ابوالفتح ، صفی‌الدین اسحق شیخ صفی اردبیلی

جنسیت: مرد
نام پدر: امین الدین جبرئیل موسوی
تولد و وفات: ( ... - ۷۳۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: عارف ، شاعر
ملقب به شمس‌الدین و معروف به صفی و شیخ صفی. موصوف به برهان‌الاصفیا و قطب‌الاقطاب و شیخ‌العارفین وی اهل آذربایجان بود و نسبت وی به بیست بطن به حضرت امام موسی کاظم‌ (ع) می‌رسد. وی جد سلاطین صفویه است که صفوی منسوب به اوست در کودکی موقر و عزلت‌گزین و محترز از بازی بود. در همان روزگار کودکی توجه خاصی به امور مذهبی نشان داد و به مشاهدهٔ ظهورات غیبیه و عوالم غیرمرثیه توفیق یافت. شیخ پس از بلوغ گاهی در مزار شیخ فرج اردبیلی و گاه در مرقد شیخ ابوسعید اردبیلی مشغول عبادت بود وچون در اردبیل مرشدی صاحب حال نمی‌دید میل به زیارت شیخ نجیب‌الدین بزغش شیرازی کرد. ولی زمانیکه به شیراز رسید شیخ فوت کرده بود. وی در شیراز غالب اوقات با رکن‌الدین بیضاوی و رضی‌الدین مالیغی و شیخ سعدی شیرازی و امیرعبدالله همنشین بود و صحبت می‌داشت. بعد بنا به توصیهٔ امیرعبدالله به عزم زیارت شیخ کبیر زاهد گیلانی از شیراز به اردبیل رفت و پس از چهار سال به خدمت شیخ رسید و از او پذیرایی کامل دید. در این موقع شیخ زاهد شضت سال داشت ، بیست و دو سال بقیهٔ عمر او را شیخ صفی در خدمتش به سر برد. شیخ زاهد ، صبیهٔ خود بی‌بی فاطمه را به شیخ صفی داد و نتیجهٔ این ازدواج سه پسر بود که یکی صدرالدین است که بعدها رتبهٔ ارشاد یافت و جانشین پدر شده شیخ صفی در سال ۷۰۰هجری خلیفه و جانشین زاهد شد و تا دویست سال شهر اردبیل از انفاس قدسیه آن بزرگوار دارالارشاد بوده و به آن عنوان مشهور شده است. شیخ صفی مذهب سنی داشت. وی ابیاتی به زبان گیلانی و فارسی سروده است. در اردبیل وفات یافت و همان جا دفن شد.

منبع : مطالب ارسالی