آیا شما هم کارهایتان را به تعویق می‌اندازید؟

شاید این سئوال به ذهن بسیاری از خوانندگان خطور کند که آیا نویسنده مقاله از آن‌دسته‌ آدم‌هائی است که نفسش از جای گرم درمی‌آید؟ و یا خودش به آن‌چه می‌نویسد ایمان دارد؟
در کتاب مقدس قرآن کریم هم اشاره به این مطلب شده که: ”الا ای کسانی که به زبان ایمان آورده‌اید چرا چیزی به زبان می‌گوئید که در مقام عمل خلاف آن می‌کنید.“
(سوره صف آیه ۲)
نه‌، این‌طور نیست که همه به آن‌چه می‌نویسند عمل می‌کنند یا بهتر است بگوئیم کاملاً عمل می‌کنند و شکی نیست که این مقاله را خودم باید چندین بار برای عبرت خودم بخوانم تا با دعای خیر شما و همت و تلاش خود بتوانم به آنها عمل کنم و اقرار می‌کنم که اتفاقاً نفسم از جای سرد و پردردی برمی‌خیزد.
یادم هست در دوره راهنمائی مشغول نوشتن تکالیفم بودم اما چه تکلیف نوشتنی؟! یک خط می‌نوشتم و یک ساعت بالا و پائین می‌پریدم تا این‌که حوصله مادرم سر رفت و گفت: ”بشین مشقت رو بنویس“ دوباره شروع به نوشتن کردم و باز حوصله‌ام سر رفت. به مادرم گفتم: ”آخه تموم نمی‌شه دستم درد گرفت، خیلی سخته.“ مادرم گفت: ”عذاب جواب دادن به بابات و معلم و بعد تجدیدی و رد شدن دردش بیشتره یا چند دقیقه به خودت سختی بدی، ها؟!“
این جمله ساده و زیبا اما فلسفی را آن روز درک نکردم، اما امروز می‌دانم درد تکلیف انجام ندادن خیلی بدتر از درد تکلیف را سر موقع انجام دادن است. اگر به دورانی که پشت سر گذاشته‌ایم نظری بیندازیم، می‌بینیم که فرصت‌ها و موقعیت‌های طلائی زیادی وجود داشته اما ما با طفره رفتن، فرصت‌ها را یکی پس از دیگری از دست داده‌ایم که امروز افسوس و حسرتش را می‌خوریم. واژه procrastination یا به تعویق انداختن امروزه به‌عنوان یک بیماری در عرصه روان‌شناسی حرف‌هائی برای گفتن دارد و آنهائی که به این عادت ویران‌گر خو گرفته‌اند متوجه عوارض خطرناک و آسیب‌های شدید روحی ـ روانی آن نیستند. علت به تعویق انداختن امور جاری ناشی از تنبلی یا عدم مسئولیت‌پذیری، ترس، اجتناب از دردهای سطحی، بی‌انضباطی و کوچک شمردن موقعیت‌های مقتضی است. مثل گفتنی‌هائی که گفته نشد، دیدنی‌هائی که دیده نشد، خوردنی‌هائی که خورده نشد، آزمایشاتی که باید در روز به‌خصوصی می‌دادید، چیزهائی که باید در سال‌های قبل یاد می‌گرفتید، چیزهائی که باید با همان پولی که داشتید می‌خریدید و دل‌هائی که باید همان سال‌ها به‌دست می‌آوردید.
به تعویق انداختن، یک ادراک و یک باور غلط قدرتمند و بازدارنده است. این‌گونه افراد نمی‌دانند که ترس از دردهای بالقوه‌ای که بعداً برایشان پیش می‌آید ترسی است واقعی و آنها باید متوجه چنین ترسی که ترسناک هم هست، باشند. مثل ترس از عدم فرصت برای جبران، مؤاخذه خود، از دست دادن توان برای دوباره ساختن و ترس از غیرممکن شدن. این‌گونه افراد خیلی از مسئولیت‌هایشان را به بهانه دست‌یابی به آرامش پشت گوش می‌اندازند و با توجیهاتی مثل بی‌علاقگی به امور دنیوی، قناعت و رضایت از آن‌چه دارند، شیوه درویش‌مسلکی در پیش می‌گیرند و خود را از دیدگاه خود به آرامش می‌رسانند، اما نمی‌دانند روزی به آنها گفته می‌شود که چرا به وظایف اساسی خود عمل نکرده‌اند.
کارهایمان را به موقع انجام دهیم و نیمه‌کاره رها نکنیم. یک تابلوی زیبا تهیه کنیم و در وسط آن با خطی درشت و خوانا بنویسیم همین حالا. just now
