پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

آقایان! جاسوس‌خانه نمی‌خواهیم


آقایان! جاسوس‌خانه نمی‌خواهیم
زمزمه تشکیل دفتر حافظ منافع آمریکا در تهران و حاشیه‌هایش، چه جنگ روانی باشد چه هر چیز دیگر، خبر سیاه و اسفناکی است. نه از این سو که آمریکا چنین درخواستی دارد، بلکه بیشتر از جهت واکنش تلخ متکی، وزیر امور خارجه و دیگر مسئولان، در این پرونده.
چرا که این درخواست آمریکا –حتی اگر این موضوع برایش تبلیغاتی برای انتخابات آتی‌اش باشد- نشان از ضعف او خواهد داشت و ناتوانی‌اش پس از سی سال تلاش همه‌جانبه در نابودی انقلاب اسلامی. چه آنکه خود اول قطع کننده‌ی رابطه هم بوده است؛ هر چند آمریکا در دشمنی‌اش عاقل‌تر از ماست و این درخواست را رسما مطرح نکرده است و به این زودی‌ها هم چنین نخواهد کرد. و عجزش را از سویی و ذوق‌زدگی‌اش را از سوی دیگر پنهان خواهد داشت. چنان که در مذاکراتش درباره‌ی عراق چنین کرد. در محافل غیر رسمی ذلیلانه درخواست مذاکره می‌کند ولی در رسانه‌هایش مدعی و طلبکار و پیروزمندانه و از موضع تحقیر ِ ما سخن می‌گوید. این بار هم همین سناریو رو پیاده خواهد کرد.
باید حدس می‌زدیم، این سرنوشت شوم را وقتی مذاکرات علی‌رغم تاکید رهبری(۱) در آغاز سال ۸۵ مطرح می‌شود و پیش می‌رود. باید حدس می‌زدیم که این مذاکرات پشت درهای بسته به معاشقه در میان عموم خواهد رسید! باید حدس می‌زدیم که خبرهای بدی در کار است، وقتی که ره‌بر با این تاکیداتش می‌خواست تا ما را هوشیار کند. و حیف از چنین رهبری با سربازانی چون ما بی‌خاصیت:
« رابطه‏ی سیاسی با آمریکا برای ما مضر است. اولاً خطر آمریکا را کم نمیکند. آمریکا به عراق حمله کرد؛ در حالی که با هم رابطه‏ی سیاسی داشتند، سفیر داشتند؛ این آنجا سفیر داشت، آن هم اینجا سفیر داشت. رابطه که خطر جنون‏آمیز و سیطره‏طلبانه‏ی هیچ قدرتی را از بین نمیبرد. ثانیاً وجود رابطه برای آمریکائی‏ها - نه امروز، همیشه اینطور بوده - وسیله‏ای بوده است برای نفوذ در قشرهای مستعد مزدوری در آن کشور. انگلیسی‏ها هم همین طور بودند. انگلیسی‏ها هم در طول سالیان متمادی سفارتخانه‏شان مرکز ارتباط با سفلگان ملت بود؛ کسانی که حاضر بودند خودشان را به دشمن بفروشند. سفارتخانه‏ها یکی از کارهایشان این است.
در همین قضایائی که حدود هفده هجده سال پیش در چین اتفاق افتاد و جنجال فوق‏العاده‏ای شد، سفارت آمریکا محور و مرکز اداره‏ی آشوبها و اغتشاشها بود. اینها این خلأ را در ایران دارند؛ احتیاج به پایگاه دارند، و پایگاه ندارند؛ این را میخواهند. احتیاج به رفت و آمد آزاد و بی‏دغدغه‏ی مأموران جاسوسی و مأموران اطلاعاتی‏شان و ارتباطات نا مشروع آنها با عناصر سفله و مزدور دارند؛ اما این را ندارند. ارتباط، این را برای آنها تأمین میکند. حالا مینشینند آقایان وراجی کردن و حرف زدن و استدلال کردن، که نبود رابطه‏ی با آمریکا برای ما مضر است. نه آقا! نبود رابطه‏ی با آمریکا برای ما مفید است. آن روزی که رابطه‏ی با آمریکا مفید باشد، اول کسی که بگوید رابطه را ایجاد بکنند، خود بنده هستم.»(۲)
آمریکا در ایران چه می‌خواهد؟ چه شده است که آمریکا به دفتر حافظ منافعش در سفارت سویس قانع نیست و نیاز به دفتری جدید دارد؟ کارمندان سویسی امن نیستند یا در انجام وظیفه سستی می‌کنند؟ این دفتر به دنبال چیست؟
جنجالی راه خواهد افتاد برای اضافه حقوق ویژه‌ی کارمندان این دفتر برای حضور در یک کشور «جهان‌سومی» و «محور شرارت». و این آغاز سریال حقیر کردن ما خواهد بود. باید هر روز منتظر گندکاری‌های این کارمندان باشیم. به همان شکل که در باقی کشورهای دنیا، نوامیس آنان را بازیچه‌ی خود می‌کنند تا نژاد برتر(!) آمریکایی را به همه جا صادر کرده باشند!
