سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
مهرداد ششم (بزرگ)
در حدود سال ۳۰۲ قبل از میلاد، یک نجیبزاده ی ایرانی که پارسایانه مهرداد نامیده می شد، کشوری برای خود از کاپادوکیه[۱] و پونتوس[۲] تشکیل داد و سلسله ای از پادشاهان نیرومند متادب، و در دربارش دانشمندان، شاعران و فیلسوفان یونانی راه یافتند.
مهرداد ششم ملقب به اوپاتور (به یونانی یعنی کسی که پدر خوب دارد) و معروف به بزرگ(متولد حدود ۱۳۲- فوت ۶۳ ق.م) از سال ۱۱۱ تا ۶۳ قبل از میلاد پادشاهی کرد. مهرداد ششم یا میتریدات (Mithridate) در داروسازی قدیم به پادزهر، تریاق، معجون معروف بود. میتراییسم را در واژه نامه های پزشکی چنین معنی کرده اند : کسب مصونیت نسبت به سم از راه خوردن آن به مقدار کم و افزایش آن به تدریج.
مولف تاریخ طب مصور اتول بتمان، مهرداد ششم را در کتاب خود به عنوان ایمن شناس نام برده است. ویل دورانت مهرداد ششم را چنین وصف کرده است: « مهرداد ششم در یازده سالگی وارث تخت و تاج پونتوس گشت. مادر و قیم هایش برای آنکه جانشین او شوند، در هلاک او کوشیدند. بدین جهت از کاخ گریخت و قیافه ی خود را عوض کرد و مدت هفت سال در بیشه ها به عنوان شکارچی به سر برد و پوست حیوانات پوشید. در حدود سال ۱۱۵ قبل از میلاد با کودتایی مادرش از سلطنت خلع شد و او بر سر کار آمد. چون در معرض توطئه هایی بود که از مختصات دربارهای شرق است، احتیاطا هر روز اندکی زهر می نوشید تا در برابر بیشتر انواع مواد سمی، که اطرافیانش به آنها دسترسی داشتند، مصونیت یابد. در طی تجاربش چندین پادزهر کشف کرد. از آنجا به پزشکی علاقه مند شد، و در این زمینه معلومات چنان با ارزشی گرد آورد که پومپیوس دستور داد آنها را به زبان لاتینی ترجمه کنند. زندگانی سخت گیرانه اش در جنگل، به جسم و اراده ی او نیرو داده بود. اندام او چنان درشت شده بود که زره خود را برای سرگرمی و تفریح زایران به معبد دلفی فرستاد. سوارکار و جنگجوی ماهری بود، چنان که می گویند می توانست در دو، بر آهو سبقت بگیرد، یک ارابه ی شانزده اسبی را براند و در یک روز ۲۰۰ کیلومتر راه را درنوردد. لاف می زد که هیچ کس قادر نیست بر سر خوان بیش از او غذا بخورد یا بیاشامد، و حرمسرای بزرگی در اختیار داشت. مورخان رومی می گویند که بیرحم و ناجوانمرد بود و مادر، برادر، سه پسر و سه دختر خود را کشت، ولی روم نظر خود وی را در این باره نقل نکرده است. آدمی نسبتا با فرهنگ بود، به بیست و دو زبان آشنایی داشت، و هرگز از مترجم استفاده نمی کرد. ادبیات یونانی را تحصیل کرده بود، موسیقی یونانی را دوست می داشت، معابد یونانی را پرمایه ساخت، و در دربارش دانشمندان، شاعران، و فیلسوفان یونانی راه داشتند. آثار هنری را جمع می کرد، و دستور داد سکه هایی زدند که از لحاظ کیفیت بسیار قابل توجهند. ولی با این وصف، در هوسرانی و درشتخویی محیط نیمه بربری خود سهیم بود و خرافات زمان خویش را قبول داشت. در برابر روم نه با مانورهای سنجیده ی یک نفر سردار بزرگ یا رجل سیاسی، بلکه با دلاوری ذاتی یک جانور وحشی که در ششدر باشد از خود دفاع کرد.
مهرداد ششم ملقب به اوپاتور (به یونانی یعنی کسی که پدر خوب دارد) و معروف به بزرگ(متولد حدود ۱۳۲- فوت ۶۳ ق.م) از سال ۱۱۱ تا ۶۳ قبل از میلاد پادشاهی کرد. مهرداد ششم یا میتریدات (Mithridate) در داروسازی قدیم به پادزهر، تریاق، معجون معروف بود. میتراییسم را در واژه نامه های پزشکی چنین معنی کرده اند : کسب مصونیت نسبت به سم از راه خوردن آن به مقدار کم و افزایش آن به تدریج.
