از راکی تا زیدان

یكی از اسطوره های فوتبال فرانسه بار دیگر به میادین فوتبال ملی بازگشته است. عده ای معتقدند كه بازگشت وی با اشك به پایان خواهد رسید. اما گروهی دیگر بر این باورند كه وی می تواند تیم ملی فوتبال كشورش را بار دیگر به بام فوتبال جهان برساند. به هر حال نظرات در مورد بازگشت ناگهانی و پیش بینی نشده این اسطوره، ضد و نقیض است اما آنچه در حال حاضر برای طرفداران فوتبال فرانسه اهمیت دارد این است كه زین الدین زیدان افسانه ای از تصمیم خود مبنی بر كناره گیری از تیم ملی پشیمان شده و تا مدتی نامعلوم در خدمت تیم ملی كشورش خواهد بود.چندین سال پیش خورخه والدانو مدعی شده بود كه فیزیك زین الدین زیدان، كاراكتر و قابلیت های فنی اش او را به یاد یك بوكسور می اندازد. حالا كه زیدان تصمیم گرفته خداحافظی خود از تیم ملی فوتبال فرانسه را پس بگیرد و مجدداً به میادین فوتبال ملی بازگردد به این نتیجه می رسیم كه واقعاً حق با والدانو بود چون سناریوی بازگشت زیدان به تیم ملی شباهت خاصی به سناریوی بازگشت مجدد راكی به رینگ بوكس دارد. در فیلم راكی چهار سیلوستر استالونه پس از این كه با چشم های خود شاهد نابودی دوست و رقیب سابق خود، آپولو در برابر یك بوكسور آماتور روس به نام ایوان دراگو بود تصمیم گرفت به رینگ بوكس بازگردد و یك بار دیگر اقتدار خود را به نمایش بگذارد.حالا زیزو نیز مانند راكی پس از این كه تیم ملی فوتبال كشورش را در خطر راه نیافتن به مرحله پایانی جام جهانی ۲۰۰۶ می بیند احساس می كند كه زمان بازگشت و كمك به تیم ملی فرارسیده و نباید میدان را خالی كرد. البته تفاوت زیدان با راكی در این است كه وی به همراه دو یار دیرین خود، كلود ماكله له و لیلین تورام به تیم ملی بازگشته اند در حالی كه هر سه آنها پس از یورو ۲۰۰۴ از تیم ملی كناره گیری كرده بودند.دو هفته پیش در شهر مون پولیه تیم ملی فرانسه در جریان یك دیدار دوستانه به مصاف تیم ملی ساحل عاج رفت و بخش اول سناریوی بازگشت زیدان و یارانش به تیم ملی به خوبی اجرا شد. كلود ماكله له مانند همیشه در مقابل چهار مدافع تیمش تمام روزنه های ورود حریف را مسدود كرد و لیلین تورام نیز در یك صدوسومین بازی ملی خود تا پیش از این كه مصدوم شود با اقتدار به رهبری خط دفاعی پرداخت. اما بدون تردید ستاره این بازی زین الدین زیدان بود كه هر بار كه به توپ ضربه زد، تماشاگران حاضر در ورزشگاه به تشویق وی پرداختند.روز بعد از بازی، روزنامه های فرانسه سراسر تمجید از زیدان بود. روزنامه اكیپ در صفحه اصلی خود با تیتر درشت نوشت: «تاثیر زیدان» و «بازگشت نور»همچنین تیری هانری گفت: تیم ما سرانجام سرعت، قدرت و انسجام خود را بار دیگر به دست آورد و حالا كه زیدان بازگشته بازیكنان با اعتماد به نفس بیشتری بازی می كنند.