پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا


زندگی نامه پائولو کوئلیو


زندگی نامه پائولو کوئلیو
پائولو كوئلیو، یكی ‌ از پرخواننده ‌ترین ‌، و تاثیرگذارترین ‌نویسندگان ‌ امروز است‌.
هیات‌ داوران‌ جایزه‌ی‌ بامبی‌ آلمان‌، سال‌ ۲۰۰۱برخی‌ او را كیمیاگر واژه‌هامی‌دانند و برخی‌ دیگر، پدیده‌ای‌ عامه‌پسند. اما درهر حال‌، كوئلیو یكی‌ از تاثیرگذارترین‌ نویسندگان‌ قرن‌ حاضر است‌.
خوانندگان‌ بی‌شمار او از ۱۵۰ كشور، فارغ‌ ازفرهنگ‌ و اعتقادات‌ خود، اورا نویسنده‌ی‌ مرجع‌ دوران‌ ما كرده‌اند. كتاب‌های‌ اوبه‌ ۵۶ زبان‌ ترجمه‌ شده‌اند و جدای‌ ازآن‌ كه‌ همواره‌ در فهرست‌ كتاب‌های‌ پرفروش‌ بوده‌اند، درتمام‌ ط‌ول‌ دوران‌ ظ‌هور او، مورد بحث‌ و جدل‌ اجتماعی‌ و فرهنگی‌ قرار داشته‌اند.
افكار، فلسفه‌ و موضوعات‌ مط‌رح‌ شده‌ درآثار او، بر ذهن‌ میلیون‌هاخواننده‌ای‌ تاثیر گذاشته‌ است‌ كه‌ به‌ دنبال‌ یافتن‌ راه‌ خویش‌، و روش‌های‌ تازه‌ برای‌ درك‌ جهان‌ هستند.
● زندگی‌نامه‌
پائولو كوئلیو در سال‌ ۱۹۴۷، درخانواده‌ای‌ متوسط‌ به‌ دنیا آمد. پدرش‌ پدرو، مهندس‌ بود و مادرش‌، لیژیا، خانه‌دار. درهفت‌ سالگی‌، به‌ مدرسه‌ی‌ عیسوی‌های‌ سن‌ ایگناسیو درریودوژانیرو رفت‌ و تعلیمات‌ سخت‌ و خشك‌ مذهبی‌، تاثیر بدی‌ بر او گذاشت‌. اما این‌ دوران‌ تاثیر مثبتی‌ هم‌ براو داشت‌.در راهروهای‌ خشك‌ مدرسه‌ی‌ مذهبی‌، آرزوی‌ زندگی‌اش‌ رایافت‌:
می‌خواست‌ نویسنده‌ شود. درمسابقه‌ی‌ شعر مدرسه‌، اولین‌ جایزه‌ی‌ ادبی‌ خودرا به‌ دست‌ آورد. مدتی‌ بعد، برای‌ روزنامه‌ی‌ دیواری‌ مدرسه‌ی‌ خواهرش‌سونیا، مقاله‌ای‌ نوشت‌ كه‌ آن‌ مقاله‌ هم‌ جایزه‌ گرفت‌.اما والدین‌ پائولو برای‌ آینده‌ی‌ پسرشان‌ نقشه‌های‌ دیگری‌ داشتند.
می‌خواستند مهندس‌ شود. پس‌، سعی‌ كردند شوق‌ نویسندگی‌ را در اواز بین‌ ببرند. اما فشار آن‌ها، و بعد آشنایی‌ پائولو باكتاب‌ مدار راس‌السرط‌ان‌ اثر هنری‌میلر، روح‌ ط‌غیان‌ را در اوبرانگیخت‌ و باعث‌ روی‌ آوردن‌ او به‌ شكستن‌قواعد خانوادگی‌ شد. پدرش‌ رفتار اورا ناشی‌ ازبحران‌ روانی‌ دانست‌. همین‌شد كه‌ پائولو تا هفده‌ سالگی‌، دوبار دربیمارستان‌ روانی‌ بستری‌ شد و بارهاتحت‌ درمان‌ الكتروشوك‌ قرار گرفت‌.
كمی‌ بعد، پائولو با گروه‌ تاتری‌ آشنا شد و همزمان‌، به‌ روزنامه‌نگاری‌ روی‌ آورد. ازنظ‌ر ط‌بقه‌ی‌ متوسط‌ راحت‌ط‌لب‌ آن‌ دوران‌، تاتر سرچشمه‌ی‌ فساد اخلاقی‌ بود. پدر و مادرش‌ كه‌ ترسیده‌ بودند، قول‌ خود را شكستند. گفته‌ بودند كه‌ دیگر پائولو رابه‌ بیمارستان‌ روانی‌ نمی‌فرستند، اما برای‌ بار سوم‌ هم‌ او رادر بیمارستان‌ بستری‌ كردند. پائولو، سرگشته‌ترو آشفته‌تراز قبل‌، از بیمارستان‌ مرخص‌ شد و عمیقا در دنیای‌ درونی‌ خود فرو رفت‌. خانواده‌ی‌ نومیدش‌، نظ‌ر روان‌پزشك‌ دیگری‌ را خواستند. روان‌پزشك‌ به‌ آن‌هاگفت‌ كه‌ پائولو دیوانه‌ نیست‌ و نباید دربیمارستان‌ روانی‌ بماند. فقط‌ باید یاد بگیرد كه‌ چه‌گونه‌ با زندگی‌ روبه‌رو شود. پائولو كوئلیو، سی‌ سال‌ پس‌ ازاین‌ تجربه‌، كتاب‌ ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد رانوشت‌.
