یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
فضانوردان بی مهره ای که می توانند در علم فضا تحول ایجاد کنند.
این جانور بی مهره، به خرس آبی معروف است و هشت پا دارد و با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است. نوعی از جانداران بی مهره بنام خرس آبی با نام علمی Tardigrada، جان سخت ترین جانور کره زمین است که توانست از یک سفر فضایی جان به در ببرد. این خرس های آبی که طولشان در بزرگترین سایز به یک و نیم میلیمتر می رسد، یک سفر فضایی را چنان پشت سر گذاشتند که گویی فقط محیط بد آب و هوایی در محل زندگی خودشان بوده است و این در حالی است که اکثر باکتری های شناخته شده در چنان شرایطی کاملاً از بین می رفتند.
پترا رتبرگ ، میکروبیولوژیست یک موسسه فضانوردی میگوید: آنها چشم و چنگال دارند و مثل حیوانات واقعی هستند و این بار اولیست که چنین حیواناتی در فضا آزمایش شده اند.
این جانور بی مهره، به خرس آبی معروف است و هشت پا دارد و با چشم غیرمسلح نیز قابل مشاهده است، کشف این موجودات در زیست شناسی طبقه بندی جدیدی را برای تحقیقات بیشتر ایجاد نمود.
این جانوران قادرند در هنگام بی غذایی سوخت و ساز بدنشان را متوقف کنند. آنها می توانند آسیب وارده به DNA را که به دلیل تابش غیرعادی تشعشعات محیطی بوجود آمده، اصلاح کنند و این قابلیت کنجکاوی دانشمندان را برای تحقیقات بیشتر برانگیخته است و به همین دلیل به مدار خارج از زمین فرستاده شدند.
پترا رتبرگ سیستم خاصی را برای ماهواره ای که قرار بود این موجودات کوچک را به فضا ببرد طراحی کرد و اعلام نمود، اصلاح صورت گرفته در میان این موجودات و کمیت و کیفیت آن ، برای آسیب یکسانی که به آنها وارد شد، متفاوت بود.
در جریان آزمایش، متابولیسم این موجودات با ضریب ده هزار کاهش می یافت و به آنها کمک می کرد تا در برابر خلا، گرسنگی، بی آبی و خشکی و دمای بالای سیصد درجه فارنهایت و زیر دویست و چهل درجه فارنهایت زنده بمانند!
در مدار زمین، جعبه این موجودات باز شد و بعضی از آنها در معرض درجه پایینی از تشعشعات کیهانی قرار گرفتند و بعضی دیگر هم در مقابل این اشعه و هم در برابر اشعه بدون فیلتر خورشید قرار گرفتند. هر دوی آنها در محیط خلا نورد دهی شدند.
وقتی به زمین برگشتند، آنها که در برابر اشعه ضعیف تری قرار گرفتند زنده شدند و خود را با سرعتی قابل مقایسه با گروه های نورنخورده ، تکثیر کردند. آنها که در برابر خورشید قرار داشتند، اکثرا از بین رفتند و تعداد کمی زنده شدند.
اینکه چطور این فضانوردان بی مهره از خود محافظت کردند، بصورت یک راز باقی مانده است. قدم بعدی شناسایی ژن های عامل این پدیده خواهد بود. مرحله اساسی که ممکن است بتواند برای پیشرفت و بهبود ژن های بشر کارساز باشد.
خرس های آبی ممکن است بتوانند راهی برای سازگاری برای زندگی در خارج از زمین را در موقع ضرورت، به ما نشان بدهند. البته باید دانست که آنها در محیط های بدون غذا و شرایط سخت مریخ و ماه، فعالیت چندانی نداشتند و فقط زنده بودند.
رتبرگ اضافه می کند که مطالعه بر این موجودات ادامه دارد و البته نباید انتظار زیادی از این موجودات ابتدایی داشت.
منبع : سایت فریا
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
مجلس شورای اسلامی مجلس شورای نگهبان ایران دولت حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد افغانستان رئیسی رئیس جمهور
تهران هواشناسی شورای شهر شورای شهر تهران شهرداری تهران پلیس قتل سیل وزارت بهداشت کنکور سازمان هواشناسی آتش سوزی
قیمت دلار مالیات خودرو دلار قیمت خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن ایران خودرو تورم سایپا
زنان تئاتر تلویزیون سریال محمدرضا گلزار ازدواج سینمای ایران قرآن کریم سینما فیلم موسیقی سریال پایتخت
سازمان سنجش ناسا کنکور ۱۴۰۳ خورشید
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه چین اوکراین حماس ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال فوتسال پرسپولیس استقلال تیم ملی فوتسال ایران بازی جام حذفی آلومینیوم اراک سپاهان تراکتور باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل آیفون تبلیغات همراه اول فناوری اینترنت سامسونگ گوگل بنیاد ملی نخبگان دانش بنیان
خواب موز بارداری دندانپزشکی کاهش وزن آلزایمر مالاریا