پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

روزنامه


یک روزنامه اساساً اختصاص به چاپ و انتشار اخبار جاری روز و بحث و بررسی مسائل و موضوعات مورد نیاز روز جامعه دارد. روزنامه معمولاً روی کاغذ ارزان چاپ می‌شود. اندازه قطع و تعداد صفحات آن بستگی به کاغذ موجود در دسترس و مسائل و اخبار مطرح روز و روش و شیوه کلی گردانندگان روزنامه دارد.
● سازمان یک روزنامه
عده‌ای مرد و زن آگاه به مسائل فنی و هنری و علمی و غیره روزنامه، به تهیه و چاپ و عرضه آن اقدام و همکاری می‌کنند. برخی از روزنامه‌ها تا بیش از دو هزار نفر پرسنل دارد. و شامل بخش تحریریه، بازرگانی و فنی و غیره می‌باشد.
● تاریخچه
احتمالاً نخستین روزنامه تسینگ‌پائو Tsingpao که یک روزنامه درباری بود در پکن به چاپ می‌رسید. آورده‌اند که این روزنامه از سده پنجم میلادی تا سال ۱۹۳۵ انتشار یافت. در نخستین دوره‌های چاپ این روزنامه از صفحات کنده کاری شده پرچوب و غیره استفاده می‌شد و این نوع چاپ بر روی کاغذ صدها سال در چین ادامه داشت.
در اروپا انتشار روزنامه نخست با دست نوشته و تکثیر می‌شد و زمان آن به ۶۰ ق ـ م می‌رسد. این روزناه در قلمرو امپراتوری روم برای بازرگانان و سیاستمداران در شهر حاوی اخبار و اطلاعات و اتفاقاتی که در شهرهای بزرگ دور از رم بود رخ می‌داد انتشار می‌یافت. بعد از اختراع چاپ رواج آن در اورپا با حروف متحرک به‌صورت جزوه اما نه به تعداد فراوان منتشر می‌شد. چه عده اندکی از مردم سواد و فرصت خواندن روزنامه را داشتند.
ظاهراً نخستین روزنامه در اروپا به‌صورت چاپی در اوایل سده ۱۶۰۰ در آلمان منتشر می‌شد. کهن‌ترین روزنامه چاپی اروپا تاریخ ۱۶۰۹ دارد.
در انگلستان در سال ۱۶۲۱ ویکلی نیوز در قطع کوچک منتشر شد و نخستین روزنامه انگلیسی در قطع مناسب آکسفورد گازت بود که در ۱۶۶۵ در لندن انتشار یافت. در کشورهای دیگر اروپائی نیز در قرن هفدهم روزنامه چاپ و منتشر می‌شد.
در ایالات متحده آمریکا نخستین روزنامه به همت بنجامین هاریس در سال ۱۶۹۰ در بوستون انتشار یافت.
نخستین روزنامه چاپی به زبان فارسی در ایران چند سال پیش از سال ۱۲۵۳ هـ.ق (۱۸۳۷) به مدیریت میرزا صالح شیرازی در تهران انتشار یافت. این روزنامه نام مخصوصی نداشت، ولی دارای نشان دولتی بود، پس از آن روزنامه وقایع اتفاقیه در تهران انتشار یافت شماره اول آن مورخ ۵ ربیع‌الثانی ۱۲۶۷ ه.ق، مطابق ۱۸۵۱ که قریب ده سال دوام کرد و ظاهراً بعداً به نام روزنامه دولت علیه ایران انتشار یافت.
● روزنامه
در کشورهای مترقی روزنامه قدرتی است که باید روی آن حساب کرد و روزنامه‌نویسان از مزایای بسیاری برخوردارند. مردم آن کشورها همواره در جستجوی قهرمان بحث و جدلند که به وکالت و پیشاپیش ابناء بشر از حق تمدن دفاع کنند.
در همه جا روزنامه صدائی است که افکار و عقیده عمومی را منعکس می‌کند با زخم زبان جلوی ستمگری را می‌گیرد افکار نو را بر می‌انگیزد و از آنها دفاع می‌کند. برای پیروزی حقیقت مددکار خلق است. جانب ستمدیدگان را می‌گیرد که اغلب اوقات به مدد روزنامه یا روزنامه‌نویسی در مبارزه پیروز می‌شود با حکومت‌ها می‌جنگد و امپراتورها بر می‌کشند و بر می‌اندازند.
در ایران در روزگار ناصرالدین‌شاه روزنامه‌نویسی هنوز در آغاز کار است. مقام آن از پائین هم پائین‌تر است و نقشش هیچ، روزنامه ایرانی همچون برده‌آی است تابع اراده خودکامه‌ای که به تنهائی به عنوان قدرتی مطلقه فرمان می‌راند. ایران که در آن آزادی وجود ندارد بعید است بتواند کشوری باشد که با وسعت نظر به آزادی‌خواهی توجه کند.
منبع : مطالب ارسال شده