زنی مانند رودخانه

هرکسی که فکر می‌کند کریستین جین با برنده‌شدن جایزه طلای محیط‌زیست در ۱۹۹۲ پولدار شد، باید در این فکر تجدیدنظر کند، چراکه او کل جایزه ۶۰هزار دلاری‌اش را صرف فعالیت گروه محیط‌بانانی کرد که زیر نظر او فعالیت می‌کردند.گروه بسیار بزرگ و فعال او، پروژه‌های زیادی را علیه کسانی که محیط‌زیست را تخریب می‌کردند، مناظر طبیعی زیبا را از بین می‌بردند و حیات موجودات زنده را به خطر می‌انداختند، انجام می‌دادند.
کریستین به‌عنوان یک زن ۴۲ ساله، بسیار بیش از توانایی‌های خود کار می‌کرد و همه به او لقب مادام لوری داده بودند. لوری نام یک رودخانه ۶۳۰ مایلی است که در جنوب فرانسه قرار دارد و بسیار زیباست و از لحاظ تاریخی و جغرافیایی برای فرانسویان اهمیت زیادی دارد. مردم به کریستین لقب لوری داده بودند چون او را مثل آن رودخانه پرجنب‌وجوش و فعال و مثمرثمر می‌دانستند. کریستین در خانه‌اش گیاهان مختلفی را پرورش می‌داد و تاکستان‌های او در تابستان محل استراحت مسافران بود. همچنین او محلی برای نگهداری پرندگان و حیوانات داشت که از بیش از ۱۰۰ نوع پرنده و جانور در آنجا نگهداری می‌کرد. او همچنین فعالیت‌های نهادی علیه کارخانه‌دارانی که فاضلاب خود را به رودخانه می‌ریختند، انجام داد و حتی کار را تا شکایت به مقامات رسمی و دولتی پیش برد. او برای رونق کشاورزی هم هزینه‌های زیادی صرف کرد و باعث احداث چند سد در مسیر رودخانه شد. با این کار، او مانع بروز سیل که هر ساله لطمات زیادی را به کشاورزان وارد می‌کرد، شد و از طرف دیگر جلوی خشکسالی را گرفت.کریستین از کودکی به طبیعت علاقه‌مند بود. او در رشته زیست‌شناسی تحصیل کرده و فوق‌لیسانس محیط‌زیست گرفته بود. او سال‌ها به تدریس پرداخت و کشاورزی و زراعت را به‌صورت علمی آموزش داد. او در این راه حتی از پرداخت‌های شخصی هم خودداری نمی‌کرد و هزینه‌های آموزشی و یا سازماندهی گروه را خود پرداخت می‌کرد. با اینکه او تمام وقت کار می‌کرد اما از دو دخترش نیز غافل نمی‌شد و همه ‌او را یک مادر از خودگذشته می‌دانستند. کریستین می‌گوید« من خوشحالم که تمام وقت و انرژی‌ام را در راه اهدافم به‌کار برده‌ام و از هیچ کوششی در زندگی ام غفلت نکرده‌ام . این چیزی است که بیش از پول ارزش دارد و من به آن افتخار می‌کنم.»

منبع : روزنامه تهران امروز