پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

تحلیلگران روس و تعلیق پیمان نظامی


تحلیلگران روس و تعلیق پیمان نظامی
به گفته تحلیلگران در مسكو، تصمیم «ولادیمیر پوتین» رییس جمهوری روسیه مبنی بر تعلیق مشاركت این كشور در پیمان «كاهش نیروهای متعارف دراروپا»، قاره كهن را در یك وضعیت حساس و مشكل قرار می دهد و روابط دو طرف را بیش از پیش تیره می سازد.به گزارش خبرگزاری فرانسه، این تحلیلگران معتقدند روسیه كه از گسترش سازمان پیمان آتلانتیك شمالی (ناتو) تا نزدیكی مرزهای خود و طرح های بیش از پیش مشخص سپرضدموشكی آمریكا در كشورهای عضو پیمان «ورشو» سابق خشمگین است، تلاش دارد از طریق تشویق كشورهای اروپایی به پذیرش پیشنهادهای خود در جهت به روزكردن پیمان كاهش نیروهای متعارف در اروپا، ناتو را دچار تفرقه سازد.
ولادیمیر پوتین روز شنبه دستور داد اجرای پیمان كاهش سلاحهای متعارف در اروپا از سوی این كشور، مادامی كه كشورهای عضو ناتو نیز آن را تصویب و اجرا نكنند، به حالت تعلیق درآید. وی دلایلی كه روسیه را به این اقدام واداشته، گسترش ناتو، تصمیم آمریكا برای استقرار سلاحهای متعارف در كشورهای بلغارستان و رومانی و نیز عدم اجرای تعهدات سیاسی برخی از كشورهای عضو پیمان برای تسریع در تصویب آن اعلام كرد.
رییس جمهوری روسیه در ماههای اخیر چند بار در مورد خروج كشورش از اجرای پیمان یادشده به علت عدم پایبندی به آن از سوی كشورهای اروپایی هشدار داده بود.«فیودور لوكیانف» سردبیر مجله «روسیه در سیاست جهانی» در گفتگویی با خبرگزاری فرانسه پیش بینی كرد كه «اروپا با این تحول در موقعیت بسیار بدی قرار خواهدگرفت و روسیه امیدوار است كه این وضعیت، اروپا را به انعطاف در مواضعش بكشاند». اما وی معتقد است كه «این محاسبه، اشتباه است و یك اروپای دچار بیم درواقع بیشتر به سمت آمریكا گرایش پیداخواهدكرد».
مسكو به كشورهای عضو ناتو ایراد می گیرد كه متن بازنگری شده پیمان یادشده در سال ۱۹۹۹در استانبول را تصویب نكرده اند. این بازنگری با درنظرگرفتن انحلال پیمان ورشو صورت گرفته بود. پیمان ورشو اتحادی برای دفاع اتحاد شوروی سابق با حكومتهای سوسیالیستی سابق اروپای شرقی ازجمله لهستان، بلغارستان و مجارستان بود.
كشورهای عضو ناتو اعلام كرده اند از تصویب متن بازنگری شده پیمان نیروهای متعارف در اروپا تا زمانی كه مسكو در چارچوب تعهدات خود در استانبول نیروهایش را از گرجستان و مولداوی خارج نكند، امتناع خواهند ورزید.به عقیده «پاول فلگنهاور» تحلیلگر مستقل مسایل دفاعی، «نگران كننده ترین وجه خروج روسیه از پیمان یادشده، مساله میزان سلاحها و نیروهای مستقر نیست زیرا مفاد پیمان مذكور در این ارتباط بهرحال زیرپاگذاشته شده است كه ازجمله موارد نقض آن می توان به اقدامات روسیه از سال ۱۹۹۴در منطقه قفقاز اشاره كرد».
وی افزود: تفاوت در محو تدابیری نظیر بازرسی و تبادل اطلاعات است كه به منظور اعتمادسازی درنظرگرفته شدند.این تحلیلگر روسی معتقد است: « از آنجا كه این پیمان برای اروپایی ها بسیار مهمتر است تا برای آمریكایی ها، جو موجود بین روسیه و كشورهای اروپایی تیره خواهد شد و این در شرایطی است كه هم اكنون نیز روسیه با اروپا مشكلات دیگری هم دارد.»
وی سپس با اشاره به اختلافات آمریكا و روسیه و سفر اخیر پوتین به آمریكا و گفتگوی غیر رسمی با جرج بوش همتای آمریكایی اش كه در حضور جرج بوش پدر صورت گرفت، افزود: « تصور تنش زدایی كه به نظر می رسید پس از این دیدار آغاز شده، فقط دو هفته دوام یافت.»پوتین درخلال این سفر پیشنهادهای جدیدی برای آنچه وی جایگزینی برای طرح استقرار موشكهای ضدموشك آمریكا در لهستان و جمهوری چك می دانست، مطرح كرد.
● مسكو با طرح آمریكا بشدت مخالف است
ازسوی دیگر، «بوریس كاگارلیتسكی» مدیر موسسه جهانی سازی مسكو، نیز درباره تصمیم اخیر پوتین گفت كه تصمیم روسیه درمورد پیمان مذكور فقط یك گام بیشتر به سوی تقویت تدریجی موقعیت روسیه در صحنه بین المللی و تدارك زمینه برای رییس جمهوری آینده روسیه پس از انتخابات مارس ۲۰۰۸ است.
وی گفت: « كاملا روشن است كه هدف دستگاه ریاست جمهوری روسیه، تبدیل مجدد روسیه به یك ایفاگر اصلی در عرصه بین المللی است كه بتواند به تنهایی و یكجانبه تصمیم بگیرد و جدی گرفته شود.» لوكیانف نیز معتقد است: « روسیه خواهان آنست كه قاعده بازی را در عرصه ارو آتلانتیك كه در زمان ضعف این كشور ایجادشد، بازنگری كند.» به گفته سردبیر مجله «روسیه در جهان سیاست»، تصمیم مربوط به تعلیق اجرای پیمان كاهش نیروهای متعارف در اروپا درعمل تفاوت چندانی در وضعیت موجود ایجاد نمی كند.
روسیه فقط نمی خواهد پایبند شرایطی باشد كه دیگران آن را محترم نمی شمارند. پیمان كاهش نیروهای متعارف در اروپا كه یكی از پیمانهای مهم در مدیریت امنیت قاره اروپا پس از جنگ سرد است، ۱۹ ماه نوامبر ۱۹۹۰ در پاریس به امضای كشورهای عضو ناتو و پیمان ورشو رسید و در سال ۱۹۹۲ نیز به مرحله اجرا درآمد، اما در سال ۱۹۹۹ در استانبول مورد بازنگری قرار گرفت.
منبع : روزنامه ابرار