اگر بخواهیم منصفانه قضاوت كنیم باید حق را به هانری و روزنامه های فرانسوی داد چون زیدان در پیروزی سه بر صفر تیمش مقابل ساحل عاج ستاره میدان بود. با این حال ریموند دومنش مربی تیم ملی فرانسه به این حقیقت واقف است كه احتمال دارد ورق در بازیهای جدی تر به ویژه بازیهای راهیابی به جام جهانی به كلی برگردد. هنگامی كه گروه بندی رقابتهای جام جهانی در قاره اروپا انجام شد همگان پیش بینی می كردند كه فرانسه بدون زحمت به جام جهانی برسد. با توجه به حضور سه تیم ضعیف قبرس، جزایر فارو و رژیم اشغالگر قدس و دو تیم متوسط سوئیس و ایرلند كمتر كسی تصور می كرد كه فرانسه برای صعود به مشكل بربخورد اما این تیم هم اكنون در رده چهارم جدول گروه جای دارد و این تیم در جریان بازیهای رسمی خود در یك سال اخیر تنها در برابر تیم های ضعیفی چون جزایر فارو و قبرس پیروز شده است. این تیم حتی نتوانسته در بازیهای خانگی دروازه سوئیس و یا ایرلند را باز كند.در ظاهر بازگشت سه بازیكن كلیدی به تركیب اصلی تیم باید بلافاصله باعث افزایش توان روحی و روانی بازیكنان شود و به اصطلاح به تیم شوك وارد كند اما نباید از احتمالات چشم پوشی كرد. برای دومنش نیمكت نشین كردن این سه قهرمان بزرگ تقریباً غیرممكن است چون آنها به دلیل عشق به كشورشان به تیم ملی بازگشته اند. البته اگر آنها در حد و اندازه های خود ظاهر شوند مشكلی به وجود نخواهد آمد. اما باید توجه داشت كه زیدان و تورام هر دو ۳۳ ساله هستند و ماكله له نیز تنها یك سال از آنها جوانتر است و با توجه به این كه این بازیكنان همراه با باشگاههای خود، فصل پر تراكمی را در رقابتهای داخلی و لیگ قهرمانان اروپا خواهند داشت به همین دلیل احتمال تحلیل قوای جسمانی آنان وجود دارد. از سوی دیگر باید از لحاظ فنی و تاكتیكی نیز به ارزیابی عملكرد این بازیكنان پرداخت. به عنوان مثال حضور تورام در قلب خط دفاعی باعث متمایل شدن ویلیام گالاس به سمت چپ خط دفاعی می شود كه گالاس از بازی در این منطقه نفرت دارد. از سوی دیگر حضور ماكله له در كنار پاتریك ویه را در مركز زمین فرصت بازی را از ویكاش دوراسو و پدرتی خواهد گرفت.
در جریان رقابتهای یورو ۲۰۰۴ تیم ملی فوتبال فرانسه با سیستم ۲-۴-۴ به میدان رفت كه در این سیستم ژاك سانتینی، زیدان بر خلاف میل خود مجبور شد به كناره های زمین متمایل شود. اگر فرانسه بخواهد كماكان با این سیستم ادامه بدهد (كه به احتمال قوی این كار را انجام خواهد داد) آنگاه بهترین مكان برای حضور زیدان، بازی در حفره و یا همان رابط میان خط حمله و خط میانی می باشد. اگر زیدان در حفره بازی كند آنگاه كدام بازیكنان باید سه جای باقی مانده در خط میانی را پر كنند؟ اگر مربی تیم بخواهد تنها با یك مهاجم (تیری هانری) به میدان برود آنگاه ترزگه كه تنها مهاجم نوك كلاسیك فرانسه به شمار می آید نیمكت نشین خواهد شد. اگر به ارزیابی ركورد گلزنی ترزگه در سطح ملی و باشگاهی بپردازیم متوجه خواهیم شد كه نیمكت نشینی وی ریسك بزرگی خواهد بود. وی در ۱۲۰ دیداری كه برای یوونتوس انجام داده ۷۳ گل به ثمر رسانده و تعداد گلهای وی در ۵۹ بازی ملی ۳۱ گل می باشد. ترزگه در شرایطی موفق به كسب چنین ركوردهایی شده كه به صورت مداوم با مصدومیت دست به گریبان بوده است.
