راز ۱۰/۹۰

راز ۱۰/۹۰ را کشف کن. پی بردن به این راز زندگیت را تغییر خواهد داد .
راز ۱۰/۹۰ باور نکردنی است! تعداد اندکی از مردم از آن با خبرند و آنرا در زندگی روزمره به کار می برند
هر روز میلیونها نفر به ناحق از فشارها، مشکلات و رنجهایی در عذابند. این آدمها چندان موفق بنظر نمیرسند.
روزهای بد، روزهای بدتری بدنبال خواهد داشت. بنظر می آید دائما وقایع وحشتناکی در حال وقوع است، استرس همیشه وجود دارد، از خوشی خبری نیست و روابط بین افراد در حال از هم پاشیده شدن است. بهترین ساعات عمر با نگرانی ها و دل مشغولیهای بی مورد تلف می شود. امکان لذت بردن از زندگی وجود ندارد. دوستیها از بین می روند و زندگی بی رحم و کسالت آور بنظر می رسد. و امکان لذت بردن از زندگی وجود ندارد.
جملات بالا توصیف حالات روحی شما نیز بود؟ اگر اینطور است ناامید نشوید .شما می توانید به انسانی کاملا متفاوت تبدیل شوید.
فقط کافیست به راز ۱۰/۹۰ پی ببرید و از آن در زندگیتان استفاده کنید.
این راز میتواند زندگیتان را تغییر دهد. این راز چیست؟
۱۰% زندگی همه ما اتفاقاتی است که می افتد . اما ۹۰% بقیه چی؟ ۹۰% بقیه هم عکس العملهایی هستند که ما به آن ۱۰% اتفاقات رخ داده، نشان می دهیم.
● این یعنی چه؟
در واقع هیچ کدام از ما کنترلی روی ۱۰% اتفاقاتی که برایمان می افتد نداریم. ما نمی توانیم جلوی خراب شدن اتومبیل مان را بگیریم، ممکن است هواپیمایمان دیر برسد و تمام برنامه های ما به هم بریزد. و یا ممکن است ماشین دیگری در ازدحام و شلوغی خیابان راه ما را بند بیاورد.
بله این عکس العملهای ما است که ۹۰% بقیه اتفاقات را شکل می دهد.
تو هیج کنترلی روی چراغ راهنمایی رانندگی نداری که کی قرمز است یا کی سبز می شود اما میتوانی عکس العمل خود را در مورد چراغ قرمز که طولانی بنظر می رسد کنترل کنی. با کنترل خودت در مواقع لازم مانع از مورد تمسخر قرار گرفتن توسط دیگران خواهی شد.
مثالی می زنم:
تو در حال صرف صبحانه با خانواده هستی که دست دختر کوچکت به فنجان چای می خورد و همه آن روی لباست می ریزد. خوب تا اینجا کنترل اوضاع دست تو نبود و تو نمی توانستی مانع از وقوع آن شوی. اما خوب دقت کن:
اینکه چه اتفاقاتی بعد از آن بیفتد کاملا در دست توست.
تو عصبانی می شوی، شاید فحش هم بدهی و به شدت دخترت را برای ریختن چای روی بلوزت دعوا می کنی. دخترت گریه می کند. تو هم بعد از دعوا کردن او به طرف همسرت برمی گردی و از او هم برای اینکه فنجان چای را درست لبه میز گذاشته است، انتفاد می کنی. درگیری لفظی کوتاهی بین شما پیش می آید. تو با عصبانیت به طبقه بالا می روی بلوزت را عوض می کنی و بعد با عجله پایین می آیی و می بیینی که دخترت در حالی که هق هق می کند هنوز در حال خوردن صبحانه اش است، پس هنوز آماده رفتن به مدرسه نیست، بنابراین کمی دیر می جنبد و از سرویس مدرسه جا می ماند. همسرت هم دیر کرده است و باید هر چه سریعتر خود را به محل کارش برساند. حالا این تو هستی که باید با عجله ماشین را روشن کنی و دختر کوچکت را به مدرسه برسانی.
چون دیرت شده است مجبوری با سرعت بیشتر از حد مجاز رانندگی کنی. پس از ۱۵ دقیقه تأخیر و یک قبض جریمه بالاخره به مدرسه می رسی. دخترت که خیلی عجله دارد بدون خداحافظی به طرف ساختمان مدرسه می دود.
حالا تو با ۲۰ تأخیر به اداره می رسی، ولی تازه می فهمی که کیفت را با خودت نیاورده ای. روزت را خیلی بد شروع کرده ای و با گذشت ساعت ها می بینی که اوضاع دارد بدتر و بدتر هم می شود. زمان کار تمام شده است و وقتش است که به خانه برگردی.