آن را در جائی نصب کنیم که بیشتر در معرض دیدمان قرار می‌گیرد و بعد لیستی از کارهای در دست اقدام و نیمه‌تمام تهیه کرده و آنها را به ترتیب اولویت ضربدر بزنیم و یکی‌یکی تمامشان کنیم. در غیر این‌صورت باز دچار بیماری به تعویق انداختن خواهیم شد، مطمئن باشید اگر غیر از این عمل کنید خیلی از کارهایتان فراموش می‌شود. دردهای کوچک را که ظاهراً در کارهای روزمره احساس می‌کنیم به جان بخریم. این دردها نباید رشد کنند، بزرگ شوند و مصیبت گردند. این حرف‌ها را سرسری نگیرید یک‌بار دیگر پشیمانی‌های بزرگ خود را مرور کنید و ببینید آیا آنها اول به‌صورت اموری ساده و قابل حل در دستان حلال شما نبودند که شما آنها را ندیده گرفتید؟! ما حداقل روزانه چندین مورد از این فرصت‌های به ظاهر بی‌اهمیت داریم که به آنها نمی‌پردازیم و پس از گذشت سال‌ها باید تاوان بزرگی پس دهیم. از همین امروز به عواقب کارهای انجام نشده‌ای که امروز باید انجام می‌دادید، فکر کنید. شاید کمی ترس در این‌جا لازم باشد هرچند که واقعاً باید از آنها ترسید، پس همین حالا شروع کنید.
فرمولی را که پیش رو دارید از لابه‌لای عاداتی که معمولاً این‌گونه افراد دارند تهیه و تنظیم شده است.
جلوی گزینه‌های درست یا غلط ضربدر بزنید و نتایج آن را بررسی کنید. ببینید آیا شما هم اثل به تعویق انداختن کارهایتان هستید یا خیر.
۱) وقتی کاری برایم پیش می‌آید بستیگ به حوصله‌ام دارد که همان موقع انجام دهم یا خیر.
درست/ غلط
۲) عادت دارم برای انجام کارهایم آنها را به بخش‌های کوچک‌تری تقسیم کنم.
درست/ غلط
۳) من ساعات بالا بودن روحیات خود را می‌شناسم.
درست/ غلط
۴) بیشتر در انجام دادن و به ثمر رسیدن کارهایم به معجزه اعتقاد دارم.
درست/ غلط
۵) اگر جزئیات کاری برایم کاملاً مشخص نباشد آن را انجام نمی‌دهم.
درست/ غلط
۶) عادت دارم چند کار را با هم و هم‌زمان انجام دهم.
درست/ غلط
۷) فضائی را که قرار است کاری در آن انجام دهم اول مرتب می‌کنم.
درست/ غلط
۸)شروع و خاتمه کارم را زمان‌بندی می‌کنم.
درست/ غلط
۹) از دیگران می‌خواهم وظایفم را به من تذکر دهند و از آن استقبال می‌کنم.
درست/ غلط
۱۰) برنامه خاصی برای تشویق خودم دارم.
درست/ غلط
▪ محاسبه امتیازات
۱) غلط ۲) درست ۳) درست ۴) غلط ۵) غلط ۶) غلط ۷) درست ۸) درست ۹) درست ۱۰) درست
▪ نتایج آزمون
۴ـ۱: متأسفانه شما کارهایتان را به تعویق می‌اندازید بهتر است اصولی را که در بخش توضیحات خواهد آمد رعایت کنید.
۶ـ۴: نسبتاً مسئولیت‌پذیر و موفق خواهید بود کمی بیشتر حساسیت نشان دهید.
۱۰ـ۶: نتایج پرثمر کارهایتان را در آینده خواهید دید و به آرامش واقعی خواهید رسید.
▪ توضیحات
۱) غلط: شما نباید از نفس خود پیروی کنید، خوب یا بد بودن لزوماً کاری مربوط به حوصله شما نیست.
۲) درست: تقسیم کردن به بخش‌های کوچک‌تر باعث رغبت بیشتری در انجام آن کار خواهد بود.
۳) درست: معمولاً آگاهی از ساعات و میزان حوصله شما راهنمای خوبی برای پرداختن کارهایتان در آن ساعات خواهد بود.
۴) غلط: هرچند توکل به خداوند اصل به ثمر رساندن همه کارهاست اما از تو حرکت از خدا برکت را نباید فراموش کرد و معجزه زمانی اتفاق می‌افتد که ما عصای خود را در لحظه مقتضی به زمین انداخته باشیم.
۵) غلط: جزئیات کار را دقیقاً نمی‌توان پیش‌بینی و محاسبه کرد. خیلی از تصمیم‌گیری‌ها در مسیر کار، انجام می‌پذیرد.
۶) غلط: وقتی کاری را انجام می‌دهید صرفاً روی همان کار تمرکز داشته باشید. مبادرت به انجام چند کار ضریب خطا را بالا می‌برد.
۷) درست: مرتب بودن فضای کار با افزایش روحیه و نشاط برای انجام کار رابطه‌ای مستقیم دارد.
۸) درست: زمان‌بندی کردن کارها از اتلاف وقت و نیرو جلوگیری می‌کند و نظم خاصی به آن می‌بخشد.
۹) درست: تذکر و یادآوری جهت انجام امور هم‌چنین انتقادپذیر بودن می‌تواند کارها را به ثمر برساند.
۱۰) درست: پاداش دادن به هر کاری حتی اگر این پاداش از جانب خود انسان باشد می‌تواند دایره اعتماد به نفس شما را وسیع‌تر و انگیزه پرداختن به کارهای روزانه را قوی‌تر سازد.

سعید سالارکیا

منبع : مجله موفقیت