داستان‌خوان‌هائی که دیگران را بهتر می‌خوانند

کتاب‌ها می‌گویند: او این کار را انجام داد برای این‌که ... زندگی می‌گوید: او این کار را انجام داد.
در کتاب‌ها اتفاقات برای شما توضیح داده می‌شوند، اما زندگی جائی است که حوادث بدون توضیح اتفاق می‌افتند. اگر در شب‌بیداری‌های خود آرامش داستان خواندن را احساس کردید و یا دیدید که برای مدت طولانی بعد از بسته شدن کتاب در مورد شخصیت‌های آن فکر می‌کنید، به تصویرسازی علاقه‌مند شده‌اید. تحقیقات نشان داده است: افرادی که داستان‌های روائی می‌خوانند اغلب توانائی‌های اجتماعی‌شان را بهبود می‌بخشند. اما کسانی که مطالب غیرداستانی می‌خوانند این‌طور نیستند. همه داستان‌ها در مورد انسان‌ها و عمل و عکس‌العملشان است. عشق، تراژدی و کشمکش. داستان‌ها اغلب ما را وادار می‌سازند تا با شخصیت‌هائی که نسبتاً با ما متفاوت هستند برخورد داشته باشیم و این توانائی به ما کمک می‌کند تا بتوانیم انسان‌های متفاوتی را که در دنیای واقعی با آنها روبه‌رو می‌شویم، بشناسیم.
● امتیاز بالاتر داستان‌خوان‌ها در آزمون هم‌ذات‌پنداری
از آن‌جائی‌که گاهی افراد میزان خواندن حقیقی خود را در تحقیقات، اغراق می‌کنند. یک گروه تحقیق روش متفاوتی برای تعیین کردن میزان مطالعه ۹۴ شرکت‌کننده در آزمون به کار بردند. از شرکت‌کنندگان خواسته شده بود تا نویسندگان داستانی یا غیرداستانی را از میان فهرست طولانی اسامی (که شامل اسامی غیرنویسنده‌ها نیز می‌شد) شناسائی کنند.
تحقیق نشان داد که هرچه‌‌قدر تعداد نویسنده‌های بیشتری توسط فرد مشخص شود، میزان مطالعه او نیز بیشتر است. پس این افراد در میزان آگاهی اجتماعی و هم‌ذات‌پنداری (از جمله فهم احساسات یک فرد فقط از راه دیدن عکس چشم‌هایش) نیز مورد آزمون قرار گرفتند. مطالعه نشان داد که:
افرادی که دائماً داستان‌های روائی می‌خوانند امتیاز بالاتری را در هر دو آزمون هم‌ذات‌پنداری (توانائی درک و شناسائی احساسات فرد دیگر) و تیزهوشی اجتماعی (توانائی قضاوت‌ها و درک سریع از مردم و موقعیت‌ها) کسب کردند.
خواند‌ن‌های دائمی مطالب غیرداستانی، سطح پائین‌تری در هم‌ذات‌پنداری و تیزهوشی اجتماعی را دارا است.
افرادی که داستان می‌خوانند بیشتر هم‌ذات‌پندار هستند و بیشتر از افرادی که مطالب غیرداستانی می‌خوانند قضاوت در مورد مردم و موقعیت‌های اجتماعی را دارند.
یک مطالعه تکمیلی نتایج مشابهی را نشان داد. در این آزمایش کسانی که یک داستان کوتاه خوانده بودند در امور وابسته به درک اجتماعی، بهتر از کسانی که یک مقاله خوانده بودند، عمل کردند. در کل، خوانندگان داستان درصد بالاتری از توانائی اجتماعی را از خود نشان دادند، در حالی‌که خوانندگان غیرداستانی درصد کمتری از توانائی اجتماعی را از خود بروز دادند. از طرفی تمایل جذب شدن در داستان، امتیازات توانائی هم‌ذات‌پنداری را بالا می‌برد.
● چرا خواندن داستان برای آگاهی اجتماعی مفید است؟
محققان دو نظریه را برای توضیح این‌که چرا خواندن داستان برای مهارت‌های اجتماعی مفید است، ارائه کرده‌اند. اول این‌که خواندن، نمونه‌هائی از چگونگی رفتارهای اجتماعی افراد را برای خوانندگان افشا می‌کند. دوم این‌که، داستان‌خوان‌ها درک کردن قصد و غرض افراد و ارتباطات را تمرین می‌کنند. افرادی که داستان نمی‌خوانند از این‌گونه تجربیات محروم می‌مانند و ممکن است در کسب مهارت‌های اجتماعی دچار کمبود شوند.
محققان معتقدند: کارها و تحقیقات آینده تعیین می‌کند که خواندن داستان تا چه اندازه باعث بهبود در هم‌ذات‌پنداری می‌شود. داستان‌ها می‌توانند یک وسیله قوی برای تحصیل کودکان و بزرگ‌سالان در حوزه درک دیگران باشند، اگر ثابت شود که هم‌ذات‌پندار بودن بیشتر، انسان‌ها را برای خواندن داستان‌ها مستعد می‌کند، باز هم نکته جالبی در مورد خواندن داستان و شخصیت هم‌ذات‌پندار یاد گرفته‌ایم.
دلایل بیشتری برای خواندن مطالعات نشان داده‌اند که خواندن (از هر نوعی) به دلایل زیر مفید است: آسودگی خیال، حمایتی برای سلامت روح و روان، موفقیت بیشتر

منبع : مجله موفقیت