زندگی مشترک نیازمند توجه به خواسته های همدیگر است

حتماً همه شما زوج هایی را دیده اید كه حتی یك هفته پس از ازدواج، شور و شوق سابق را ندارند. آنها كه تصور می كردند زندگی رؤیایی شان پس از ازدواج تازه آغاز می شود، با تعجب شاهد پژمردن نهال عشقشان هستند.، نشریه «جهان گل »در شماره اول خود به این موضوع پرداخته است. این نشریه با روش آموزشی، تحلیلی، پژوهشی و خبری به صاحب امتیازی مؤسسه فرهنگی هنری عصر اندیشه و مدیرمسئولی فرهاد سپه رام به تازگی به میان خانواده ها آمده است تا هر آنچه از دنیای گل و گیاه، اقتصاد و اجتماع می خواهیم در آن پیدا كنیم.
بیشتر زوج ها آرزو می كنند به دوران نامزدی برگردند؛ زمانی كه در آرزوی رسیدن به یكدیگر بودند! زمانی كه صدای زنگ تلفن ضربان قلبشان را بالا می برد! همه ما گاهی به نامزدهایی برخورد می كنیم كه در پارك ها و گردشگاه های عمومی در كنار هم قدم می زنند. اگر خودمان متأهل باشیم شاید در دل بگوییم ای بابا! حالا كله تان داغ است! دو روز دیگر كه ازدواج كردید، مشكلات زندگی، عاشقی را از یادتان می برد!!
اما آنچه عشق را كمرنگ می كند، مشكلات زندگی نیست، بلكه این حقیقت است كه انسان وقتی چیزی را با اطمینان كامل در تصاحب داشت دیگر نیازی به مصرف آن احساس نمی كند. یعنی وقتی شما از داشتن همسر خود مطمئن باشید دیگر برای عشق ورزیدن به او عجله نمی كنید. شما با خود فكر می كنید: روزهای دیگری هم هست بنابراین از آب دادن به نهال عشق خود غافل می شوید! آیا فراموش كرده اید كه یك گل برای شكوفا شدن به آب و غذا نیاز دارد؟ چگونه توقع دارید نهال عشق شما بدون آب و آفتاب دوام بیاورد؟!
بعد از ازدواج بیشتر زوج ها مشغول امور زندگی روزمره خود می شوند، به سر كار می روند یا در خانه می مانند و آشپزی می كنند. گاهی هم به خرید یا میهمانی می روند، به همین ترتیب روزها می گذرد و از خواسته های یكدیگر بی اطلاع می مانند، نیازهای روحی همدیگر را فراموش می كنند تا اینكه این غفلت، فاصله زیادی بین شان می اندازد. گاهی سال ها به همین صورت می گذرد و آنها خود را با بچه ها و یا شغلشان مشغول می دارند و گاهی هم كاملاً از یكدیگر كناره گیری كرده و به دنبال عشق جدیدی می روند. آنچه آنها به آن نیاز دارند فرد جدیدی نیست، بلكه عشق سابق شان است؛ همان نهال عشقی كه به دلیل بی توجهی آنها، ازگرسنگی و تشنگی در حال پژمردن است. نهالی كه اگر آن را همینطور رها كنند بزودی ریشه اش هم خشكیده خواهد شد و دیگر هرگز به زندگی بازنخواهد گشت. چه فایده كه شخص جدیدی راپیدا كنیم؟ آن نهال جدید نیز بزودی به همین سرنوشت دچار خواهد شد، مگر این كه ما خودمان را تغییر بدهیم. بهتر است همین امروز به خود گوشزد كنید كه شاید این آخرین روز داشتن همدیگر باشد ... ممكن است كسی یا حتی بیماری و مرگ شما را از یكدیگر دور كند. ممكن است همین امروز، همین امروز كسی محبوب تان را برباید. آری، شاید كسی همین الان در كمین باشد! حالا به ضربان قلب خود گوش فرادهید! درست است! دوباره مانند همان روزهای آشنایی است! آن وقت از فكر این كه فردا دیگر او را نخواهید داشت برخود می لرزید!
بنابراین در فرصت باقیمانده تا جای امكان عشق و محبت خود را به همسرتان ارائه خواهید داد و اینچنین است كه نهال عشق شما شكوفا خواهد شد. عشق همچون گلی است كه نیاز به توجه دارد. اگر آب و آفتاب را از آن دریغ كنید پژمرده خواهد شد. اما آنچه ما انجام می دهیم فقط كاشتن نهال عشق است. بعد از آن، بی اعتنا به نیازش آن را رها كرده و به دنبال كار خود می رویم! غافل از این كه روزی فرا خواهد رسید كه در كمال حیرت خود و اطرافیان، شاهد خشكیدن ریشه هایش خواهیم بود. دیگران خواهند گفت: عجب! عاقبت این عشق افسانه ای هم جدایی بود!! آیا این عشق هم دروغین بود؟!
اما اشكال از عشق نبود! فقط ما آبپاش ها را فراموش كرده بودیم! ما پرده ها را كشیده بودیم و نور به گلدانمان نمی تابید.
پس بیایید تا دیر نشده خورشید را به خانه دعوت كنیم.

منبع : روزنامه ایران