شرافت شهادت راه رهایی ملل جویای استقلال

شهادت در راه خدا زمانی به صورت یک تمنا و نیاز و عطش بر سراسر وجود جهادگر سیطره می یابد که خاستگاه آن معرفت و شناخت کامل نسبت به تعالیم مقدس دین مبین حق ایمان متقن و استوار به خدا وارستگی از همه قیود عشق و محبت به حضرت محبوب و فزونی شوق وصل باشد.
در چنین حالات و صفات جهاد کننده با دشمنان دین خود به میدان می رود و به مسلخ می شتابد و در حالی که می داند چه می کند و کجا می رود و آگاه است که در خون خویش غوطه ور می گردد و فرجام نهایی او شهادت می باشد پیشاپیش اظهار شعف می کند و زبان به سپاسگزاری از خداوند متعال می گشاید.
حالات مزبور به طور کامل در شب عاشورا و یک روز پیش از وقوع شهادت حضرت امام حسین (ع ) و یارانش در اندیشه و عمل امام (ع ) و پس از او در اصحاب پاک و فداکارش متجلی گردید.
حضرت امام سجاد (ع ) نقل می کند :
در شب عاشورا پدرم پس از اتمام حجت با یاران و در حالی که همه را برای شهادت آماده نگریست خطاب به آنان چنین فرمود :
« یا قوم انی غدا اقتل و تقتلون کلکم معی ولایبقی منکم واحد »
« ای یاران من فردا کشته خواهم شد و همه شما نیز با من کشته خواهید شد و حتی یک نفر از شما باقی نخواهد ماند. »
یاران امام حسین (ع ) در کمال اشتیاق و خشنودی و رضایتمندی اینگونه به سخن آمدند :
« الحمدلله الذی اکرمنا بنصرک و شرفنا بالقتل معک »
« حمد و سپاس خداوندی را که ما را در یاری تو کرامت بخشید و با شهادت در راه تو ما را شرافت عطا نمود . » (۱ )
از این مواجهه پرشور و این سخنان زیبا و روح نواز درباره شهادت در راه خدا رهنمودهای ذیل را آویزه گوش جان می کنیم :
الف) یکی از رهنمودهای بسیار تامل برانگیز در این مواجه شگفت انگیز در شب عاشورا آگاهی یافتن اصحاب و یاران امام حسین (ع ) از به شهادت رسیدن خود و در عین حال نه تنها مضطرب نگردیدن که مسرور و مشعوف گشتن است !
امام (ع ) پس از آن که از شهادت خویش خبر میدهد خطاب به یارانش شهادت آنان را قطعی و حتمی می داند و به صراحت اعلام می کند : « همه شما کشته می شوید » و برای تاکید بر این قطعیت با اطمینان می فرماید : « حتی یک نفر از شما هم باقی نمی ماند. »
در چنین شرایطی که اصحاب فداکار امام (ع ) آگاهی می یابند که جان خود را که عزیزترین و دوست داشتنی ترین موجودی انسان است به طور حتم از کف می دهند و نیز در وضعیتی که مقتدا و پیشوایشان آنها را مختار و آزاد گذاشته تا در تاریکی شب چنان که مایل هستند جبهه حق را رها کنند و به شهر و دیار خود بروند در عین حال که می دانند شهید می شوند می مانند تا شهید شوند!
آری فرهنگ شهادت اینگونه آنها را متحول ساخته و به بینش رسانده و عاشق و مشتاق مرگ سرخ گردانده است .
ب) رهنمود زیبای دیگر « سپاس و شکرگزاری » به درگاه خداوند متعال است .
سپاس و شکرگزاری به درگاه حضرت پروردگار برای چه منظور و هدفی انجام می پذیرد
در برابر نعمت های الهی .
در این عرصه و میدان ـ که رزم ورویارویی با دشمنان به ظهور و عینیت در می آید کدام نعمت است که شکر گزاری می شود
▪ شهادت
پس « شهادت » « نعمت » است و هر نعمتی شعف انگیز است و یاران فداکار امام حسین (ع ) از داشتن چنین نعمتی مشعوف و شادمان می گردند و هر نعمتی جای سپاس و شکرگزاری دارد و پیروان پیشوای شهادت به این وظیفه مهم اهتمام می ورزند و به راستی جای تاسف است که کسانی به دلیل فقدان معرفت و شناخت وضعف و تزلزل ایمان و کمبود عشق و محبت الهی مرگ سرخ را ناپسند میدانند و شهیدان را مرده می پندارند نه زنده و آنان را از دست داده تلقی می کنند نه به دست آورده !
ج) سومین رهنمود زیبا و پیام گزار این است که یاران وارسته و از جان رسته امام حسین (ع ) « شهادت » را « شرافت » می دانند و آن را موجب عظمت و بزرگواری می پندارند نه عامل کهتری و کوچکی .
« شرافت » از فضایل بزرگ و ارزش های والای روحی و اخلاقی می باشد که چنانچه در کسی ایجاد و تثبیت گردد بسیاری از فضایل و ارزش های زیبای اخلاقی دیگر را نیز در جان و روح او به تجلی و ظهور در می آورد چنان که در آموزه های دینی تصریح گردیده است که « فراگیری و اخذ و دریافت مجموعه فضیلت ها از کمال شرافت و بزرگی می باشد » (۲ ) و شریف کسی است که خصلت های او شریف و رفیع باشد » (۳ )
ونیز بر مبنای آموزه های دینی « عواطف پاک انسانی » که بخش بزرگی از جان و روح و وجود آدمی را تشکیل می دهند و بدون آن ها زندگی سالم و متعالی غیر ممکن می گردد در پرتو « شرافت نفس » به دست می آید(۴ ) و میزان « فتوت و جوانمردی » ـ که صفتی ارزشمند و خصلتی عظیم محسوب می شودـ با مقدار و میزان شرافت انسان ارتباط و پیوستگی دارد و هر چه انسان بیشتر به کسب شرافت توفیق حاصل کند جوانمردتر خواهد بود . (۵ )
اکنون نیک بیندیشیم و بنگریم که این « شهادت » است که « شرافت » است و این درک و فهم عمیق نسبت به مرگ سرخ در اندیشه و فکر و تسری آن در فعل و عمل اختصاص به انسان هایی دارد که به « برون » نمی نگرند بلکه به « درون » نظر می گسترند و اسیر جلوه های فانی و زودگذر زندگی دنیایی نمیشوند و مقام و ریاست و قدرت و ثروت و نعمت های این جهانی را « وسیله » می دانند و نه « هدف » و به این ادراک رسیده اند که باید « بگذرند » و « بگذارند » و از « خاک » به « افلاک » درآیند و به « جاودانگی » برسند.
آنان که از « ماندن » و « پوسیدن » رهایی جستند و به « رفتن » و « شدن » پیوستند و ندای حسینی را لبیک اجابت گفتند به شرافت شهادت و جاودانگی رسیدند و بر دل « بازماندگان » آه حسرت گذاشتند.
صدایم کاش می کردی که از ماندن بپرهیزم
شبی در کربلای تو به بوی عشق برخیزم
صدایم کاش می کردی شبی تا شعله ور گردم
به رستاخیز داغ تو بسوزم بال و پر ریزم
صدایم کاش می کردی تو ای طوفان سرخ خون
که من با غیرت خشمت بپیوندم بیامیزم
صدایم کاش می کردی که جان از کف بیندازم
ندارم غیرنقد جان که در پای غمت ریزم
صدایم کاش می کردی که در حسرت نمیرم من
تو « هل من ناصرا » گویی به لبیکی به پاخیزم
صدایم کاش می کردی ولی نه من عقب ماندم
دریغا! ظهر عاشورا تو را من اشک می ریزم (۶ )
امروز « شرافت شهادت » برای تداوم راه حسین (ع ) یگانه راه نجات و رهایی برای ملتهایی است که نمی خواهند ذلت و ننگ « ظلم پذیری » را تحمل کنند و جویای استقلال و عزت و اقتدار با گسیختن زنجیرهای اسارت قدرت های سیطره جوی جهانی می باشند.
امروز « راه شهادت » همانند گذشته بازو صاف و هموار است و هر بازمانده از قافله « جهاد » در راه اعتلای « دین » و عظمت « مسلمین » را فرا می خواند.
آنچه در ایران بزرگ در اثر انقلاب شکوهمند اسلامی با الگوگیری از نهضت رهایی بخش عاشورا و تداوم راه مقدس امام حسین (ع ) گذشت و آنچه در برخی از سرزمین های اسلامی با جهاد علیه آمریکا و صهیونیسم و به تبعیت از انقلاب کربلا می گذرد نشان می دهد که « فرهنگ شهادت » همچنان زنده و پویا و تحول زا و حرکت آفرین می باشد و در آینده نیز چنین خواهد بود.

