۶۰ سال انتظار و دیگر هیچ

تیم ملی بسکتبال کشورمان بعد از گذشت ۶۰ سال موفق شد برای دومین بار در رقابت های المپیک شرکت کند اما متاسفانه موفق نشد در این رقابت ها نتیجه قابل قبولی کسب کند و پنج دیدار خود را مقابل روسیه، لیتوانی، استرالیا، آرژانتین و کرواسی واگذار کرد.
● اردوها بی ثمر برون مرزی!
تیم ملی کشورمان برای حضور موفق تر در رقابت های المپیک ۲۰۰۸ پکن شش اردوی برون مرزی به کشورهای ایتالیا، صربستان، استرالیا، کرواسی، اسلوانی و آمریکا برگزار کرد تا بتواند با برگزاری دیدارهای تدارکاتی و شرکت در چند تورنمنت به آمادگی لازم برای حضور در المپیک بیست و نهم دست یابد. بسکتبالیست های ایران در اولین اردوی خود در کشور ایتالیا در تورنمنت چهار جانبه این کشور شرکت کردند. این تورنمنت نه چندان معتبر با حضور تیم های کرواسی، الجزایر، ایران و میزبان این رقابت ها، ایتالیا برگزار شد و تیم ملی بسکتبال ایران موفق شد پس از پشت سر گذاشتن حریفانش به عنوان قهرمانی این تورنمنت دست پیدا کند. البته جای بسی تعجب است که تیم ملی کشورمان موفق شده در این تورنمنت کرواسی، حریف آخر خود در رقابت های المپیک را شکست دهد اما در المپیک نتوانست از سد این تیم بگذرد. پس از اتمام این تورنمنت تیم ملی کشورمان به دومین اردوی برون مرزی خود به کشور صربستان ( وطن رایک ترومن، سرمربی تیم ملی) سفر کرد و در آنجا ۳ دیدار تدارکاتی با تیم ملی این کشور برگزار کرد که نتیجه این بازی ها چندان خوب نبود. ملی پوشان هر سه بازی را واگذار کردند. پس از ناکامی در صربستان تیم ملی کشور به استرالیا سفر کرد تا بلکه در آنجا بتواند ناکامی های خود در کشور صربستان را جبران کند اما در آن کشور نیز نتیجه دیدارهای خود را واگذار کرد و به کرواسی رفت. این کشور چهارمین کشوری بود که تیم ملی برای برگزاری دیدارهای تدارکاتی به آنجا رفته بود. تیم ملی ۱۰ شکست در دیدارهای گذشته به دست آورده بود که در این کشور توانست این عدد را ارتقا دهد. تیم ملی بسکتبال، اسلوونی را به عنوان پنجمین محل برای اردوی برون مرزی برگزید تا بتواند در رقابت های بین المللی السپوس کاپ این کشور شرکت کند. برخلاف نتیجه به دست آمده در تورنمنت ایتالیا، ایران در این کشور به کسب رتبه چهارم نایل آمد و خود را برای برگزاری آخرین اردو در امریکا آماده کرد. به نظر می رسید اردوی آمریکا ثمره بیشتری نسبت به اردوهای دیگر داشته باشد اما باز هم چیزی تغییر نکرد و تیم ملی حتی مقابل تیم دالاس موریکس تیم نه چندان مطرح NBDL شکست خورد. بسکتبالیست های ما پس از ناکامی های بسیار در اردوهای خود برای ادامه تمرینات به ایران بازگشتند. بالاخره برگزاری چندین دیدار تدارکاتی و شرکت در تورنمنت های مختلف برای بسکتبال کاری از پیش نبرد و تمام هزینه ها و صرف کردن وقت بدون حتی کسب یک پیروزی به هدر رفت.
● شکست های پیاپی، حاصل رقابت های المپیک
پس از برگزاری این اردوها وقت آن رسیده بود که تیم ملی بسکتبال ایران خود را در رقابت های المپیک نشان دهد. در این دوره از رقابت ها ایران در گروه A با تیم های روسیه، لیتوانی، استرالیا، آرژانتین و کرواسی همگروه بود.
تیم ملی بسکتبال اولین دیدار خود را در رقابت های گروه A مقابل روسیه در تاریخ ۲۰ مرداد ماه انجام داد که متاسفانه نتیجه را ۷۱ بر ۴۹ واگذار کرد. بعد از اولین شکست در المپیک بسکتبالیست ها مقابل تیم لیتوانی صف آرایی کردند تا بلکه بتوانند نتیجه بازی گذشته را قدری جبران کنند اما لیتوانی توانست با نتیجه ۹۹ بر ۶۷ از سد ایران بگذرد و دومین شکست را برای بسکتبال ایران ثبت کند. سومین دیدار ما مقابل استرالیا برگزار شد که تیم ملی متحمل شکست سنگین ۱۰۶ بر ۶۸ شد. تا به این جای کار همه اعضای تیم ملی، مربی، سرمربی و … همچنان ابراز امیدواری می کردند. چهارمین دیدار تیم ملی با آرژانتین برگزار شد که سفیدپوشان ایران با اختلاف ۱۵ امتیاز در نتیجه کلی ۹۷ بر ۸۲ بازی را به این تیم برتر جهان واگذار کنند. البته این شکست نیز طعم تلخی داشت اما نه به اندازه بازی مقابل استرالیا. آخرین امید ایران برای کسب چند امتیاز بازی با کرواسی، آخرین حریف و شکست دادن این تیم بود اما کرواسی نیز با دانستن نقاط ضعف تیم، توانست ملی پوشان ایرانی را با نتیجه ۹۱ بر ۵۷ از گردونه رقابت ها خارج کند تا شاگردان ترومن بدون کسب امتیاز چین را ترک کنند.
