ظاهر و باطن مانکن‌ها

علی داوریان متولد ۱۳۵۸ است. وی به‌دلیل علاقه‌ای که به مقوله مد و مدلینگ داشته سال‌ها به مطالعه و جستجو در این حرفه، در سایت‌ها و مجلات مربوطه پرداخته است و با آگاهی اینکه از لحاظ فیزیکی استانداردهای لازم برای ورود به حوزه مدلینگ را دارد سال گذشته با در دست داشتن عکس‌های فیگوراتیوی از خود به یک آژانس مدلینگ در دبی مراجعه کرده و مورد پذیرش آژانس Elite قرار می‌گیرد. یکی از قدیمی‌ترین شرکت‌های مدلینگ دنیا با ۳۵ سال سابقه و ۳۰ شعبه در سراسر دنیا است.
داوریان در پاسخ به این سؤال که افراد برای راه‌یافتن به حیطه مدلینگ باید دارای چه مشخصاتی باشند، می‌گوید: مدلینگ استانداردهائی دارد که هرکس دارای آن باشد می‌تواند درخواست بدهد و در کنارش علاقه فردی و استعداد هم لازمه ورود به این عرصه است. می‌توان گفت در حال حاضر مدلینگ شاخه‌ای از هنرپیشگی است. چون باید با حس‌های خاص و متفاوتی مقابل دوربین قرار گرفت. دیگر حالت‌های خشک، قدیمی شده‌اند و مدلینگ دارای act شده است. شرکت‌های معروف دنبال مدل‌های بدون act و با حالت‌های خشک نیستند. مدل‌هائی را می‌پسندید که حس لازم، فیزیک استاندارد و چهره فتوژنیک داشته باشند.
داوریان تا به‌حال آموزشی در خصوص بخش‌های مختلف مدلینگ ندیده است ولی می‌گوید: آموزش لازم است اما انجام یک catwalk صحیح بیشتر به style بدن فرد ارتباط دارد. افرادی که style مناسب ندارند مثلاً وزنشان بالاست یا پاها قوس دارند و... نمی‌تواند catwalk خوب داشته باشند. یک photo modle باید دائماً در جریان کار کمپانی‌های مختلف باشد و عکس‌های جدید و به‌روز را دنبال کند تا بداند مثلاً کمپانی بزرگی مثل ورساچی (versace) یا مانگو (mango) در حال حاضر چه نوع مانکنی می‌خواهد؛ عضلانی، کشیده و... یا با چه فرم‌هائی، تا از آنها الگوبرداری کند و بعد بتواند به‌صورت حرفه‌ای صاحب سبک‌های مختلف شود و خود به عکاس، طرح و پیشنهاد دهد.
وی در ادامه در خصوص موقعیت حرفه‌ای یک مدل می‌افزاید: به‌طور کل کار مدلینگ در دنیا به‌جزء کشورهائی مثل ایتالیا و فرانسه و چند کمپانی آمریکائی که مدل‌ها را استخدام می‌کنند، در سایر نقاط یک fun و کار جانبی است. چون مدلینگ دوره سنی خاصی دارد و شما فقط در دوره‌ای محدود می‌توانید فعالیت داشته باشید. پس هر کس براساس علاقه می‌تواند در ساعات اضافی این‌کار را انجام دهد و انتظار درآمد مکفی و معینی هم نمی‌تواند داشته باشد. البته به‌غیر از سوپراستارها که براساس اصول دیگری وارد این حرفه می‌شوند.
علی داوریان، ۱۸۷ سانت قد دارد و وزن او ۶۹ کیلو است. وی در خصوص حفظ استاندارد مدلینگ می‌گوید: یک مدل موفق باید با ورزش و رژیم غذائی سخت همواره سایزهای بدن خود را حفظ کند تا در عرض ۲۴ ساعت بتواند خود را به کارفرما عرضه کند. اگر کسی چهره خوبی داشته باشد ولی از استانداردها خارج شود، دیگر جائی در این حیطه ندارد.