پاورقی :
۱ ـ فرهنگ سخنان امام حسین (ع ) ترجمه و تنظیم از محمد دشتی انتشارات مشهور ص ۶۷
۲ ـ غررالحکم ترجمه و تنظیم موضوعی به کوشش سید هاشم رسولی محلاتی دفتر نشر فرهنگ اسلامی ج ۱ ص ۵۶۲
۳ ـ همان منبع ص ۵۶۱
۴ ـ همان منبع ۵۶۲
۵ ـ همان منبع
۶ ـ رضا اسماعیلی حماسه جاودان ص ۳۳
امروز « شرافت شهادت » برای تداوم راه حسین (ع ) یگانه راه نجات و رهایی برای ملت هایی است که نمی خواهند ذلت و ننگ « ظلم پذیری » را تحمل کنند و جویای استقلال و عزت و اقتدار با گسیختن زنجیرهای اسارت قدرت های سیطره جوی جهانی می باشند
آنچه در ایران بزرگ در اثر انقلاب شکوهمند اسلامی با الگوگیری از نهضت رهایی بخش عاشورا و تداوم راه مقدس امام حسین (ع ) گذشت و آنچه در برخی از سرزمین های اسلامی با جهاد علیه آمریکا و صهیونیسم و به تبعیت از انقلاب کربلا می گذرد نشان می دهد که « فرهنگ شهادت » همچنان زنده و پویا و تحول زا و حرکت آفرین می باشد و در آینده نیز چنین خواهد بود

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی