مخابره اولین پیام تلگرافی و امواج کوتاه

در دسامبر ۱۹۰۲ او اولین پیغام کامل تلگرافی را از ایستگاههایی در گلاس بای (Glace Bay)، نوا سوتیا (Nova Scotia) و پس از آن کیپ کود (Cape Cod) و ماسا چوست (Massachusetts) به پولد هو (Poldhu) مخابره شد. این آزمایشات در سال ۱۹۰۷ در مراسم افتتاحیه اولین سرویس بازرگانی آن سوی اقیانوس اطلس بین گالاس بای و کلیفدن (Clifden) ایرلند به اوج خود رسید.
این ماجرا پس از آن بود که اولین سرویس عمومی تلگراف بی سیم در فاصله ای کوتاهتر میان باری (Bari) در ایتالیا و آویداری (Avidari) درمونته نگرو (Montenegro) برقرار شد. مارکونی در سال ۱۹۰۵ امتیاز آنتن هوایی رادیویی را نیز به نام خود ثبت کرد. در سال ۱۹۱۴ به عنوان ستوان ارتش ایتالیا و پس از آن درسال ۱۹۱۶ در پست کاپیتان ناوگان ایتالیایی و سرکرده آنان، در ارتش خدمت کرد.
▪ نماینده ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس
در سال ۱۹۱۷ او عضو هیئت اعزامی ایتالیا به آمریکا بود و در سال ۱۹۱۹ به عنوان نماینده تام الاختیار ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس شرکت کرد. او نشان افتخار ارتش ایتالیا را به خاطر خدمت صادقانه به ارتش این کشور در سال ۱۹۱۹ دریافت کرده و طی سالهای خدمت در ارتش به تحقیق و پژوهش در مورد امواج کوتاه ادامه داد و اولین آزمایشات پیرامون این امواج را به طور عملی انجام داد، در سال ۱۹۲۳ با همکارانش در انگلیس به آزمایش روی این سری از امواج پرقدرت میان ایستگاه رادیویی پولدهو و قایق تفریحی مارکونی که در آتلانتا و مدیترانه بود پرداخت .
پیشنهادات استفاده از این سیستم به معنای امپراطوری باشکوه ارتباطات بود که از سوی دولت انگلستان پذیرفته گشت و بدین ترتیب اولین ایستگاه ارتباطی میان انگلیس و کانادا در سال ۱۹۲۶ شکل گرفت و ایستگاههای بعدی متعاقبا" در سالهای بعد اضافه شدند.
● کشف امواج کوتاه
در سال ۱۹۳۱ مارکونی تحقیقات وسیع خود را درباره انتشار گسترده امواج کوتاه از سر گرفت که نتیجه آن در سال ۱۹۳۲ در قالب اولین تلفن بی سیم که از امواج کوتاه الکترومغناطیسی بهره می برد ارائه داد که میان واتیکان رم و کستل گاندولفو (Castel Gandolfo)، شهری که پاپ تابستانها در آنجا مستقر بود مورد استفاده قرار گرفت.
دو سال بعد در سستری لوانته (Sestri Levante) امواج کوتاه رادیویی که برای هدایت کشتی کشف کرده بود را در برابر نیروی دریایی به معرض نمایش گذاشت. او پس از این اختراعات، مدرک دکترای افتخاری دانشگاههای بسیاری را در سراسر اروپا کسب کرد و در مجامع بین المللی جوائز و افتخارات زیادی را به نام خود ثبت نمود که از میان آنها میتوان به جایزه نوبل در فیزیک که در سال ۱۹۰۹، نشان آلبرت از جامعه سلطنتی هنری (The Royal Society of Art)، نشان جان فریتز ( John Fritz)، نشان کلوین (Kelvin) و ... اشاره کرد.
او همچنین از طرف تزار روسیه نیز مفتخر به کسب عنوان شد و حتی از سوی سنت آن (St.Anne)، پادشاه ایتالیا به لقب فرمانده ارشد نایل آمد. بسیاری دیگر نیز در همان زمان به استعداد و نبوغ او واقف بودند. در ۱۹۱۴ او در مجلس سنای ایتالیا به مقام سناتوری رسید و در انگلستان به عنوان یک نجیب زاده در رویال ویکتورین (Royal Victorian) به شهرت رسید و متعاقب آن در سال ۱۹۲۹ به عنوان موروثی مارچس (Marchese) دست پیدا کرد.
▪ زندگی شخصی
در سال ۱۹۰۵ با بئاتریس اوبرین (Beatrice O"Brien) دختر بارون چهاردهم اینچیگوئین (Inchiquin) ازدواج کرد. ازدواجی که تا ۱۹۲۷ بیشتر دوام نداشت و در همان سال با کنتس بتزی-اسکالی (Bezzi-Scali) از شهر رم پیمان زناشویی بست. مارکونی از ازدواج اولش یک پسر و دو دختر داشت و از همسر دومش فقط صاحب یک دختر شد. تفریح او در زمان فراغتش شکار، دوچرخه سواری و اتومبیل رانی بود. وی در نهایت در ۲۰ ژولای ۱۹۳۷ در رم درگذشت.

http://poroge.parsiblog.com/-۲۳۱۵۹۸.htm