شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا

مقایسه روشهای اینداکشن استنشاقی single breath inhalation و tidal volume techniqe با اینداکشن وریدی (نسدونال، ساکسینیل) (دانشگاه علوم پزشکی تهران - ۱۳۷۹)


مقایسه روشهای اینداکشن استنشاقی single breath inhalation و tidal volume techniqe با اینداکشن وریدی (نسدونال، ساکسینیل) (دانشگاه علوم پزشکی تهران - ۱۳۷۹)
● مقدمه:
اینداکشن از مهمترین قسمتهای یک بیهوشی است که باید در آن اهدافی چون پایداری وضعیت همودینامیک، اینتوبیشن و در نهایت عبور از فازهای مختلف بیهوشی و رسیدن به فاز جراحی در بیهوشی دنبال می شود. انتخاب روش بیهوشی علی الخصوص در اطفال به مسائل مختلف شامل وضعیت اضطراب کودک، توانایی همکاری و ارتباط برقرار کردن (سن، وضعیت منتال، زبان) معده پر یا خالی ارتباط دارد. روشهای انداکشن در اطفال شامل اینداکشن استنشاقی، اینداکشن عضلانی،اینداکشن وریدی، اینداکشن رکتال، می باشد. در بین این روشها هر کدام مزایا و معایبی دارند ولی با تمام این مسائل روش استنشاقی از طرفداران بیشتری برخوردار است. در بین داروهای استنشاقی امروزه برروی سووفلوران تاکید می گردد که به دلیل عوارضی است که برای هالوتان قائل هستند. ولی به علت عدم دسترسی به سووفلوران در ایران بیشتر با هالوتان کار می شود و در این مطالعه ما سعی در بررسی عوارض اینداکشن استنشاقی با هالوتان به دو روش و مقایسه تن با روش معمولی اینداکشن وریدی داریم.
● مواد و روشها:
این مطالعه در سال ۱۳۷۹ برروی ۷۵ بیمار که با روش نمونه برداری تصادفی ساده و جدول اعداد تصادفی ساده در سه گروه ۲۵ نفری تحت عناوین گروه هالوتان نیتروس، هالوتان اکسیژن و وریدی تقسیم شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل فشار خون سیستولیک، ضربان قلب، زمان از بین رفتن رفلکس پلکی، زمان از بین رفتن تونوسیته عضلات فکی، زمان از بین رفتن رفلکس ,hand grip زمان منظم شدن بدنبال لوله گذاری و شیوع عوارضی چون استفراغ، سرفه، لارنگواسپاسم، نگهداشتن تنفس، ترشح بزاغ زیاد، سکسکه بودند.
● یافته ها و نتیجه گیری:
نتایج تحقیق نشان داد که در اینداکشن با هالوتان ۴% و نیتروس اکسید ۶۰% و هالوتان، اکسیژن ۱۰۰% (اینداکشن استنشاقی) سرعت منظم شدن تنفس بدنبال اینداکشن و لوله گذاری نسبت به اینداکشن وریدی بیشتر می باشد هرچند که زمان از بین رفتن رفلکس hand grip با P<۰.۰۱ و زمان شل شدن فک (P<۰.۰۵) بطور معنی داری کمتر می باشد ولی اختلاف زمان از بین رفتن رفلکس پلکی (P<۰.۱) بین گروه ها از نظر آماری معنی دار نمی باشد. ثبات قلبی عروقی در سه گروه دیده می شود و عوارض جانبی راه هوایی در هر سه گروه بسیار ناچیز می باشد و در هیچکدام از گروه ها افت اشباع اکسیژن خون شریانی به زیر ۹۶% دیده نشد. در گروه اینداکشن استنشاقی اضطراب بیشتر دیده شد.
منصور حسنی
علیرضا ابراهیم سلطانی
منبع : پایگاه اطلاعات علمی


همچنین مشاهده کنید