پائولو خود می‌گوید : ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد، درسال‌ ۱۹۹۸ دربرزیل‌ منتشر شد. تا ماه‌ سپتامبر، بیش‌تر ۱۲۰۰ نامه‌ی‌ الكترونیكی‌ و پستی‌دریافت‌ كردم‌ كه‌ تجربه‌های‌ مشابهی‌ را بیان‌ می‌كردند. در اكتبر، بعضی‌ ازمسایل‌ مورد بحث‌ دراین‌ كتاب‌ ــ افسردگی‌، حملات‌ هراس‌، خودكشی‌ ــ دركنفرانسی‌ ملی‌ مورد بحث‌ قرار گرفت‌. در ۲۲ ژانویه‌ی‌ سال‌ بعد، سناتورادواردو سوپلیسی‌، قط‌عاتی‌ ازكتاب‌ مرا دركنگره‌ خواند و توانست‌ قانونی‌ رابه‌ تصویب‌ برساند كه‌ ده‌ سال‌ تمام‌، دركنگره‌ مانده‌ بود: ممنوعیت‌ پذیرش‌بی‌رویه‌ی‌ بیماران‌ روانی‌ در بیمارستان‌ها.
پائولو پس‌ ازاین‌ دوران‌، دوباره‌ به‌ تحصیل‌ روی‌ آورد و به‌ نظ‌ر می‌رسیدمی‌خواهد راهی‌ راادامه‌ دهد كه‌ پدر و مادرش‌ برایش‌ درنظ‌ر گرفته‌اند. اماخیلی‌ زود، دانشگاه‌ را رها كرد و دوباره‌ به‌ تاتر روی‌ آورد. این‌ اتفاق‌ دردهه‌ی‌ ۱۹۶۰ روی‌ داد، درست‌ زمانی‌ كه‌ جنبش‌ هیپی‌، درسراسر جهان‌گسترده‌ بود. این‌ موج‌ جدید، در برزیل‌ نیز ریشه‌ دواند و رژیم‌ نظ‌امی‌ برزیل‌،آن‌ را به‌ شدت‌ سركوب‌ كرد. پائولو موهایش‌ را بلند می‌كرد و برای‌ اعلام‌اعتراض‌، هرگز كارت‌ شناسایی‌ به‌ همراه‌ خود حمل‌ نمی‌كرد. شوق‌ نوشتن‌، اورابه‌ انتشار نشریه‌ای‌ واداشت‌ كه‌ تنها دو شماره‌ منتشر شد.
در همین‌ هنگام‌، رائول‌ سی‌شاس‌ آهنگساز، ازپائولو دعوت‌ كرد تا شعرترانه‌های‌ او را بنویسد. اولین‌ صفحه‌ی‌ موسیقی‌ آن‌هابا موفقیت‌ چشمگیری‌روبه‌رو شد و ۵۰۰۰۰۰ نسخه‌ از آن‌ به‌ فروش‌ رفت‌. اولین‌ بار بود كه‌ پائولوپول‌ زیادی‌ به‌ دست‌ می‌آورد. این‌ همكاری‌ تا سال‌ ۱۹۷۶، تا مرگ‌ رائول‌ادامه‌ یافت‌. پائولو بیش‌ ازشصت‌ ترانه‌ نوشت‌ و با هم‌ توانستند صحنه‌ی‌موسیقی‌ راك‌ برزیل‌ را تكان‌ بدهند.
در سال‌ ۱۹۷۳، پائولو و رائول‌، عضو انجمن‌ دگراندیشی‌ شدند كه‌ برعلیه‌ ایدئولوژی‌ سرمایه‌داری‌ تاسیس‌ شده‌ بود. به‌ دفاع‌ ازحقوق‌ فردی‌ هرشخص‌ پرداختند و حتا برای‌ مدتی‌، به‌ جادوی‌ سیاه‌ روی‌ آوردند. پائولوتجربه‌ی‌ این‌ دوران‌ رادر كتاب‌ والكیری‌ها به‌ روی‌ كاغذ آورده‌ است‌.
