مقابله با بوی نامطبوع بدن

عرق چیزی جزب آب و نمك نیست كه از غده‌های تعرق برای كنترل دمای بدن ترشح می‌شود. باكتریهای روی پوست فرد می‌توانند با عرق بدن تركیب شده و بوی نا مطبوع تولید كنند. بوی بدن حتما گاهی اوقات می‌تواند نشانه‌ مشكلات مهمتر پزشكی باشد. وقتی كسی از بوی بدن خود شكایت دارد، پزشك به اطلاعات بیشتری برای حل این مشكل نیاز دارد. برخی از سوالاتی كه پزشك مربوطه ممكن است در این موارد از شما بپرسد عبارتند از: چه وقت تولید بوی بدن شروع می‌شود؟ آیا می‌توانید درباره آن توضیح دهید؟ این بو ظاهرا از كدام قسمت بدن ناشی می‌شود؟ ( مانند تمام بدن، تنفس، زیر بغل، ادار یا اندامهای تناسلی) آیا این بو دائمی است یا در زمانهای خاصی بروز می‌كند؟ آیا عاملی وجود دارد كه تولید آن را كمتر یا تشدید كند؟ یا در خانواده سابقه این مشكل را دارید؟ چه روشهای طبی برای درمان آن به كار گرفته‌اید؟ (اگر اینطور است) از چه داروهای شیمیایی، گیاهی، یا روش دیگری برای معالجه‌ آن استفاده می‌كنید؟ آیا هیچ علائم دیگری نیز به همراه آن دارید؟ دلایل بروز بوی نامطبوع بدن شامل داروها، مواد سمی یا مواد گیاهی از قبیل الكل، سم آرسنیك، سم كیانید یا كشیدن سیگار، خوردن برخی مواد خاص مثل پیاز باشد كه باعث بروز بوی بدن دهان می‌شود و در متابولیسم اختلال ایجاد می‌كند. همچنین عفونتهایی از قبیل عفونتهای ریوی، عفونتهای پوستی، عفونتهای مهبل، بیماریهای مقاربتی یا عفونت مجاری اداری میتوانند باعث بروز این بوی نا مطبوع شوند. به این ترتیب در محل عفونت بوی بد تولید می‌شود. برای مثال عفونت ریه باعث بوی بد دهان می‌شود، نقص در فعالیت كبد و كلیه‌ها، حالت‌های روانی خاص كه فرد تصور می‌كند تمام بدنش بوی نامطبوع تولید می‌كند در حالی كه این گونه نیست، مشكلات دهان و دندان مانند، بیماریهای لثه، دندان و پوسیدگی دندانی و یا عفونت و التهاب لثه‌ها همگی بوی نامطبوع دهان را ایجاد می‌كنند. از سوی دیگر تومورها و سرطان‌ها نیز ممكن است باعث بروز بوی نا مطبوع در اطراف تومور شوند. برای مثال، تومورهای دهان یا معده باعث بوی بد دهان می‌شوند. سرطان لوله رحم باعث ترشحات بد بو می‌شوند. نحوه‌ پیشگیری از بروز این حالت مربوط به علت بروز آن است. برای مثال جلوگیری از مصرف داروها یا مواد سمی می‌تواند از تولید بوی نا مطبوع پیشگیری كند. مصرف داروهای تجویز شده و كنترل میزان قند خون در منزل یك روش پیشگیری به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت غیر قابل كنترل است. مراجعه‌ منظم به دندانپزشك و مسواك كردن منظم دندانها با خمیر دندان مناسب كه از بروز بیماریهای دهان و دندان جلوگیری می‌كند. نقش پزشك در این زمینه اطمینان از این امر است كه فرد مشكل یا بیماری خاصی ندارد. تشخیص علت بروز بوی بدن با مراجعه به تاریخچه‌ پزشكی و آزمایشات فیزیكی صورت می‌گیرد. در برخی موارد خاص آزمایشات بیشتر مورد نیاز خواهد بود. موارد ناشی از عفونتها معمولا با درمان آن عفونت برطرف می‌شوند و معمولا اثرات جانبی بلند مدت ندارند. بوی بد بدن مسری نیست و به دیگران منتقل نمی‌شود. البته اگر علت بروز این حالت عفونت خاصی باشد آن عفونت می‌تواند مسری باشد كه از آن جمله می‌توان به عفونتهای بیماریهای مقاربتی اشاره كرد. حالتهای وراثتی نیز ممكن است به طور ژنتیكی از والدین به فرزندانشان منتقل شود. از مهمترین روشهای درمان این حالت شست‌وشوی روزانه با آب و صابون است. گاهی اوقات ممكن است فرد از دئودورانت و اسپری خاص برای جلوگیری از تعرق استفاده كند. داشتن یك رژیم غذایی مناسب نیز در برخی موارد توصیه می‌شود. در مورد بیماریهای مولد بوی نامطبوع درمان بیماری تحت نظر پزشك توصیه می‌شود. در مورد اثرات جانبی بیماری باید گفت، كه این امر با نوع درمان در ارتباط است؛ برای مثال برخی افراد نسبت به برخی اسپریهای بدن حساسیت پوستی دارند. برخی آنتی بیوتیكها نیز ممكن است باعث بروز حساسیتهای آلرژیك یا مشكلات معده شود. در موارد جراحی نیز خطر خونریزی و عفونت وجود دارد.

منبع : انجمن درمانگران ایران