درس هایی آموزنده از ایمیل های مبتنی بر وب

● کار و تفریح
کاربران ایمیل های مبتنی بر وب، می توانند از محل کار شان به کارهای شخصی خود نیز بپردازند. و این از دیگر مزیت های این نوع ایمیل هاست.بسیاری از دپارتمان های فناوری اطلاعات، ایمیل های مبتنی بر وب را مسدود می کنند. ولی آن دسته از کاربرانی که مایلند ایمیل های خود را از رایانه های دیگر (که بعضا کاربر مجاز به نصب برنامه روی این رایانه ها نیست) نیز چک کنند، به ناچار از ایمیل های مبتنی بر وب استفاده می کنند. و نیز، برای کاربرانی که می خواهند از محل کارشان ایمیل های خود را چک کنند، برنامه های مبتنی بر وب، تنها راه حل محسوب می شوند.
خوشبختانه، این جا نیز همانند سناریوی قابلیت حمل دلایل کافی مبنی بر اینکه اکثر برنامه ها باید تحت وب طراحی شوند، وجود ندارد.عموما کاربران از پشت میز کار خود از برنامه های خاصی استفاده نمی کنند، بلکه اکثر مواقع به بررسی وب سایت های شخصی مشغولند. کاربران به غیر از انجام کارهای سریع از جمله چک کردن ایمیل خانگی، پیام های فوری و یا دنبال کردن فید ها در Reaber Google به کارهای تخصصی و زمان بر دیگری مشغول نمی شوند.در واقع الگوی کاری بسیاری از کاربران خانگی به سه گروه زیر تقسیم می شود:
▪ جستجوی اطلاعات (جستجو در وب برای یافتن آرشیو مطالب و...)
▪ ارتباطات (ایمیل، پیام فوری، networking social و...)
▪ استفاده از امکانات چند رسانه ای (گوش دادن به آهنگ های MP۳، مشاهده عکس ها و پرینت آن ها و...)
اگر برنامه ی مورد نظر شما هیچ یک از اهداف فوق را تامین نمی کند، می توان گفت شما نیاز چندانی به این برنامه ندارید.
● رابطه ISP ها با حساب های ایمیل
ممکن است از خودتان بپرسید، چرا اکثر کاربران بیشتر به سراغ ایمیل های تحت وب رایگان می روند و از حساب هایی که ISP ها در اختیارشان قرار می دهند، چندان استقبال نمی کنند؟ این یک سوال بسیار مهم است که پاسخ آن بسیار ساده است. کاربران به خصوص کاربران Up Dial،بیشتر ترجیح می دهند ISP خود را تغییر دهند تا آدرس ایمیلشان را.ISP ها دائما وارد بازار شده و یا از فعالییت باز می ایستند. حتی شرکت های خدماتی بزرگ نیز مانند مخابرات محلی، به محدوده ی خاصی سرویس می دهند و شما در صورت خارج شدن از این محدوده، سرویسی دریافت نخواهید کرد. به عنوان مثال، به نظر می رسد که دانشگاه من (هفتمین دانشگاه قدیمی آمریکا) همواره به فعالیت خود ادامه دهد. اما جالب است بدانید که حساب ایمیلم در این دانشگاه، شش ماه پس از فارغ التحصیلی مسدود شد. همه ی کارفرمایان قبلی من نیز پس از ترک شرکت، مسدود شدن حساب ایمیلم را گوشزد کردند و مواردی دیگر از این قبیل.من فقط یک نفر را می شناسم که بیشتر از خودم به ایمیل های دسکتاپ پایبند است و او نیز یکی از کاربران بسیار قدیمی AOL است.