کارهای تجاری‌اش همزمان با تامین منافع غول‌های تجاری‌اش با حداکثر سودبری، کارگران و مصرف‌کنندگان را برای دلارهایش له خواهد کرد. و این کوچکترین خطر برای اقتصاد کشور خواهد بود. چه این شرکت‌ها به سرعت ریشه خواهند دواند در اقتصاد تا در موقع لزوم قدرت خفه‌کردن ما را داشته باشند.
در حمایت از اتباعش از هیچ کاری دریغ نخواهد کرد. و به سرعت تمام امکان‌های دور زدن قانون را به خوبی یاد خواهد گرفت تا برای مردم «درجه‌ی یک» آسایش کامل فراهم شود.
از هیچ کاری برای ترویج فرهنگ آمریکایی دریغ نخواهد داشت. و اسلام آمریکایی هم به صورت خاص حمایت خواهد شد. حمایت از متحجرین، بهاییان و … حمایت از تساهل و تسامح و بی‌غیرتی و فساد جنسی، هم‌جنس‌بازی، برنامه‌های ضد دین و … حمایت از غرب‌زدگی و خودباختگی … حمایت از کاسه‌لیسی آمریکایی‌ها و …
در عرصه‌ی سیاسی حمایت از سکولاریسم، اسرائیل، صهیونیسم، دموکراسی و حقوق بشر و … بهانه‌های خوبی خواهد بود برایش تا از همه‌ی عناصر ضد انقلاب و اپوزیسیون حمایت معنوی (چرا بد بینی؟ مطمئن باش حتما و حتما و حتما فقط حمایت معنوی) خواهد کرد. و این عرصه‌ای است وسیع برای حمایت کردن، هر روز بیانیه دادن و مصاحبه کردن …
در عرصه‌ی امنیتی پناه‌گاهی خوب خواهد بود برای تمام جاسوس‌ها و اشرار. و نه تنها پناهگاه که پایگاه برنامه‌ریزی. مرکز فتنه‌های روزانه‌ی امنیتی.
روزگار پر کاری خواهد بود برای این دفتر حافظ منافع! معلوم است که از دبی و اردن و هلند و انگلیس و آمریکا نمی‌شود راحت این کارها را کرد. هر بار که اپوزسیون، وابستگان فرهنگی و سیاسی، خائنین و جاسوس‌ها تشریف می‌برند به خارج از کشور تا دستورات تازه بگیرند، علاوه بر هزینه‌ی گزاف آن برای آمریکا، از لحاظ امنیتی هم لو نرفتن این عناصر در داخل کشور بسیار مشکل خواهد بود. بالاخره ۳۰ سال است نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی، این کشور را مقتدر نگاه داشته‌اند.
اما برنامه‌ریزی برای براندازی نظام اسلامی از نافِ تهران، هم کم‌خرج‌تر است، هم مفیدتر و هم بهانه‌ای جدید برای رسانه‌های غربی علیه ایران! و البته دست نیروهای امنیتی هم بسته خواهد بود تا حد زیادی! بعد از ۳۰ سال تونل مخفی جاسوس‌خانه‌ی انگلیس در نافِ تهران لو می‌رود! بعد از ۳۰ سال هنوز باغ قلهک در اشغال انگلیس است و حتی مدعی هم هستند! فکرش را کنید آمریکا هم وارد میدان شود. مخصوصا وقتی پول‌هایی را برای براندازی خرج کرده، می‌کند و خواهد کرد که با کل درآمد مملکت قابل مقایسه است.
این‌ها فقط ضررهای مستقیمی است که به جمهوری اسلامی وارد خواهد شد. آبروی این همه سال مبارزه‌ی ضد آمریکایی، بین آزدگان جهان خواهد رفت، وقتی ام‌القرای جهان اسلام هم خود را تسلیم آمریکا کند. و ضررهایی که پی در پی نصیب ملت و اسلام خواهد شد…
با باز شدن این دفتر جنگ تمام عیار را با دشمن خونی خود به داخل خانه خواهیم کشید. و جنگی که در خانه انجام دهی، موجب ذلت خواهد بود(۳). و این آغاز سریال‌های تحقیر ایران و اسلام خواهد بود.
پ.ن:
با دوستان که صحبت می‌کردیم تنها حسنی که گشوده شدن این دفتر حافظ منافع دارد این است که به جنبش دانشجویی اجازه خواهد داد تا هر وقت از ظلم و ستم اسرائیلی‌ها، آمریکایی‌ها و نوکرانش خسته شد و کاسه‌ی صبرش به انتها رسید، آنجا را اشغال کنند و خشم خود را بر سر رئیس این دفتر کذایی پیاده کنند. و مطمئن باشید حتی ماشین این جاسوس‌ها هم در تهران امنیت نخواهد داشت.
پی‌نوشت:
۱- بیانات، رهبر انقلاب اسلامی، ولی امر مسلمین، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ۲ فروردین ۸۵.
۲- بیانات، رهبر انقلاب اسلامی، ولی امر مسلمین، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، ۱۳ دی ۱۳۸۶.
۳- امام علی‌(ع) کلامی دارد با این مضمون.
http://www.eilia۱۳.ir/tarlog/?p=۴۳۶