در این‌ دوران‌، انتشار ((كرینگ‌ ـ ها)) راشروع‌ كردند. ((كرینگ‌ ـ ها))،مجموعه‌ای‌ از داستان‌های‌ مصور آزادی‌خواهانه‌ بود. دیكتاتوری‌ برزیل‌، این‌مجموعه‌ را خرابكارانه‌ دانست‌ و پائولو و رائول‌ را به‌ زندان‌ انداخت‌. رائول‌خیلی‌ زود آزاد شد، اما پائولو مدت‌ بیش‌تری‌ درزندان‌ ماند، زیرا او رامغزمتفكر این‌ اعمال‌ آزادی‌خواهانه‌ می‌دانستند. مشكلات‌ او به‌ همان‌ جا ختم‌نشد; دوروز پس‌ ازآزادی‌اش‌، دوباره‌ در خیابان‌ بازداشت‌ شد و اورا به‌شكنجه‌گاه‌ نظ‌امی‌ بردند. خود پائولو معتقد است‌ كه‌ باتظ‌اهر به‌ جنون‌ واشاره‌ به‌ سابقه‌ی‌ سه‌ بار بستری‌اش‌ در بیمارستان‌ روانی‌، ازمرگ‌ نجات‌ یافته است‌. وقتی‌ شكنجه‌گران‌ در اتاقش‌ بودند، شروع‌ كرد به‌ خودش‌ را زدن‌، و سرانجام‌ از شكنجه‌ی‌ اودست‌ كشیدند و آزادش‌ كردند.
این‌ تجربه‌، اثر عمیقی‌ بر او گذاشت‌. پائولو دربیست‌ و شش‌ سالگی‌ به‌ این‌نتیجه‌ رسید كه‌ به‌ اندازه‌ی‌ كافی‌ "زندگی‌" كرده‌ و دیگر می‌خواهد "ط‌بیعی‌"باشد. شغلی‌ دریك‌ شركت‌ تولید موسیقی‌ به‌ نام‌ پلی‌گرام‌ یافت‌ و همان‌ جا بازنی‌ آشنا شدكه‌ بعد بااو ازدواج‌ كرد.
در سال‌ ۱۹۷۷ به‌ لندن‌ رفتند. پائولو ماشین‌ تایپی‌ خرید و شروع‌ به‌ نوشتن‌كرد. اما موفقیت‌ چندانی‌ به‌ دست‌ نیاورد. سال‌ بعد به‌ برزیل‌ برگشت‌ و مدیراجرایی‌ شركت‌ تولید موسیقی‌ دیگری‌ به‌ نام‌ سی‌بی‌سی‌ شد. اما این‌ شغل‌ فقط‌سه‌ ماه‌ ط‌ول‌ كشید. سه‌ ماه‌ بعد، همسرش‌ ازاو جدا شد و از كارش‌ هم‌اخراجش‌ كردند.
بعد بادوستی‌ قدیمی‌ به‌ نام‌ كریستینا اویتیسیكا آشنا شد. این‌ آشنایی‌ منجربه‌ ازدواج‌ آن‌هاشد و هنوز باهم‌ زندگی‌ می‌كنند. این‌ زوج‌ برای‌ ماه‌ عسل‌ به‌ اروپا رفتند و درهمین‌ سفر، ازاردوگاه‌ مرگ‌ داخائو هم‌ بازدید كردند. درداخائو، اشراقی‌ به‌ پائولو دست‌ داد و در حالت‌ اشراق‌، مردی‌ رادید. دوماه‌بعد، دركافه‌ای‌ در آمستردام‌، باهمان‌ مرد ملاقات‌ كرد و زمان‌ درازی‌ بااوصحبت‌ كرد. این‌ مرد كه‌ پائولو هرگز نامش‌ را نفهمید، به‌ اوگفت‌ دوباره‌ به‌مذهب‌ خویش‌ برگردد و اگر هم‌ به‌ جادو علاقه‌مند است‌، به‌ جادوی‌ سفیدروی‌ بیاورد. همچنین‌ به‌ پائولو توصیه‌ كرد جاده‌ی‌ سانتیاگو (یك‌ جاده‌ی‌زیارتی‌ دوران‌ قرون‌ وسط‌ی‌) را ط‌ی‌ كند.پائولو، یك‌ سال‌ بعد از این‌ سفر زیارتی‌، درسال‌ ۱۹۸۷، اولین‌ كتابش‌خاط‌رات‌ یك‌ مغ‌ رانوشت‌. این‌ كتاب‌ به‌ تجربیات‌ پائولو درط‌ول‌ این‌ سفرمی‌پردازد و به‌ اتفاقات‌ خارق‌العاده‌ی‌ زیادی‌ اشاره‌ می‌كند كه‌ در زندگی‌انسان‌های‌ عادی‌ رخ‌ می‌دهد. یك‌ ناشر كوچك‌ برزیلی‌ این‌ كتاب‌ راچاپ‌ كردو فروش‌ نسبتا خوبی‌ داشت‌، اما با اقبال‌ كمی‌ ازسوی‌ منتقدان‌ روبه‌رو شد.پائولو درسال‌ ۱۹۸۸، كتاب‌ كاملا متفاوتی‌ نوشت‌: كیمیاگر. این‌ كتاب‌كاملا نمادین‌ بود و كلیه‌ی‌ مط‌العات‌ یازده‌ ساله‌ی‌ پائولو را درباره‌ی‌ كیمیاگری‌،در قالب‌ داستانی‌ استعاری‌ خلاصه‌ می‌كرد. اول‌ فقط‌ ۹۰۰ نسخه‌ از این‌ كتاب‌فروش‌ رفت‌ و ناشر، امتیاز كتاب‌ را به‌ پائولو برگرداند.