مولف تاریخ طب مصور اتول بتمان، مهرداد ششم را در کتاب خود به عنوان ایمن شناس نام برده است. ویل دورانت مهرداد ششم را چنین وصف کرده است: « مهرداد ششم در یازده سالگی وارث تخت و تاج پونتوس گشت. مادر و قیم هایش برای آنکه جانشین او شوند، در هلاک او کوشیدند. بدین جهت از کاخ گریخت و قیافه ی خود را عوض کرد و مدت هفت سال در بیشه ها به عنوان شکارچی به سر برد و پوست حیوانات پوشید. در حدود سال ۱۱۵ قبل از میلاد با کودتایی مادرش از سلطنت خلع شد و او بر سر کار آمد. چون در معرض توطئه هایی بود که از مختصات دربارهای شرق است، احتیاطا هر روز اندکی زهر می نوشید تا در برابر بیشتر انواع مواد سمی، که اطرافیانش به آنها دسترسی داشتند، مصونیت یابد. در طی تجاربش چندین پادزهر کشف کرد. از آنجا به پزشکی علاقه مند شد، و در این زمینه معلومات چنان با ارزشی گرد آورد که پومپیوس دستور داد آنها را به زبان لاتینی ترجمه کنند. زندگانی سخت گیرانه اش در جنگل، به جسم و اراده ی او نیرو داده بود. اندام او چنان درشت شده بود که زره خود را برای سرگرمی و تفریح زایران به معبد دلفی فرستاد. سوارکار و جنگجوی ماهری بود، چنان که می گویند می توانست در دو، بر آهو سبقت بگیرد، یک ارابه ی شانزده اسبی را براند و در یک روز ۲۰۰ کیلومتر راه را درنوردد. لاف می زد که هیچ کس قادر نیست بر سر خوان بیش از او غذا بخورد یا بیاشامد، و حرمسرای بزرگی در اختیار داشت. مورخان رومی می گویند که بیرحم و ناجوانمرد بود و مادر، برادر، سه پسر و سه دختر خود را کشت، ولی روم نظر خود وی را در این باره نقل نکرده است. آدمی نسبتا با فرهنگ بود، به بیست و دو زبان آشنایی داشت، و هرگز از مترجم استفاده نمی کرد. ادبیات یونانی را تحصیل کرده بود، موسیقی یونانی را دوست می داشت، معابد یونانی را پرمایه ساخت، و در دربارش دانشمندان، شاعران، و فیلسوفان یونانی راه داشتند. آثار هنری را جمع می کرد، و دستور داد سکه هایی زدند که از لحاظ کیفیت بسیار قابل توجهند. ولی با این وصف، در هوسرانی و درشتخویی محیط نیمه بربری خود سهیم بود و خرافات زمان خویش را قبول داشت. در برابر روم نه با مانورهای سنجیده ی یک نفر سردار بزرگ یا رجل سیاسی، بلکه با دلاوری ذاتی یک جانور وحشی که در ششدر باشد از خود دفاع کرد.
منبع : مهر ایران
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس خلیج فارس دولت سیزدهم دولت لایحه بودجه 1403 حجاب شورای نگهبان مجلس یازدهم محمدباقر قالیباف
قوه قضاییه تهران هواشناسی سیل شهرداری تهران بارش باران فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت دستگیری شورای شهر تهران پلیس
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو کارگران سایپا دلار ایران خودرو بازار خودرو قیمت طلا مالیات بانک مرکزی تورم
تلویزیون رسانه سریال مقام معظم رهبری سینمای ایران سینما تئاتر موسیقی فیلم بازیگر رسانه ملی کتاب
ناسا سازمان سنجش شورای عالی انقلاب فرهنگی
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس روسیه نوار غزه عربستان اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور تیم ملی فوتسال ایران فوتسال باشگاه استقلال بازی وحید شمسایی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت تبلیغات اپل فناوری همراه اول ماه آیفون گوگل روزنامه ایرانسل
داروخانه ویتامین کاهش وزن دیابت خواب طول عمر چاقی سلامت روان فروش اینترنتی دارو بارداری