وقتی به خانه می رسی متوجه می شود اشکالی در روابط تو با همسر و دخترت بوجود آمده است. می دانی چرا؟ بخاطر عکس العملهایی که امروز صبح به آن اتفاق نشان دادی.
خوب فکر می کنی چرا چنین روز بدی را پشت سرگذاشتی؟
۱) آیا فنجان چای باعث آن شد؟
۲) آیا دخترت مقصر بود؟
۳) آیا پلیس و جریمه ای که شدی این اوضاع را پیش آورد؟
۴) آیا خودت اوضاع را به این شکل درآوردی؟
بله البته که پاسخ ۴ درست است. تو هیچ کنترلی بر ریخته شدن فنجان چای نداشتی اما عکس العمل تو در طول ۵ دقیقه پس از آن اتفاق بود که تمام روزت را خراب کرد.
اما آنچه که می توانست و درست بود که اتفاق بیافتد تا روز خوبی در انتظار تو باشد چه بود؟
فنجان چای روی بلوزت می ریزد.
دخترت می خواهد بزند زیر گریه، اما تو خیلی آرام می گویی:
اشکالی ندارد عزیزم، فقط دفعه بعد دقت بیشتری بکن تا فنجان چای را نریزی حوله ای بر می داری و به طبقه بالا می روی. بعد از عوض کردن بلوز. کیفت را برمی داری و سریع به طبقه پایین می آیی. از پنجره می بینی دخترت در حالیکه دارد برای تو و مادرش دست تکان می دهد، سوار سرویس مدرسه شد.
قبل از رفتن به محل کارت با همسرت خداحافظی می کنی. پنج دقیقه هم زودتر به اداره می رسی و با خوشرویی شروع به احوالپرسی با همکاران می کنی. رئیس به تو می گوید که روز خوبی در پیش خواهید داشت.
دیدی که این دو عکس العمل متفاوت به یک اتفاق چه نتایج متفاوتی بدنبال داشت!!!
دو سناریوی مختلف که شروعی مشابه داشتند به دو گونه کاملا (برعکس ) متناقض پایان یافتند . چرا؟ چون عکس العمل تو متفاوت بود.
همانطور که گفتم، ما هیچ کنترلی روی ۱۰% از اتفاقاتی که برایمان می افتد نداریم، اما ۹۰% بقیه را با عکس العمل خودمان نسبت به آن اتفاقات شکل می دهیم.
● برای بکار بردن راز۱۰/۹۰ چند راه پیشنهاد می کنم
اگر کسی حرف بدی در مورد تو به زبان آورد از کوره در نرو، بگذار ناراحتیت فروکش کند البته می توانی بگذاری که آن حرف تاثیر ناخوشایندی بر تو بگذارد اما با نشان دادن عکس العمل مناسبی به آن می توانی از خراب شدن بقیه روزت جلوگیری کنی. یک عکس العمل بد و نامناسب به اتفاقی که افتاده است میتواند باعث از دست دادن دوستانت، اخراج شدنت و مورد فشار قرار گرفتنت شود.
اگر راننده ای در خیابان جلوی تو بپیچد و راه تو را بند آورد، با عصبانیت روی فرمان ماشین می کوبی! (یکی از دوستان من از عصبانیت فرمان ماشینش را از جا کند) آیا فحش می دهی و یا فشار خونت خیلی سریع بالا می رود! و یا اینکه پیاده می شوی و با آن راننده خاطی گلاویز می شوی!
ـ برای چه کسی اهمیت دارد که ۱۰ دقیقه دیرتر به اداره برسی؟
ـ چرا اجازه می دهی روزت خراب شود؟
ـ راز ۱۰/۹۰ را همیشه به یاد داشته باش و نگرانی را از خودت دور کن.
ـ وقتی به تو خبر می دهند که از محل کارت اخراج شده ای
ـ چرا می گذاری خوابت با افکار پریشان به هم بریزد و عصبی تر شوی؟
ـ بهتر نیست بجای اینکه انرژی و وقتت را صرف نگران شدن بکنی از آن برای پیدا کردن کار جدیدی استفاده کنی؟
وقتی هواپیما دیر می رسد و تمام برنامه هایت بهم می ریزد چرا عصبانیت خود را سر کمک خلبان خالی می کنی؟ او که هیچ کنترلی بر اوضاع نداشته است، از این فرصتی که تا رسیدن هواپیما باقی است میتوانی برای مطالعه، آشنا شدن با سایر مسافرین و ... استفاده کنی. با تحت فشار قرار دادن خود در چنین مواقعی فقط باعث می شوی اوضاع بدتر و بدتر شود.
حالا دیگر به راز ۱۰/۹۰ پی برده ای، آنرا در کارهای روزانه ات به کار ببند و از نتایج شگفت انگیزی که به ارمغان می آورد لذت ببر.

منبع : پایگاه اطلاع ‌رسانی مدیران ایران