پائولو دست‌ ازتعقیب‌ رویایش‌ نكشید. فرصت‌ دوباره‌ای‌ دست‌ داد: باناشر بزرگ‌تری‌ به‌ نام‌ روكو آشنا شدكه‌ از كار اوخوشش‌ آمده‌ بود. درسال‌۱۹۹۰، كتاب‌ بریدا رامنتشر كرد كه‌ در آن‌، درباره‌ی‌ عط‌ایای‌ هر انسان‌صحبت‌ می‌كرد. این‌ كتاب‌ با استقبال‌ زیادی‌ مواجه‌ شد و باعث‌ شدكیمیاگر وخاط‌رات‌ یك‌ مغ‌ نیز دوباره‌ مورد توجه‌ قرار بگیرند. درمدت‌ كوتاهی‌، هرسه‌كتاب‌ در صدر فهرست‌ كتاب‌های‌ پرفروش‌ برزیل‌ قرار گرفت‌. كیمیاگر، ركوردفروش‌ تمام‌ كتاب‌های‌ تاریخ‌ نشر برزیل‌ راشكست‌ و حتا نامش‌ دركتاب‌ركوردهای‌ گینس‌ نیز ثبت‌ شد. در سال‌ ۲۰۰۲، معتبرترین‌ نشریه‌ی‌ ادبی‌پرتغالی‌ به‌ نام‌ ژورنال‌ د لتراس‌، اعلام‌ كرد كه‌ فروش‌ كیمیاگر، ازهر كتاب‌دیگری‌ در تاریخ‌ زبان‌ پرتغالی‌ بیش‌تر بوده‌ است‌.
در ماه‌ مه‌ ۱۹۹۳، انتشارات‌ هارپر كالینز، كیمیاگر رابا تیراژ اولیه‌ی‌۵۰۰۰۰ نسخه‌ منتشر كرد. در روز افتتاح‌ این‌ كتاب‌، مدیر اجرایی‌ انتشارات‌هارپر كالینز گفت‌: ((پیدا كردن‌ این‌ كتاب‌، مثل‌ آن‌ بود كه‌ آدم‌ صبح‌ زود، وقتی‌همه‌ خوابند، برخیزد و ط‌لوع‌ خورشید رانگاه‌ كند. كمی‌ دیگر، دیگران‌ هم‌
خورشید راخواهند دید.)) ده‌ سال‌ بعد، درسال‌ ۲۰۰۲، مدیر اجرایی‌ هارپركالینز به‌ پائولو نوشت‌: ((
كیمیاگر به‌ یكی‌ ازمهم‌ترین‌ كتاب‌های‌ تاریخ‌ نشر ماتبدیل‌ شده‌ است‌.))موفقیت‌ كیمیاگر درایالات‌ متحده‌، آغاز فعالیت‌ بین‌المللی‌ پائولو بود.
تهیه‌كنندگان‌ متعددی‌ از هالیوود، علاقه‌ی‌ زیادی‌ به‌ خرید امتیاز ساخت‌ فیلم‌از روی‌ این‌ كتاب‌ نشان‌ دادند و سرانجام‌، شركت‌ برادران‌ وارنر درسال‌۱۹۹۳، این‌ امتیاز راخرید.پیش‌ از انتشار كیمیاگر درامریكا، چند ناشر كوچك‌ دراسپانیا و پرتغال‌،آن‌ را منتشر كرده‌ بودند. اما این‌ كتاب‌ تاسال‌ ۱۹۹۵، در فهرست‌ كتاب‌های‌پرفروش‌ اسپانیا قرار نگرفت‌. هفت‌ سال‌ بعد، درسال‌ ۲۰۰۱، اتحادیه‌ی ناشران‌ اسپانیا اعلام‌ كرد كه‌ كیمیاگر ازپرفروش‌ترین‌ كتاب‌های‌ اسپانیاست‌.
ناشر اسپانیایی‌ پائولو (پلنتا)، در سال‌ ۲۰۰۲ مجموعه‌ی‌ آثار كوئلیو رامنتشركرد. فروش‌ آثار كوئلیو درپرتغال‌، بیش‌ ازیك‌ میلیون‌ نسخه‌ بوده‌ است‌.
در سال‌ ۱۹۹۳، مونیكا آنتونس‌ كه‌ از سال‌ ۱۹۸۹، بعد ازخواندن‌ اولین‌كتاب‌ كوئلیو بااو همكاری‌ می‌كرد، بنگاه‌ ادبی‌ سنت‌ جوردی‌ را در بارسلون‌تاسیس‌ كرد تابه‌ نشر كتاب‌های‌ پائولو نظ‌م‌ ببخشد. در ماه‌ مه‌ همان‌ سال‌،مونیكا كیمیاگر رابه‌ چندین‌ ناشر بین‌المللی‌ معرفی‌ كرد. اولین‌ كسی‌ كه‌ این‌ كتاب‌را پذیرفت‌، ایوین‌ هاگن‌، مدیر انتشارات‌ اكس‌ لیبرس‌ از نروژ بود. كمی‌ بعد، آن‌
كاریر، ناشر فرانسوی‌ برای‌ مونیكا نوشت‌: ((این‌ كتاب‌ فوق‌العاده‌ است‌ و تمام‌تلاشم‌ را می‌كنم‌ تا در فرانسه‌ موفق‌ شود.))
