تنها‌ترین مهمانی

● تنهاتر از خودم
در این دنیای شلوغ
کسی را پیدا نکرده‌امدر خیابان ممتد حیات
تنهاتر از خط‌های سفید
خطی را پیدا نکرده‌ام
شاخه‌های به‌هم تنیدۀ درخت
تنهاییِ برگ به زمین افتاده را
تابه‌حال نظاره نکرده‌اند
● من:
تنهاتر از خودم!
سفرهٔ شام دل من
خالی از غذای گرم و نان نرم
در مهمانی امشب
هزاران «هیچ‌کس» دعوت شده‌اند
در شلوغی اتاق من
سکوت دیوار
بلندترین صداست!
▪ ریحانه‌سادات سعیدی، خبرنگار افتخاری از تهران
● ماه بی‌ماه
شب است
ماه نیست
ما اما
زیر مهتابی‌هایمان
می‌خندیم
▪ شقایق بهرامی، خبرنگار افتخاری از تهران
● آسمان من
آسمان می‌بارد
نرم‌، سبک، آرام
آسمان دلتنگ است
می‌خواهد دلش را تهی کند
از غم‌های بی‌پایان
دودهای سربی و سخت
آسمان خالی می‌شود از غم
تهی می‌شود از دود
دوباره شفاف می‌شود دلش
و من
باز هم به لبخندهایش
نیشخند می‌زنم
▪ ثمینه حسین‌زاده از آمل
● تکراری
خندیدم
وقتی
دیوار کوتاه اتاق سرنوشتم را
اندازه زدم
و قاب آرزوها
بی‌قواره در دستم...
پوزش!
باز حرف نه‌چندان تازه زدم!
▪ شیوا نوبخت از تهران
● پرنده ترسو
درِ قفس باز مانده بود
پرنده، پر وسوسه
به بیرون سرکی کشید
اما
از وسعت دنیا ترسید
فکر پرواز را
از درِ نیمه‌باز فراری داد و
در را بست!
▪ فرزانه جعفری از تهران
● زندگان
کلاغ‌ها و کاج‌ها
باران
سنگ‌ها را می‌شوید
▪ امیر معینی، خبرنگار افتخاری از تهران
● قهوه داغ
من اگر نباشم، چه می‌کنی؟
- بند کتانی‌هایم را سفت می‌بندم
تکه‌سنگی می‌اندازم جلوی پایم
سوت‌زنان راه می‌افتم
و در اولین کافی‌شاپی
که به چشم بخورد،
خودم را به صرف یک فنجان قهوۀ داغ دعوت می‌کنم
▪ فریبا دیندار، خبرنگار افتخاری از شهر ری
● شکاف
تمام سهم زندانی از خورشید
پرتوی روشن بود
که از شکاف دیوار
راه گشوده بود به چشمانی سرد!
▪ شقایق اعظمی، خبرنگار افتخاری از کرج
● باخت
تو بردی
هورا کشیدند
حالا پایت را
از روی خرده‌های دلم بردار!
▪ موژان نادریان از اصفهان
● این تلخ شیرین
دیگر شیرین نیست
شکلات کره‌ای
نارگیلی
یا حتی فندقی
دیگر شیرین نیست هیچ‌چیز
نه بیشتر از
یک فنجان قهوهٔ تلخ
با تو!
▪ نیلوفر نیک‌بنیاد، خبرنگار افتخاری از تهران
● شاعرتر
شعرهایم را رها می‌کنم
می‌گذارم نفس بکشند
می‌گذارم از پشت میله‌های زندان تخیلم به در شوند
به آسمان بنگرند
به آسمانی که از من هم
شاعرتر است!
▪ فرشته شریعتی، خبرنگار افتخاری از تهران

منبع : همشهری آنلاین