های لازم برای نیل به این منظور بهره مند نیست. آنها كه فصل گذشته با شكست خانگی مقابل چلسی، بهترین فرصت را برای خارج كردن خود از زیر سایه این اتهام از دست دادند، اكنون چگونه می توانند امیدوار باشند تا همه چیز را تغییر دهند؟
آیندهوون: پایان ناكامی ها
با حضور كوكو، پی اس وی تا حد زیادی بهتر از گذشته شده و بسته نگه داشتن دروازه اش به مدت ۱۱۶۹ دقیقه در لیگ هلند، ملقب به اردیویسیه، موید این مسئله است. آیندهوون در مجموع، مجموعه ای هماهنگ به نظر می رسد كه تمام توجهش به كارهای تیمی است و به همین خاطر جدایی آرین روبن، چندان به چشم نیامده. به احتمال فراوان، موناكو از مرحله یك هشتم پایانی فراتر نخواهد رفت، اما حضور در همین مرحله نیز موفقیتی بزرگ برای آنان محسوب می شود.
میلان؛ متكی به شوچنكو
روسونری در شرایط بسیاری خوبی قرار دارد و با اتكا به توانایی هایش می تواند هر حریفی را با دردسر مواجه كند، اما در این میان مشكلی بزرگ خودنمایی می كند كه همان وابستگی بیش از اندازه به شوچنكو است. میلان این فصل را می توان با یووه ۲۰۰۳ مقایسه كرد كه اتكای بیش از از حد به ندود داشت، البته این مرتبه نیز تیم قدرتمند ایتالیایی به ستاره ای شرقی وابسته است! به جرات می توان ادعا كرد آنجلوتی هیچ جایگزینی برای فاتح توپ طلایی ۲۰۰۴ اروپا ندارد و در فقدان وی توانایی های مجموعه تحت هدایتش تا بیش از نصف كاهش می یابد. علی رغم تمام این اوصاف، روسونری مجموعه ای بسیار قدرتمند است، مجموعه ای كه با توجه به در اختیار داشتن مهره هایی چون نستا، سیدورف، كاكا و كرسپو می تواند به حضور در دیدار پایانی امیدواری بسیار زیادی داشته باشد، البته اگر شانس از آنها روی نگرداند و شرایط كلی تیم، دگرگون نشود.
بارسلونا؛ یك تیم واقعی
بازیكنان بارسارا باید یك تیم واقعی دانست، بازیكنانی كه در قالب برنامه های تیمی توانایی های منحصر به فردشان را به رخ رقبا می كشند. پیروزی آنها مقابل میلان نشان داد اگر آبی اناری پوشان بخواهند می توانند هرحریفی را وادار به تسلیم كنند. آنچه بارسا را متمایز از سایر تیم های این مرحله ساخته، توازن بی نظیری است كه به لطف توانایی های دكو و ژاوی برقرار شده. بازی موثر این دو و البته ماركس است كه سبب می شود فضای لازم برای حركات اتوئو و شرایط مطلوب جهت شكوفایی استعدادهای رونالدینیو فراهم شود. بارسا می تواند با امیدواری به آینده نگاه كند، البته اگر فهرست مصدومانش را طولانی تر از لیست بلندبالای كنونی نبیند!
اینتر؛ متفاوت با لیگ ایتالیا
دو پیروزی و یك تساوی در سه دیدار خانگی و همین آمار در دیدارهای خارج از خانه نشان می دهد اینتر روندی تقریباً ثابت را طی می كند. شرایط نوآتزوری در لیگ قهرمانان متفاوت با سری A است و چندان از تساوی های پیاپی خبری نیست. هرچند اكنون در ایتالیا نیز وضعیت در حال بهتر شدن است و مجموعه تحت هدایت مانچینی، راه پیروزی را پیدا كرده اما آمار اینتر در لیگ قهرمانان بسیار امیدوار كننده است، به ثمر رساندن چهارده گل و پذیرفتن تنها سه گل نشان می دهد نوآتزوری همان گونه كه در كارهای هجومی موفق است، در امور دفاعی نیز می تواند موفق باشد! نقطه قوت آبی و سیاه های سن سیرو را می توان در خط حمله قدرتمندشان دانست. جایی كه آدریانو با هنر منحصر به فردش جادو می كند و ویری نیز به روزهای خوب گذشته بازگشته.
وردربرمن؛ غیرقابل پیش بینی
قهرمان فصل گذشته بوندس لیگا با كنار زدن والنسیا كاری بسیار مهم انجام داد. مجموع تحت هدایت توماس شاف بسیار با برنامه و با حوصله بازی می كند و هرگز نمی توان آنها را ناامید پیدا كرد! برمن تنها یك شكست را در مرحله گروهی پذیرفت كه البته اگر اشتباه اسماعیل نبود چه بسا كه زمین اینتر را با امتیاز ترك می كرد. از نتایج جالب توجه برمن می توان به پیروزی در مستایا مقابل والنسیا اشاره كرد. از مهره های كلیدی تیم آلمانی می توان از چاریستئاس یونانی، كلوزه و اسماعیل نام برد، آنها از توانایی رساندن برمن به مراحل بالاتر برخوردارند، البته اگر خود را كاملاً باور كنند!
چلسی؛ مورینیو یعنی همه چیز
با دلارهای نفتی خود، چلسی را به نیمه نهایی رساند و این فصل با هدایت مورینیو و جذب ستارگان موثر تنها به قهرمانی می اندیشد، البته مردان استمفوردبریج نیز از توانایی لازم برای رسیدن به این مهم، كاملاً برخوردارند. شیوه های نوین مورینیو را تا حدی می توان مشابه والنسیای دوران كوپر دانست. دفاع منطقی، جلوكشیدن حریف و سپس ضد حمله. عناصر هجومی چلسی از سرعت بالایی برخوردارند. ضن آن كه با تكنیك خود نیز می توانند هرخط دفاعی را بر هم بریزند. در میان برنامه های چلسی، نكته ای بارز نیز نمایان است كه همان توجه بیش از حد به ضربات شروع مجدد می باشد. آبی های لندن به دفعات روی این ضربات به گل رسیده اند كه البته سهم جان تری بیش از سایران بوده. چلسی را در مجموع باید تیمی یكپارچه خواند، اما گمان می رود تری، لمپارد و دروگبا كلیدی ترین عناصر آن هستند.