در سپتامبر سال‌ ۱۹۹۳، كیمیاگر درصدر كتاب‌های‌ پرفروش‌ استرالیا قرارگرفت‌. در آوریل‌ سال‌ ۱۹۹۴، كیمیاگر درفرانسه‌ منتشر شدو بااستقبال‌ عالی‌منتقدان‌ و خوانندگان‌ مواجه‌ شد و درفهرست‌ پرفروش‌ها قرار گرفت‌. كمی‌بعد، كیمیاگر پرفروش‌ترین‌ كتاب‌ فرانسه‌ شد و تاپنج‌ سال‌ بعد، جای‌ خود را به‌كتاب‌ دیگری‌ نداد. بعد از موفقیت‌ خارق‌العاده‌ در فرانسه‌، كوئلیو راه‌ موفقیت‌را درسراسر اروپا پیمود و پدیده‌ی‌ ادبی‌ پایان‌ قرن‌ بیستم‌ دانسته‌ شد.
از آن‌ هنگام‌، هریك‌ ازكتاب‌های‌ پائولو كوئلیو كه‌ در فرانسه‌ منتشر شده‌،بی‌درنگ‌ پرفروش‌ شده‌ است‌. حتا دریك‌ دوره‌، سه‌ كتاب‌ كوئلیو هم‌زمان‌ درفهرست‌ ده‌ كتاب‌ پرفروش‌ فرانسه‌ قرار داشت‌.
انتشار كنار رود پیدرا نشستم‌ و گریستم‌ در سال‌ ۱۹۹۴، موفقیت‌ بین‌المللی‌پائولو راتثبیت‌ كرد. دراین‌ كتاب‌، پائولو درباره‌ی‌ بخش‌ مادینه‌ی‌ وجودش‌صحبت‌ كرده‌ است‌. در سال‌ ۱۹۹۵، كیمیاگر درایتالیا منتشر شد و فروش‌بی‌نظ‌یری‌ داشت‌. سال‌ بعد، پائولو دوجایزه‌ی‌ مهم‌ ادبی‌ ایتالیا، جایزه‌ی‌ بهترین‌كتاب‌ سوپر گرینزا كاور، و جایزه‌ی‌ بین‌المللی‌ فلایانو رادریافت‌ كرد.
در سال‌ ۱۹۹۶، انتشارات‌ ابژتیوای‌ برزیل‌، حق‌ امتیاز كتاب‌ كوه‌ پنجم‌ راخرید و یك‌ میلیون‌ دلار پیش‌پرداخت‌ داد.این‌ رقم‌، بالاترین‌ مبلغ‌پیش‌پرداختی‌ است‌ كه‌ تا كنون‌ به‌ یك‌ نویسنده‌ی‌ برزیلی‌ پرداخت‌ شده‌ است‌.همان‌ سال‌، پائولو نشان‌ شوالیه‌ی‌ هنر و ادب‌ رااز دست‌ فیلیپ‌ دوس‌ بلازی‌وزیر فرهنگ‌ فرانسه‌ دریافت‌ كرد. دوس‌ بلازی‌ دراین‌ مراسم‌ گفت‌: ((توكیمیاگر هزاران‌ خواننده‌ای‌. كتاب‌های‌ تومفیدند، زیرا توانایی‌ ما را برای‌ رویادیدن‌، و شوق‌ ما را برای‌ جست‌ و جو تحریك‌ می‌كنند.))پائولو درسال‌ ۱۹۹۶، به‌ عنوان‌ مشاور ویژه‌ی‌ برنامه‌ی‌ ((همگرایی‌روحانی‌ و گفت‌ و گوی‌ بین‌ فرهنگ‌ها)) برگزیده‌ شد. همان‌ سال‌، انتشارات‌ دیوگنس‌ آلمان‌، كیمیاگر رامنتشر كرد. نسخه‌ی‌ نفیس‌ آن‌ شش‌ سال‌ تمام‌ درفهرست‌ كتاب‌های‌ پرفروش‌ نشریه‌ی‌ اشپیگل‌ قرار داشت‌ و در سال‌ ۲۰۰۲،تمام‌ ركوردهای‌ فروش‌ آلمان‌ را شكست‌.