اگر هم دومنش بخواهد از زوج ترزگه و هانری در خط حمله استفاده كند آنگاه باید با سه بازیكن در مركز زمین به میدان برود و قید استفاده از بازیكنان گوش (كناری) را بزند. البته بازی با این سیستم چندان فكر خوبی نیست چون در آن صورت گالاس به تنهایی مجبور خواهد بود فضای جناح چپ تیم فرانسه را پوشش بدهد.به هر حال بازگشت ستارگان فوتبال فرانسه به تیم ملی این كشور دقیقاً مانند ورود چند میهمان ناخوانده به منزل یك شخص میهمان نواز است كه این شخص با وجود این كه می داند این میهمانان برایش دردسرساز خواهند شد اما چاره ای به جز پذیرایی از آنها ندارد.خطر دیگری كه تیم فرانسه را تهدید می كند نبود ثبات در بازی زیدان در دو سال اخیر است كه كارشناسان فوتبال نمایش زیدان را در این مقطع با عبارت «تب و لرز زیدان» توصیف كرده اند. حتی كارشناسان فوتبال اسپانیا پا را از این هم فراتر نهاده اند و مدعی شده اند كه زیدان در برابر تیمهای ضعیف انگیزه ای برای بازی كردن ندارد و به همین دلیل است كه رئال در فصل نقل و انتقالات دو هافبك تهاجمی به نامهای باپتیستا و روبینیو را به خدمت گرفت. در واقع هدف اصلی مربی تیم رئال مادرید اجرای سیستم چرخشی برای این سه بازیكن است كه به این ترتیب زیدان در تعدادی از این بازیها نیمكت نشین خواهد شد.با وجود تمام این شرایط نباید از زیدان و یارانش به دلیل بازگشت به تیم ملی انتقاد كرد چون تیم ملی فرانسه شرایط بسیار نابسامانی دارد و اگر این تیم به جام جهانی راه نیابد آنگاه فوتبال این كشور تحقیر خواهد شد. تیم فرانسه ۴ بازی باقی مانده در مرحله مقدماتی جام جهانی دارد، ۲ بازی آسان در برابر قبرس و جزایر فارو و ۲ بازی خارج از خانه در برابر سوئیس و ایرلند.اگر فرانسوی ها در یكی از ۲ بازی خارج از خانه خود پیروز نشوند ممكن است حتی از حضور در مرحله پلی آف جام جهانی در قاره اروپا هم محروم شوند.در صورتی كه چنین واقعه ناگواری رخ بدهد آنگاه سه ستاره فوتبال فرانسه مجبور خواهند بود مجدداً با خاطره ای تلخ از تیم ملی كناره گیری كنند.البته باید توجه داشت كه راكی در بازگشت به رینگ بوكس موفق بود؛ او نه تنها ایوان دراگو را شكست داد بلكه در مورد موضوعات پیچیده و معنوی نیز به سخنرانی پرداخت.شاید زیدان هم به سرنوشت راكی دچار شود. البته نباید فراموش كرد كه موفقیت راكی در جریان یك فیلم سینمایی شكل گرفت اما زیدان در دنیای واقعی زندگی می كند.
دومنش در برزخ
ریموند دومنش مربی تیم ملی فوتبال فرانسه با آن كه از بازگشت زیدان به تیمش بسیار خرسند است اما بیم آن را دارد كه حضور این بازیكن در این تیم سطح توقعات مردم را بالا ببرد و این گونه فشار روحی بیشتری به بازیكنانش وارد شود.دومنش ضمن هشدار به تماشاگران در این رابطه می گوید: تا دو ماه قبل كمتر كسی تصور می كرد كه تیم ملی فرانسه به جام جهانی راه یابد اما امروز پس از بازگشت زیدان، همگان صعود ما را به جام جهانی حتمی می دانند. اما تا آنجایی كه من می دانم حضور زیدان در تیم ملی، امتیازی به مجموع امتیازات ما در جدول رده بندی رقابتهای جام جهانی اضافه نكرده و وضعیت ما نسبت به دو ماه قبل تغییری نیافته است به همین دلیل دیدگاه مردم نسبت به تیم ملی نباید تغییر كند. اگر به بازگشت زیدان به تیم ملی بیش از حد بپردازیم آنگاه احتمال دور شدن از هدف اصلی كه همان صعود به جام جهانی است وجود دارد.اما آیا دومنش تصور می كرد كه سه بازیكن سرشناس فوتبال فرانسه از بازنشستگی خارج شوند و مجدداً در خدمت تیم ملی باشند؟دومنش در این رابطه می گوید: من هر آنچه در توان داشتم برای بازگشت آنان به تیم ملی انجام دادم و خوشبختانه در نهایت متقاعد شدند كه از بازنشستگی خارج شوند. جالب این كه از مدتها قبل مردم و رسانه ها به من فشار می آوردند كه برای این سه بازیكن بازی خداحافظی ترتیب بدهم اما هرگز زیر بار نرفتم چون اگر چنین كاری انجام می دادم به طور حتم آنها هیچ گاه به تیم ملی بازنمی گشتند.اما به چه دلیل دومنش زودتر از این به فكر استفاده از این سه بازیكن نیفتاد تا این كه فرانسه در رقابتهای مقدماتی جام جهانی دچار مشكل نشود؟دومنش این گونه توضیح می دهد: بازگرداندن آنها بلافاصله پس از یورو ۲۰۰۴ غیرممكن بود چون بسیار خسته و فرسوده بودند و در آن مقطع نمی توانستند تصمیم منطقی بگیرند.

منبع : روزنامه همشهری