رسم دایره هدف

● گام اول
لازم به گفتن نیست كه داشتن هدف در زندگی چقدر مهم است. كسی كه زندگی هدفمندی را پیش نگیرد،‌پس از چندی با چرخه‌ای پوچ و تهی از معنی رو به رو خواهد شد و عجیب نیست كه ادامه زندگی برای بسیاری از این افراد غیرقابل تحمل و غیرممكن خواهد بود.
داشتن هدف به خودی خود ارزشمند و مهم است ولی بعضی افراد نمی‌توانند به خواسته‌های هدفشان برسند. مهمترین علت این ناكامی اینست كه آنها نمی‌دانند چگونه هدف را تعیین كنند و چگونه هدف‌گذاری نمایند. بله درست است تعیین هدف و هدف‌گذاری درست به اندازه دستیابی به آن اهمیت دارد. شاید بسیاری ندانند كه چطور باید هدفشان را وضع كنند و یك هدف‌گذاری خوب چگونه انجام می‌شود. در زیر پندهایی ساده و موثر در این خصوص آورده‌ایم:
▪ هدف باید دقیق و مشخص باشد. این دقت و روشنی هدف، اصلی‌ترین ویژگی یك هدف مناسب است. سعی كنید زمان شروع كارتان را معلوم نمایید، برای نیل به هدف مدت زمان مشخصی معلوم كنید و تغییر یا دستاوردهایی كه زیرمجموعه هدف اصلی هستند را نیز كاملاً برجسته نمایید. تمامی نكات بالا را روی كاغذ بیاورید اگر آنها را ننویسید، بعضی موارد را فراموش خواهید كرد و شاید همان نكات بتوانند به شما كمك كنند. علاوه بر این وضوح خطوط برنامه معیارهای خوبی نیز هستند كه برای سنجش میزان پیشرفت كار مفید واقع می‌شوند مثلا یك كارآفرین به خود می‌گوید: «می‌خواهم حسابی پول دربیاورم.» او مشخص نمی‌كند كه چقدر می‌خواهد درآمد كسب كند، این درآمد قرار است در چه مدت عایدش شود، یك ماه، دو هفته یا یك سال و یا...، از چه طرحی می‌خواهد كمك بگیرد و جزییات دیگر نظیر این سوالات درمورد كسی كه می‌گوید: «می‌خواهم لاغر شوم» نیز به وجود می‌آیند.
▪ سعی كنید اهدافتان را در حوزه‌ای تنظیم كنید كه بر آن احاطه دارید و دیگر لازم نیست سراغ موضوعاتی كه كاملاً با آنها بیگانه‌اید بروید و تلاشتان از موضوع اساسی به حواشی منحرف شود.
مثلا مدتی است كه شما پیانو می‌نوازید و خوب هم یاد گرفته‌اید . از طرف دیگر مدتیست كه در كنار این ساز، ترومپت هم درس می‌گیرید. مدت كوتاهیست و چندان خوب نمی‌نوازید. آن وقت تصمیم می‌گیرید كه هم مهارت پیانوزدن را به حد عالی برسانید و هم ترومپت را بسیار بهتر یاد بگیرید. خب این هدف‌گذاری خوبی نیست و به نتیجه نخواهید رسید. ولی كاركردن روی پیانو یا تمرین ترومپت هدف خوبیست كه با پشتكار به نتیجه خواهد رسید. فراموش نكنید كه گفتن «می‌خواهم پیانو را عالی بنوازم» هم مبهم است و سوالات مشابه و جزئیات ویژه‌ای را باید پاسخ داد و در نظر گرفت.
▪ نكته دیگر اینست سیستمی كه براساس پاداش گرفتن باشد را انتخاب نكنید. در این سیستم شخص به خود می‌گوید كه مثلاً «اگر امروز ۲۰ مسئله ریاضی حل كردم، یك ساعت تلویزیون تماشا می‌كنم.»
▪ این پاداش‌ها در ابتدا لذت‌بخش هستند و به شما انگیزه می‌دهند ولی اندكی بعد اثرشان را از دست می‌دهند چراكه این پاداش یكنواخت شده دیگر شوق دریافتشان سبب به انجام رسیدن كار نمی‌شود. یا به عبارتی همان پاداش‌های ابتدایی راضیتان نمی‌كنند و خواهان جایزه‌های بزرگتری می‌شوید.