در نمایشگاه‌ بین‌ المللی‌ فرانكفورت‌ سال‌ ۱۹۹۷، ناشران‌ پائولو باهمكاری‌ انتشارات‌ دیوگنس‌ و موسسه‌ی‌ سنت‌ جوردی‌، یك‌ میهمانی‌ به‌افتخار پائولو كوئلیو برگزار كردند و در آن‌، انتشار سراسری‌ و بین‌المللی‌ كتاب‌كوه‌ پنجم‌ را اعلام‌ كردند. درماه‌ مارس‌ ۱۹۹۸، نمایشگاه‌ بزرگی‌ در پاریسبرگزار شدو كوه‌ پنجم‌، به‌ زبان‌های‌ مختلف‌، و توسط‌ ناشران‌ كشورهایمختلف‌، منتشر شد. پائولو هفت‌ ساعت‌ تمام‌ مشغول‌ امضا كردن‌ كتاب‌هایش‌بود. همان‌ شب‌، میهمانی‌ بزرگی‌ به‌ افتخار اودر موزه‌ی‌ لوور برگزار شد كه‌مشاهیر سراسر جهان‌، درآن‌ میهمانی‌ شركت‌ داشتند.پائولو در سال‌ ۱۹۹۷، كتاب‌ مهمش‌ كتاب‌ راهنمای‌ رزم‌آور نور را منتشركرد. این‌ كتاب‌، مجموعه‌ای‌ ازافكار فلسفی‌ اوست‌ كه‌ به‌ كشف‌ رزم‌آور نوردرون‌ هر انسان‌ كمك‌ می‌كند. این‌ كتاب‌، تاكنون‌ كتاب‌ مرجع‌ میلیون‌هاخواننده‌ شده‌ است‌. اول‌، بومپیانی‌، ناشر ایتالیایی‌ آن‌ را منتشر كرد كه‌ بااستقبال‌ زیادی‌ مواجه‌ شد.در سال‌ ۱۹۹۸، باكتاب‌ ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد، به‌ سبك‌ روایی‌داستان‌سرایی‌ بازگشت‌ و مورد استقبال‌ منتقدان‌ ادبی‌ قرار گرفت‌. درژانویه‌ی‌سال‌ ۲۰۰۰، اومبرتو اكو، فیلسوف‌، نویسنده‌ و منتقد ایتالیایی‌، درمصاحبه‌ای‌با نشریه‌ی‌ فوكوس‌ گفت‌: ((من‌ از آخرین‌ رمان‌ كوئلیو خوشم‌ آمد. تاثیر عمیقی‌بر من‌ گذاشت‌.)) و سینئاد اوكانر، درهفته‌نامه‌ی‌ ساندی‌ ایندیپندنت‌، گفت‌:))ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد ، شگفت‌انگیزترین‌ كتابی‌ است‌ كه‌ خوانده‌ام‌.))
پائولو درسال‌ ۱۹۹۸، تور مسافرتی‌ موفقی‌ را پشت‌ سر گذاشت‌. در بهاربه‌ دیدار كشورهای‌ آسیایی‌ رفت‌ و در پائیز، از كشورهای‌ اروپای‌ شرقی‌ دیدن‌كرد. این‌ سفر از استانبول‌ آغاز و به‌ لاتویا ختم‌ شد.در ماه‌ مارس‌ سال‌ ۱۹۹۹، نشریه‌ی‌ ادبی‌ لیر، پائولو كوئلیو رادومین‌نویسنده‌ی‌ پرفروش‌ جهان‌، درسال‌ ۱۹۹۸ اعلام‌ كرد.در سال‌ ۱۹۹۹، جایزه‌ی‌ معتبر كریستال‌ را از انجمن‌ جهانی‌ اقتصاد
دریافت‌ كرد و داوران‌ اعلام‌ كردند: (( پائولو كوئلیو، بااستفاده‌ از كلام‌، پیوندی‌میان‌ فرهنگ‌های‌ متفاوت‌ برقرار كرده‌، كه‌ اورا سزاوار این‌ جایزه‌ می‌سازد.))در سال‌ ۱۹۹۹، دولت‌ فرانسه‌، نشان‌ لژیون‌ دونور را به‌ اواهدا كرد. همان‌سال‌، پائولو كوئلیو باكتاب‌ ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد درنمایشگاه‌ كتاب‌بوئنوس‌ آیرس‌ شركت‌ كرد. رسانه‌هاشگفت‌زده‌ شدند، درمیان‌ آن‌ همه‌نویسندگان‌ برجسته‌ی‌ امریكای‌ لاتین‌، استقبالی‌ كه‌ از پائولو كوئلیو بود،بی‌نظ‌یربود. مط‌بوعات‌ نوشتند: ((مسئولانی‌ كه‌ از ۲۵ سال‌ پیش‌ در این‌نمایشگاه‌ كتاب‌ كار می‌كرده‌اند، ادعا می‌كنند كه‌ هرگز چنین‌ استقبالی‌ ندیده‌اند،حتا درزمان‌ حیات‌ بورخس‌. خارق‌ العاده‌ بود.)) مردم‌ ازچهار ساعت‌ پیش‌
از شروع‌ مراسم‌، پشت‌ درهای‌ نمایشگاه‌ تجمع‌ كردند و مسوولان‌ نمایشگاه‌اجازه‌ دادند كه‌ آن‌ روز، نمایشگاه‌ به‌ ط‌وراستثنا چهار ساعت‌ دیرتر تعط‌یل‌شود.
در ماه‌ مه‌ ۲۰۰۰، پائولو به‌ ایران‌ سفر كرد. او اولین‌ نویسنده‌ی‌غیرمسلمانی‌ بود كه‌ بعد از انقلاب‌ سال‌ ۱۳۵۷، به‌ ایران‌ سفر می‌كرد. اوازسوی‌ مركز بین‌المللی‌ گفت‌ و گوی‌ تمدن‌ها، وزارت‌ فرهنگ‌ و ارشاد اسلامی‌،و ناشر ایرانی‌اش‌ (كاروان‌) دعوت‌ شده‌ بود. پائولو با انتشارات‌ كاروان‌ قرارداد
همكاری‌ بست‌ و با توجه‌ به‌ این‌ كه‌ ایران‌ معاهده‌ی‌ بین‌المللی‌ كپی‌رایت‌ راامضا نكرده‌ است‌، اواولین‌ نویسنده‌ای‌ بود كه‌ رسما ازایران‌ حق‌ التالیف‌دریافت‌ می‌كرد. پائولو هرگز تصورش‌ را نمی‌كرد كه‌ درایران‌، باچنین‌ استقبال‌گرمی‌ روبه‌رو شود. فرهنگ‌ ایران‌ كاملا با فرهنگ‌ غرب‌ متفاوت‌ بود.
