به نظر شما من موفقم؟

همه ما می خواهیم موفق شویم پس سوال این نیست که آیا می خواهید موفق شوید یا نه. بلکه سوال این است که چه کسی می گوید شما موفق هستید یا نه شاید بگویید «خب معلوم است خودم می گویم که موفقم یا نه» اما پاسخ همیشه به این سادگی ها هم نیست.
بیشتر مردم موفقیت خود را با عوامل خارجی می سنجند، عواملی مانند تایید دیگران اعم از مدیر، همسایه یا دوست، پولی که می گیرند، ثروتی که جمع کرده اند، عنوان شغلی که دارند یا مدال های ورزشی که برنده شده اند.
اگر آگاه باشید که تعیین کننده موفقیت شما چه کسی یا چیزی است (مثلاً کسی که پایه حقوق را تعیین می کند یا کسی که درباره ترفیع شغلی تصمیم می گیرد) متوجه خواهید شد که آنها گروه کوچکی از مردم و اطرافیان شما هستند؛ مثلاً همکلاسی ها یا همکارانتان، همسایه ها یا دوستانتان در باشگاه ورزشی در حالی که حقیقت موفقیت این نیست.
اگر هم کسی از شما بپرسد به نظرتان چه کسانی شما را موفق نمی دانند فقط می توانید نام چند نفر به خصوص را بشمارید. حالا که به این نکته آگاه شدید باید از خود بپرسید چرا قضاوت بعضی از اطرافیانتان درباره موفق بودن یا نبودنتان بر نظر دیگران ارجح است. اگر متوجه شوید خود شما هستید که چنین انتخابی می کنید، خودش موفقیت بزرگی است. در چنین موقعیتی این توانایی را دارید که تصمیم بگیرید. آیا می خواهید همین گروه کوچک افراد درباره موفقیت شما قضاوت کنند یا نه. احتمالاً پاسخ تان منفی باشد.
حتی شاید از بعضی از آن افراد خوشتان نیاید.هنگامی که این نکته را متوجه شدید احتمالاً انتخاب آگاهانه و پرقدرتی خواهید کرد که چه کسی درباره موفق بودن یا نبود نتان نظر بدهد. بیشتر اوقات خودتان هستید و کسانی که دوستشان دارید. هنگامی که این نکته را درک کنید قدرت بی پایانی را تجربه خواهید کرد چون مسوولیت سنجش و ارزیابی موفقیت تان بر عهده خودتان خواهد بود. زندگی از این منظر کاملاً متفاوت است.
موفقیت تان را بر این اساس ارزیابی کنید که چقدر براساس ارزش هایی که به آن باور دارید زندگی می کنید، چقدر به خودتان وفادار می مانید، چقدر استوار زندگی می کنید و چقدر کاری که می کنید برای خودتان معنی دارد. اگر قصد و هدف خود را یافته باشید به آن تحقق می بخشید نه اینکه فکر کنید دیگران چه نظری خواهند داشت.
موفقیت داشتن نیست؛ عنوان شغلی بهتر، حقوق بیشتر، ثروت بیشتر، موقعیت بهتر یا دوستان بانفوذتر. موفق بودن و عمل کردن براساس همان بودن است که به آنچه می خواهید بدل شوید. موفقیت موقعیتی کاملاً شخصی است.هیچ وقت شما نمی توانید بفهمید که مدیرعامل یک شرکت بزرگ موفق تر است یا یک زن سرپرست خانوار بیکار.
فقط خود آنها می توانند تشخیص بدهند و فقط خود شما می توانید بفهمید چقدر موفق هستید. هیچ کس دیگری نمی تواند در این باره نظر بدهد مگر اینکه خودتان به آنها اجازه بدهید و استانداردهای آنها را قبول داشته باشید. شاید بگویید قسمتی از لذت موفقیت این است که دیگران از شما با صفت موفق یاد کنند. آیا باید از این لذت صرف نظر کرد؟
اگر کسی توجه نکند موفق شدن چه اهمیتی دارد؟ به یاد داشته باشید مردم به هر حال متوجه خواهند شد اما به شیوه ای کاملاً متفاوت. کسانی که شما را از نزدیک می شناسند می فهمند و موفقیت شما را می بینند. کسانی هم که دورتر هستند متوجه می شوند که شما خودتان را موفق ارزیابی می کنید یا خیر. مردم ناخودآگاه از شیوه حرف زدن، راه رفتن و عکس العمل های تان نتیجه گیری می کنند.
همه این چیزها نشانه هایی از نوع تفکر شما درباره خودتان در خود دارند. پس به روش منحصر به فرد خود در موفق شدن ایمان داشته باشید و اجازه بدهید خودش را نمایان کند. اگر چنین رفتاری برایتان دشوار است طوری رفتار کنید «انگار که» از احساس موفقیت منحصر به فرد خودتان مطمئن هستید. افرادی که موفق به نظر می آیند اعتماد به نفس دارند.

منبع : روزنامه شرق