▪ مسئله بسیار مهم دیگر واقع‌گرایانه بودن هدف است. هدفی را برگزینید كه باتوانایی‌هایتان متناسب باشد. این مستلزم آگاهی شما از توانای‌هایتان است. باید بدانید چقدر توان دارید و حد نهایی این نیروكجاست. سطح هدف انتخابی شما باید قدری از توانتان بالاتر باشد نه این كه به یكباره ده پله بالاتر. وقتی كسی هدفی كه در حد توانش بسیار دشوارترست را برمی‌گزیند، حاصلی جز ناكامی،‌ افسردگی و ناامیدی در انتظارش نخواهد بود. مثلا دانشجویی اول هفته با خود می‌گوید كه این هفته همه روزها پس از اتمام كلاس‌هایش به كتابخانه دانشكده می‌رود و تا پنج صبح درس می‌خواند. هرشب سه ساعت می‌خوابد و همان‌طور... نتیجه چیست؟ معلوم است: فرسودگی جسمی و خستگی ذهنی و در آخر تعدادی كار نیمه تمام. دیگری اول صبح یك كتاب ریاضیات كه باید ۲۰ مسئله‌اش را حل كند، یك كتاب آموزش زبان اسپانیولی و سی‌دی و ابزارهای مربوطه و مقداری كاغذ كه می‌خواهد دنباله داستان ناتمامش را رویشان بنویسید، روی میز تحریرش می‌گذارد. باید گفت كه او در ابتدا با شور و شوق و یكنفس كار می‌كند ولی پس از چند ساعت می‌فهمد كه نمی‌تواند این‌ها را انجام دهد. در این جا یا اصلاً از انجام كارهایش صرف‌نظر می‌كند و یا این كه با سختی و اضطراب و عرق ریختن ادامه می‌دهد ولی در آخر خستگی شدیدی روان و جسمش را می‌آزارد. به عبارتی باید گفت: در هدف‌گذاری ایده‌آل‌گرا نباشید. واقع‌گرایی گزینه درست است. اما نكته دیگری هم هست. دقت كنید همان‌طور كه انتخاب اهداف بسیار بالاتر از توان خوب نیست، اهداف بسیار ساده و ابتدایی هم سودی به حالتان نخواهند داشت چراكه محقق كردنشان لذت بخش نیست و رضایت خاطر نمی‌آورد.
▪ یك هدف‌گذاری مناسب شخصیت شما را نیز رشد خواهد داد. هدفی كه درست تعریف شده باشد، مدون باشد و چند و چون و مسیر نیل به آن را بدانید،‌در سطحی متناسب با توانتان بوده واقع‌گرایی عنصر اصلی ساختارش باشد و خطر ایده‌آل گرایی نتواند به آن آسیبی برساند، هدف مناسبی است. حركت در جهت نیل به چنین هدفی از یك فرد انسان بهتری می‌سازد. برای این كه خودتان و شخصیت درونیتان از این پروسه بهره‌مند شوید، مسیر حركت باید با چالش و افت و خیز همراه باشد. با هدف درگیر شوید و فعالانه در میدان حضور پیدا كنید. كسب یك پیروزی بزرگ اعتماد به نفس و رضایت شخصی به ارمغان می‌آورد.
▪ یادتان باشد كه پیروزی بدون شكست معنا ندارد. سختی‌ها، چالش‌ها و تنش‌های راه است كه شیرینی پیروزی را بر تلخی شكست غالب می‌كند. پس هرگز از شكست نترسید. آن را بپذیرید و درس‌ها و نكته‌های نهفته‌ای كه حكایت از موفقیت دارند را برگیرید. فرار از شكست، ناكامی به دنبال خواهد آورد و پذیرفتن آن، پلی خواهد ساخت به سوی كامیابی.
▪ قبل از این كه هدف نهایی را انتخاب كرده پیش‌رو قرار دهید، تمامی گزینه‌هایتان را یكی‌یكی و با دقت بررسی نمایید. با این پروسه عاقلانه‌ترین هدف را برخواهید گزید. مرور و مطالعه تمامی جزییات و ریزه‌كاریهای هر خواسته و هدف بالقوه ضروریست. در ابتدا به كارهای دیگری كه به آن مشغولید نگاهی بیندازید. آیا آنها به شما كمك می‌كنند تا به این هدف برسید. یا این كه تمركز تلاش‌ها و قوای ذهنتان را منحرف می‌سازند؟ سپس زمانی را كه برای نیل به هدفتان در نظر دارید بنویسید حالا آیا اینقدر وقت دارید؟ سوم این كه بببنید برای پیمودن راه انتخاب به چه مهارت‌ها و فنونی نیازمندید؟ و در آخر بازهم فكر كنید و روش های دیگری برای كسب این هدف و خواسته بیابید.
حالا اگر هدف مشخصی و دقیقی انتخاب كرده‌اید، ابزار و مهارت‌های لازم را در اختیار دارید، برنامه‌ای زمان‌بندی شده تدوین نموده‌اید و از شكست نیز هراسی ندارید، پس معطل چه هستید؟! دست به كار شوید و در جهت كسب موفقیت و دستیابی به هدفتان حركت كنید. برایتان آرزوی موفقیت دارم!

By: Riana Lance
مترجم: آذین صحابی

منبع : روزنامه تفاهم