خود من دو حساب ایمیل دارم و می توان گفت که برای همیشه به همین دو اکتفا می کنم. یکی حساب ایمیلم در Hotmail است که حدودا سال ۱۹۹۷ آن را ایجاد کردم ( این حساب آن قدر قدیمی است که برای ایجاد آن احتیاجی به وارد کردن اعداد نبود!) و دیگری نیز حسابی است که بابت آن ماهیانه ۶ دلار به یک ISP ملی پرداخت می کنم و به این ترتیب توانستم ID دلخواه خود را بدون هیچ مشکلی انتخاب کنم و مطمئنم که نیاز به تغییر دادن آن نخواهم داشت (با وجود همه نوسانات بازار، با انتخاب یک ISP بزرگ می توان اطمینان داشت که دامنه آن حتی پس از تعطیلی شرکت همچنان پا بر جا خواهد بود).بیشتر افرادی که برای مدت ۲ سال یا بیشتر ایمیل های دسکتاپ دارند، از آن ها به عنوان ایمیل کاری خود استفاده می کنند. از نظر من آنچه که جی میل، هاتمیل و غیره، بر خلاف ISP ها، به کاربران خود ارائه می کنند، "ثبات و پایداری" است. مردم عملکرد ایمیل را به شرکت های خدمات اینترنت ربط نمی دهند و اصلا چرا باید این کار را بکنند؟ امروزه ISP ها بسیار متنوعند و همه ی آن ها امکاناتی با قیمت های مشابه به کاربران خود ارائه می کنند. اکثرا ماهانه مبلغ اندکی را دریافت و یا پرداخت می کنند. در نتیجه، کاربران اغلب به جای تغییر آدرس ایمیلشان، ISP های خود را تغییر می دهند.همان طور که قابلیت حمل شماره های تلفن همراه برای کاربران امتیاز بزرگی به شمار می آید و تنها چیزی که آن ها را از این کار باز می دارد پرداخت هزینه انتقال است، در مورد ISPها نیز در صورتی که کاربر آدرسIP ثابتی نداشته باشد، حساب ایمیل او و هزینه ی انتقال تنها عوامل باز دارنده ی تغییر ISP محسوب می شوند. کاربرانی که از ایمیل های مبتنی بر وب (و یا حتی ایمیل های پولی، به جز حساب های ایمیل ISP) استفاده می کنند، به خاطر هزینه انتقال و محدودیت انتخاب در محل سکونت خود، همچنان حساب های ایمیلشان را حفظ می کنند.
● نتیجه
ایمیل های مبتنی بر وب درس های آموزنده بسیاری به همراه دارند. در میان بسیاری از برنامه هایی که قبل از روی کار آمدن وب اصلا وجود نداشتند، ایمیل تنها برنامه ای است که می تواند به صورت برنامه های دسکتاپ ارائه شود اما بهتر است که به نوع مبتنی بر وب تغییر یابد. حتی شرکت های بزرگ نیز هنوز در مورد تبدیل تمامی برنامه های خود به برنامه های مبتنی بر وب به قطعیت نرسیده اند و دچار شک و تردیدند.
به عنوان مثال ممکن است شرکتی کارت خرید اینترنتی که وابسته به سیستم سرمایه گذاری آن است به کاربرانش ارائه دهد و یا حتی برنامه های سرمایه گذاری اینترنتی عرضه کند ولی بدون شک بخشی از این برنامه ها به دلیل اسکن کردن بارکد ها تنها به صورت بومی ارائه می شود و برای سایر افراد غیر قابل استفاده است. البته این بدان معنا نیست که برنامه های مبتنی بر وب اساسا خوب نیستند (این بحث دیگری است)، بلکه منظور این است که همه ی برنامه ها لزوما نباید تحت وب طراحی شوند. موفقیت ایمیل های مبتنی بر وب یک مورد خاص است و تنها به این دلیل که کاربران بسیاری دارد لزوما بهتر از سایر برنامه ها نیست. کار با ایمیل های مبتنی بر وب بسیار راحت و آسان است و این مسئله بر امکانات اندک این ایمیل ها چیره شده است (اخیرا ایمیل های مبتنی بر وب نسبت به ایمیل های دسکتاپ ضعیفتر برآورد شده اند).به سختی می توان برنامه ی دیگری پیدا کرد که بتواند به خوبی ایمیل، تحت وب اجرا شود.

نویسنده : جاستین جیمز، مریم میرزایی

منبع : روزنامه ابتکار