هزاران‌ خواننده‌ی‌ ایرانی‌ در كنفرانس‌ها و مراسم‌ امضای‌ كتاب‌ اوشركت‌كردند.در ماه‌ سپتامبر همان‌ سال‌، رمان‌ شیط‌ان‌ و دوشیزه‌ پریم‌، همزمان‌ در ایتالیا،پرتغال‌، برزیل‌ و ایران‌ منتشر شد. در همان‌ زمان‌، پائولو اعلام‌ كرد كه‌ ازسال‌۱۹۹۶، به‌ همراه‌ همسرش‌، كریستینا اویتیسیكا، موسسه‌ی‌ پائولو كوئلیو را به‌منظ‌ور حمایت‌ از كودكان‌ بی‌سرپرست‌ و سالمندان‌ بی‌خانمان‌ برزیلی‌، تاسیس‌كرده‌ است‌. كتاب‌ شیط‌ان‌ و دوشیزه‌ پریم‌ در سال‌ ۲۰۰۱ در بسیاری‌ از كشورهای‌ جهان‌
منتشر شدو درسی‌ كشور درصدر كتاب‌های‌ پرفروش‌ قرار گرفت‌.
در سال‌ ۲۰۰۱، پائولو، جایزه‌ی‌ بامبی‌، یكی‌ ازمعتبرترین‌ و قدیمی‌ترین‌جوایز ادبی‌ آلمان‌ رادریافت‌ كرد. ازنظ‌ر هیات‌ داوران‌، ایمان‌ پائولو به‌ این‌ كه‌سرنوشت‌ و سرانجام‌ هر انسان‌، این‌ است‌ كه‌ سرانجام‌ در این‌ دنیای‌ تاریك‌، به‌یك‌ رزم‌آور نور تبدیل‌ شود، پیامی‌ بسیار عمیق‌ و انسانی‌ است‌.در اوایل‌ سال‌ ۲۰۰۲، پائولو برای‌ اولین‌ بار به‌ چین‌ سفر كرد و شانگهای‌،پكن‌ و نانجینگ‌ را دید. در ۲۵ جولای‌ سال‌ ۲۰۰۲، پائولو به‌ عضویت‌فرهنگستان‌ ادب‌ برزیل‌ انتخاب‌ شد. هدف‌ این‌ فرهنگستان‌ كه‌ درریودوژانیرو مستقر است‌، حفاظ‌ت‌ از فرهنگ‌ و زبان‌ برزیل‌ است‌. دو روزبعد ازاعلام‌ این‌ انتخاب‌، پائولو سه‌ هزار نامه‌ی‌ تبریك‌ از سوی‌ خوانندگانش‌دریافت‌ كرد و مورد توجه‌ تمام‌ مط‌بوعات‌ كشور قرار گرفت‌. وقتی‌ ازخانه‌اش‌ بیرون‌ آمد، صدها نفر جلو خانه‌اش‌ جمع‌ شده‌ بودند و اورا تشویق‌كردند. هرچند میلیون‌ها خواننده‌، شیفته‌ی‌ پائولو هستند، اما اوهمواره‌ موردانتقاد منتقدان‌ ادبی‌ بوده‌ است‌. انتخاب‌ او به‌ عضویت‌ فرهنگستان‌ برزیل‌، درحقیقت‌ نقض‌ نظ‌ر این‌ منتقدان‌ بود.
در ماه‌ سپتامبر سال‌ ۲۰۰۲، پائولو به‌ روسیه‌ سفر كرد و به‌ شدت‌ تحت‌تاثیر قرار گرفت‌. پنج‌ كتاب‌ او، همزمان‌ در فهرست‌ كتاب‌های‌ پرفروش‌ قرارداشت‌. شیط‌ان‌ و دوشیزه‌ پریم‌، كیمیاگر، كتاب‌ راهنمای‌ رزم‌آور نور، و كوه‌ پنجم‌. درمدت‌ دو هفته‌، بیش‌ از ۲۵۰۰۰۰ نسخه‌ از كتاب‌های‌ او در روسیه‌ به‌ فروش‌رفت‌. مدیر كتابفروشی‌ ام‌.د.كااعلام‌ كرد: ((ماهرگز این‌ همه‌ آدم‌ راندیده‌بودیم‌ كه‌ برای‌ امضا گرفتن‌ از یك‌ نویسنده‌، جمع‌ شده‌ باشند. ما قبلا مراسم‌امضای‌ كتاب‌ برای‌ آقای‌ بوریس‌ یلتسین‌ و آقای‌ گورپاچف‌ و حتا آقای‌ پوتین‌برگزار كرده‌ بودیم‌، اما با این‌ همه‌ استقبال‌ مواجه‌ نشده‌ بود. باورنكردنی‌است‌.))
