جوجه‌کشی مصنوعی و تعیین جنسیت طیور

ماشین جوجه کشی مصنوعی دستگاهی است که با آن انسان قادر به انجام جوجه کشی در مقیاس بالا می‌باشد. در ساختمان تمام ماشین های جوجه کشی با هر ظرفیت سیستم تنظیم حرارت، رطوبت، تهویه، چرخش تخم مرغ ها باید در نظر گرفته شود. تخم مرغ جوجه کشی ۱۸ روز اول در ستر یا انکوباتور و ۳ روز آخر در هچر قرار می گیرند. میزان رطوبت و درجه حرارت در این دو قسمت اندکی با هم اختلاف دارند، درجه حرارت و رطوبت به ترتیب در انکوباتور ۵/۳۷ درجه سانتی گراد و رطوبت ۶۰ درصد می‌باشد؛ در صورتی که در هچر به ترتیب ۳۷ درجه سانتی گراد و ۷۰ درصد می باشد. دوره جوجه کشی را به ۳ مرحله تقسیم می‌کنند؛ دوره اول تا ۷ روزگی ، دوره دوم ۸ تا ۱۵ روزگی و دوره سوم ۱۶ تا ۲۱ روزگی خواهد بود که حدودا" میزان مرگ و میر جنینی در این مراحل به ترتیب ۳۵ درصد ، ۸ درصد و ۵۷ درصد می باشد. برای بررسی تخم مرغ ها در ماشین جوجه کشی ، بعد از روز پنجم از روش نوربینی استفاده می شود، تا نطفه داری و عدم نطفه داری تخم مرغ های جوجه کشی مراحل رشد جنین از روز ۱ تا روز ۲۱ جوجه کشی و وضعیت اتاقک هوایی در طی مراحل رشد جنین مورد بازرسی قرار گیرد.جوجه‌ها به طور متوسط در روز بیست و یکم از تخم مرغ خارج می شوند و باید به مدت ۲۴ ساعت در دمای ۳۵ درجه سانتی‌گراد در دستگاه بمانند تا خشک شوند، به طوری که از زندگی آنها کاسته نشود. بعد از مدت ۲۴ ساعت از دستگاه خارج می‌شوند و برای تعیین جنسیت و درجه بندی و شمارش مورد بررسی قرار می‌گیرند. برای ارزیابی کیفیت پوسته تخم مرغ های جوجه کشی از روش وزن پوسته در واحد سطح استفاده می‌شود که اگر به طور متوسط ۷۹ درصد باشد برای جوجه کشی مناسب است تخم مرغ ها جوجه کشی باید ظاهر و قالبی مناسب داشته باشند. در ماشین جوجه کشی غیر اتوماتیک در طی مراحل جوجه کشی باید تخم مرغ ها را روزانه چند بار چرخانید. در صورت ثابت بودن تخم مرغ ها ، زرده و نطفه به علت وزن حجمی کمتر نسبت به سفیده به طرف بالا صعود می‌کنند و به پوسته می‌چسبند که در این صورت جنین قادر به رشد طبیعی خود نمی‌باشد.

منبع : مؤسسه مرغداری ایران