وی در ادامه می‌افزاید: رژیم‌غذائی باید شامل انواع موادغذائی باشد که برای بدن لازم است نه آنچه در بدن ذخیره می‌شود مثل چربی یا قند. اصولاً شرکت‌ها بیشتر به‌دنبال مدل‌های باریک و کشیده هستند. من شخصاً ورزش شنا می‌کنم و Fitness یعنی تمریناتی که به بدن فرم می‌دهد.
وی در خصوص چگونگی ورودش به این حرفه می‌گوید: بسیاری از دوستانم به‌خصوص کسانی‌که از خارج از کشور به ایران می‌آمدند من را به خاطر قدبلند و کشیدگی اندامم تشویق می‌کردند که به‌دنبال این‌کار بروم. من هم در اولین مرحله یک وب‌سایت طراحی کردم و عکس‌های معمولی‌ام را در آن قرار دادم و خواستم بدانم نظر دیگران درباره فتوژنتیک بودن من چیست؟ که به نتیجه مثبتی هم رسیدم. بعد از آن یک profile حرفه‌ای تنظیم کردم و در آن حدود ۳۸۰ عکس گذاشتم با استقبالی که از آن شد این جرأت را پیدا کردم که با یک آژانس بزرگ مصاحبه کنم و وارد این حیطه شوم.
وجود تفاوت میان آنچه در دنیا اتفاق می‌افتد و آنچه در ایران جریان دارد در خصوص مقوله مد و مانکن، بسیار و آشکار است. داوریان در خصوص وضعیت فعلی مدلینگ در ایران می‌گوید: ما از سال ۸۲ پیشرفت خوبی داشتیم. تا قبل از اینکه محمدرضا گلزار با بیلبورد ایکات در اتوبان و مجامع عمومی ظاهر شود، هیچ‌کس به این موضوع فکر نکرده بود. البته قبل از آن در هتل هما شوی catwalk داشتیم که پس از آن یکی دو سال متوقف شد اما با بالارفتن اولین بیلبورد انسانی شاهد پیشرفت این موضوع در مجلات، بیلبوردها و... شدیم. در واقع ما در مراحل اولیه کار هستیم. با اینکه مدل‌های ایرانی نسبت به بقیه مدل‌ها وضعیت خوبی دارند ولی ما بسیار عقبیم و هنوز قضیه catwalt در ایران جا نیافتاده است. اکثر شرکت‌های ایرانی ژورنال‌هایشان مطابق با فیگورهای دهه ۸۰ میلادی است. امروزه، عکاس‌های معروف دنیا دوست دارند از مدل‌ها در حال زندگی روزمره عکاسی کنند و فیگورهای ساده و تکراری طرفداری ندارد.
از داوریان پرسیدیم چقدر روی مد هستید؟ وی گفت: خیلی زیاد ولی نه مد موجود در جامعه امروزه ما، زیرا این طراحی‌های شرکت‌های بزرگ و مطرح جهان نیست و من هیچ‌وقت تابع آنها نبوده‌ام. به‌نظر من هر آدمی باید با توجه به فیزیک بدن، رنگ پوست و فرم موهایش، مدل لباس و موهایش را انتخاب کند.
داوریان در انتخاب پوشاک به مارک اهمیت می‌دهد. مارک‌های مورد علاقه وی عبارتند از:
Giorgio Armani, Dolce and Gabana, Tomy Highfilger و Levis در ساعت CK و در موبایل Nokia.
او در میان مانکن‌های دنیا به جرج کلونی مدل محصولات Police علاقه‌مند است.
داوریان به‌زودی قرار است در برنامه شوی catwalk پوشاک مردانه ایرانی حاضر شود. او می‌گوید: من استرسی از این بابت ندارم و کاملاً از حضورم روی استیج مطمئنم.
از او در خصوص ایجاد غرور در مانکن‌ها پرسیدیم وی بر این باور است که چهره، قد و قامت و چیزهائی از این قبیل ممکن است طی یک اتفاق و در زمان اندکی از دست برود پس نباید به ظاهر اتکا کرد و مغرور شد.

منبع : سایر منابع