● امید واهی
متاسفانه اکثر همراهان تیم پس از برگزاری هر دیدار و اضافه شدن یک شکست به شکست های دیگر از کار بازیکنان در زمین ابراز رضایت می کردند و همچنان امید می دادند که در بازی های آینده می توانیم پیروز شویم.
این مساله نه تنها در بازی های المپیک مطرح بود بلکه در دیدارهای دوستانه قبل نیز همین امر حکمفرما بود. آیا مسوولان تیم ملی پس از برگزاری بیست و چند دیدار و استفاده از یک روش برای هماهنگ سازی و دادن روحیه به بازیکنان که اکثر اوقات شکست می خورد نباید به فکر چاره ای جدید می افتاد تا بلکه بتوانند در المپیک کمی قابل تحمل تر عمل کنند؟ جالب توجه است که در اکثر بازی ها توجیه مهران حاتمی مربی تیم ملی بسکتبال این بود که بازیکنان ما در کوارتر اول ضعیف شدند و نتوانستند آن طور که شایسته بود مقابل حریف بازی کنند. آیا میدان بزرگی به نام المپیک که پس از ۶۰ سال انتظار موفق شدیم دوباره در رشته بسکتبال به آن راه پیدا کنیم جای این گونه بهانه گیری ها و رفع و رجوع کردن کارهاست؟ پس این اردوها و دیدارهای تدارکاتی و … برای چه برگزار شد؟ البته بسیاری از اشتباهات نیز متوجه سرمربی و مربی و کادر فنی می باشد که چرا با وجود داشتن بازیکن خوب در همه پست ها سیستم خود را داخل زمین کنترل نمی کردند. از عمده ترین مشکلات بازیکنان در داخل زمین می توان به کاهش قوای بدنی، تکرار اشتباهات و جای گیری نامناسب اشاره کرد. عنایت الله دبیر پیشین فدراسیون بسکتبال یکی دیگر از مشکلات تیم را استفاده مداوم از بازیکنان کلیدی تیم مانند صمد نیکخواه بهرامی، حامد حدادی و مهدی کامرانی دانست و گفت که بهتر بود رایک ترومن از بازیکنان ذخیره بیشتر استفاده می کرد و به بازیکنان اصلی خود استراحت بیشتری می داد، چرا که بازی مداوم باعث کاهش سریع قوای جسمانی در طول مسابقه می شود.
البته ترومن سرمربی صربستانی تیم ملی از همان ابتدا قول کسب مدال نداده بود و اعلام کرده بود که تمام برنامه هایش را برای جام جهانی ۲۰۱۰ تنظیم کرده است.
اما این صحبت ها نیز نمی تواند عنوان یازدهمی بسکتبال ایران را در المپیک توجیه کند. ترومن علاوه بر این ها اعلام کرده بود که المپیک فقط برای تجربه اندوزی بوده است.
● توجیه غلط
پس از خارج شدن تیم ملی از رقابت های المپیک، حسن نوربخش سرپرست تیم ملی شروع به توجیه شکست ها کرد و گفت که با حضور ۱۲ تیم برتر جهان در این رقابت ها برد تیم ملی در المپیک عادلانه نبود و اگر تیم ملی اول می شد، می توانستیم به برگزاری عادلانه رقابت ها شک کنیم.
این صحبت های سرپرست تیم ملی قابل قبول نیست چرا که اولا تیم ملی، موفق نشد رتبه زیر ده کسب کند، دوما تیم های قوی همیشه برتر نخواهند بود و تیم های ضعیف نیز همیشه بازنده نیستند. برای این که بتوانیم در این رشته ورزشی موفق شویم باید بتوانیم تیم های تراز اول را نیز شکست دهیم نه اینکه نتیجه را به آنان واگذار کنیم و بگوییم آنان تیم های برتر جهان بودند، این یک توجیه کاملا اشتباه و غیرقابل قبول است.
● حضور بسکتبالیست برتر تیم ملی در NBA
پس از برگزاری اردوی تیم ملی در آمریکا برخی از تیم های حاضر در لیگ بسکتبال حرفه ای (NBA) قصد جذب چند بازیکن تیم ملی را داشتند که به علت حضور در المپیک این کار به بعد از رقابت ها موکول شد. پس از اتمام این دوره از رقابت ها حامد حدادی موفق ترین بازیکن شناخته شده در زمینه زیباند با میانگین ۲/۱۱ در هر مسابقه به تیم ممفیس NBA ملحق شد. صمد نیکخواه بهرامی کاپیتان تیم ملی نیز به تیم شوله فرانسه که عنوان ششم لیگ بسکتبال این کشور را دارد پیوست.
● وفا به عهد
جمعه گذشته قرار داد رایک ترومن سرمربی تیم ملی بسکتبال پس از ۲ سال حضور در ایران تمام شد.
بنابر اعلام فدراسیون بسکتبال سرنوشت ترومن با تیم ملی پس از استراحت ۳ ماهه او بررسی خواهد شد. ترومن ایران را به مدت ۳ ماه ترک کرده و اگر راضی به ادامه همکاری با تیم ملی بسکتبال ایران باشد مذاکره با مسوولین فدراسیون را ادامه خواهد داد. آیا ترومن باز خواهد گشت تا به قولی که داد، عمل کند و ایران را در رقابت های جام جهانی ۲۰۱۰ به عنوان قهرمانی برساند یا خیر؟

محمدرضا نصرتی

منبع : روزنامه جوان