در اكتبر سال‌ ۲۰۰۲، پائولو جایزه‌ی‌ هنر پلانتاری‌ را از باشگاه‌ بوداپست‌در فرانكفورت‌ دریافت‌ كرد و بیل‌ كلینتون‌، پیام‌ تبریكی‌ برای‌ او فرستاد.
پائولو همواره‌ از حمایت‌ بی‌دریغ‌ و گرم‌ ناشرانش‌ برخوردار بوده‌ است‌. اماموفقیت‌ او به‌ كتاب‌هایش‌ محدود نمی‌شود. او درزمینه‌های‌ فرهنگی‌ واجتماعی‌ دیگر نیز موفق‌ بوده‌ است‌. كیمیاگر تاكنون‌ توسط‌ ده‌هاگروه‌ تاترحرفه‌ای‌ در پنج‌ قاره‌ی‌ جهان‌، به‌ روی‌ صحنه‌ رفته‌ است‌ و سایر آثار وی‌همچون‌ ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد، كنار رود پیدرا نشستم‌ و گریستم‌، و شیط‌ان‌ ودوشیزه‌ پریم‌ نیز تاكنون‌ بر صحنه‌ی‌ تاتر موفق‌ بوده‌اند.
پدیده‌ی‌ ((پائولو كوئلیو)) به‌ همین‌ جا ختم‌ نمی‌شود. وی‌ همواره‌ موردتوجه‌ مط‌بوعات‌ است‌ و از مصاحبه‌ دریغ‌ ندارد. همچنین‌، به‌ ط‌ور هفتگی‌،ستون‌هایی‌ در روزنامه‌های‌ سراسر جهان‌ می‌نویسد كه‌ بخشی‌ از این‌ ستون‌ها،در كتاب‌ مكتوب‌ گرد آمده‌اند.
در ماه‌ مارس‌ ۱۹۹۸، اوشروع‌ به‌ نوشتن‌ مقالات‌ هفتگی‌ در روزنامه‌ی‌برزیلی‌ ((اوگلوبو)) كرد. موفقیت‌ این‌ مقالات‌ چنان‌ بود كه‌ روزنامه‌های‌كشورهای‌ دیگر نیز برای‌ انتشار آن‌هاعلاقه‌ نشان‌ دادند. تاكنون‌ مقالات‌ اودر نشریات‌ ((كوریر دلا سرا)) (ایتالیا)، ((تا نئا)) (یونان‌)، ((توهورن‌)) (آلمان‌)،))آنا)) (استونی‌)، ((زویركیادلو)) (لهستان‌)، ((ال‌ اونیورسو)) (اكوادور)، ((ال‌ناسیونال‌)) (ونزوئلا)، ((ال‌ اسپكتادور)) (كلمبیا)، ((رفرما)) (مكزیك‌))، ((چایناتایمز)) (تایوان‌)، و ((كامیاب‌)) (ایران‌)، منتشر شده‌ است‌.
یكی‌ از ترانه‌هایی‌ كه‌ پائولو كوئلیو سروده‌ است‌:
من‌ ده‌ هزار سال‌ پیش‌ به‌ دنیا آمدم‌.
روزی‌، درخیابان‌، درشهر،
پیرمردی‌ را دیدم‌، نشسته‌ برزمین‌،
كاسه‌ی‌ گدایی‌ درپیش‌، ویولونی‌ در دست‌،
رهگذران‌ باز می‌ماندند تا بشنوند،
پیرمرد سكه‌هارا می‌پذیرفت‌، سپاس‌ می‌گفت‌،
و آهنگی‌ سرمی‌داد،
و داستانی‌ می‌سرود،
كه‌ كمابیش‌ چنین‌ بود:
من‌ ده‌ هزار سال‌ پیش‌ به‌ دنیا آمدم‌
و دراین‌ دنیا هیچ‌ چیز نیست‌
كه‌ قبلا نشناخته‌ باشم‌.
● فهرست‌ آثار پائولو كوئلیو
▪ (۱۹۸۷) خاط‌رات‌ یك‌ مغ‌
▪ (۱۹۸۸) كیمیاگر
▪ (۱۹۹۰) بریدا
▪ (۱۹۹۱) عط‌یه‌ برتر
▪ (۱۹۹۲) والكیری‌ها
▪ (۱۹۹۴) كنار رود پیدرا نشستم‌ و گریستم‌
▪ (۱۹۹۴) مكتوب‌
▪ (۱۹۹۶) كوه‌ پنجم‌
▪ (۱۹۹۷) كتاب‌ راهنمای‌ رزم‌آور نور
▪ (۱۹۹۷) نامه‌های‌ عاشقانه‌ یك‌ پیامبر
▪ (۱۹۹۷) دومین‌ مكتوب‌
▪ (۱۹۹۸) ورونیكا تصمیم‌ می‌گیرد بمیرد
▪ (۲۰۰۰) شیط‌ان‌ و دوشیزه‌ پریم‌
▪ (۲۰۰۲) پدران‌، فرزندان‌ و نوه‌ها
▪ (۲۰۰۳) یازده دقیقه
منبع : سازمان آموزش و پرورش استان خراسان