به دنبال امنیت درمیان باندهای خلاف !

بوستان ها، میدان ها و خیابان های اصلی در گوشه و کنار شهر های بزرگی مثل تهران، سالهاست که با پدیده ها و آسیب های اجتماعی نظیر دختران فراری روبروست و هرسال بر تعداد آمار و ارقام دخترانی که به هر دلیلی از کانون گرم خانواده می گریزند تا زندگی را در تن سرد خیابان پی بگیرند اضافه می شود.
این در حالی است که تا کنون هیچ اقدام اساسی برای رفع این معضل اجتماعی صورت نگرفته است. براساس آماری که از سوی سازمان بهداشت جهانی منتشر شده است، سالانه یک میلیون نوجوان۱۳ تا ۱۹ ساله از خانه فرار می کنند که از این میان ۷۴ درصد آنها دختر هستند.
در جامعه ما نیز با اینکه از سوی هیچ سازمانی آمار و ارقام دقیقی در اختیار هیچ فردی قرار نمی گیرد، اما اخبار جراید و مطبوعات از روند رو به رشد این آسیب اجتماعی، کاهش میانگین سنی دختران فراری و ظهور پیامدهای ناگوار آن حکایت می کند.
در این میان یکی از مهمترن دلایل فرار دختران، آشفتگی های خانوادگی است که خشونت های خانوادگی، اعتیاد و طلاق می تواند مهمترین آنها باشد.
الهام اسدی، پژوهشگر آسیب های اجتماعی در باره علت های اصلی فرار دختران می گوید: متاسفانه در بسیاری از خانواده ها مدیریت خوبی در خانه وجود ندارد، وجود ناپدری، نامادری و... به بروز تعارض های خانوادگی، آشفتگی ها و در نهایت فرار اعضای آسیب پذیر خانواده می انجامد. اسدی از بحث نا امنی در خانواده به عنوان یکی دیگر از عوامل اصلی فرار دختران نام می برد و می گوید: بسیاری از دختران فراری به علت ترس از سو» استفاده های جنسی پدر یا برادر از خانواده فرار می کنند. وی با بیان اینکه هیچ گونه سیستم حمایتی برای این کودکان وجود ندارد می گوید: بسیاری از این دختران در سن کم فرار می کنند و سیستم های حمایتی را نمی شناسند.
به همین دلیل، پناه می برند به اولین کسی که در کنارش احساس امنیت بکنند. این اولین نفر ممکن است مردی باشد که آنها را بدتر دچار آسیب کند. شکاف نسل، عامل بسیاری از فرارهای دختران است ازدواج در سنین بالا و اقدام به بچه دار شدن در پاره ای موارد کودکان و والدین را با مشکل گسست نسلی مواجه می کند، این شکاف روز به روز به اختلافات درون خانوادگی دامن زده و موجبات فرار دختران را فراهم می آورد.
زهرا جوانمرد، استاد روانشناسی دانشگاه آزاد در این باره به برنا می گوید: در بسیاری از موارد شکاف نسلی بین والدین و فرزندان و اختلافات خانوادگی می تواند باعث بروز پدیده فرار شود. جوانمرد، تغییر اساسی افکار و اعمال نسل جدید را در تضاد و تعارض با دیدگاه های سنی مادران و پدران نسل گذشته می داند و توضیح می دهد: بسیاری از خانواده ها بدون دلیل از کوچکترین رفتار فرزندانشان خرده می گیرند و آنها را بازخواست می کنند. او فشار روانی والدین را یکی ازعوامل غیر قابل تحمل شدن فضای خانواده برای نوجوانان معرفی می کند و می گوید: در این صورت است که نوجوانان به امید بهتر شدن شرایط راهی خیابان می شوند و زندگی جدید را بر وضعیت پیشین ترجیح می دهند.
● فقر و غنا; عاملی دیگر در فرار دختران
درست است که مشکلات و تنگناهای مختلف زندگی اجتماعی و روابط متضاد و نامعقول بسیاری از خانواده ها منجر به گریز از منزل می شود اما فرار در بسیاری ازمواقع به علت پاره ای از دلایل روی می دهد که ۱۸۰ درجه با این مسائل تفاوت می کند.
سیده فاطمه محبی، پژوهشگر و کارشناس ارشد علوم اجتماعی در این باره می گوید: فرار، مختص خانواده های فقیر و طبقات پایین جامعه نیست گاهی اوقات طبقات بالادست جامعه را نیز درگیر می کند. به گفته وی نوجوانی که از آغاز کودکی تمام خواستههایش را بسرعت تحقق یافته می یابد، به محض آنکه پدر و مادر با یک خواسته نابجای وی مخالفت کنند به دلیل روحیه غیرمنطقی و کاهش دامنه استقامت و آستانه تحمل از مکانیسم قهر و فشار و درنهایت فرار از خانه استفاده می کند. محبی در باره علت فرار دختران فرودست جامعه نیز به برنا می گوید: بسیاری از دخترانی که در خانواده های سطح پایین زندگی می کنند، به امید اینکه آینده ای بهتر و مرفه در پیش رو داشته باشند از خانه فرار می کنند.
● آینده ای پرخطر در کمین گریزندگان از خانه
وقتی خانه، خانه نباشد و سنگفرش خیابان به کانون گرم آن ترجیح داده شود، آن موقع است که تحمل آزار و اذیت و میزبان شدن بر انواع و اقسام بیماری ها و آسیب ها امری بدیهی به نظر می رسد. مریم خالقی، کارشناس مددکاری اجتماعی در این باره به برنا می گوید: درصد بیشتری از دختران فراری از طبقات پایین جامعه هستند که به امید آینده بهتر از خانه گریخته اند بنا براین از نظر اقتصادی وضعیت مناسبی ندارند.
خالقی نداشتن غذا، جای خواب و قرار گرفتن آنها در محیط نا ایمن جامعه را علت اصلی گرفتار شدنشان به انواع آسیب ها و بیماری ها می داند و می گوید: دختران فراری از ترس گرسنگی و نداشتن محیط ایمن ناچارند در همان چند ساعت اولیه پس از فرار جذب گروه های خلاف شوند. به نظر او اعتیاد به مواد مخدر، ابتلا به ایدز و انواع بیماری های مقاربتی دیگر از مهمترین مشکلات پیش روی دختران فراری است. او ادامه می دهد: تا زمانی که محیط های امن بر سر راه دختران فراری وجود نداشته باشد، تا در مشاوره دادن و رفع نیازهای غذایی و امنیتی آنها فعالیت انجام دهد نمی توان انتظار داشت تا این معضل به خودی خود حل و فصل شود.

منبع : روزنامه ابتکار