امواج گرانشی

امواج گرانشی (Gravitational waves) اولین بار توسط اینشتین در نسبیت عام مطرح شد و به عنوان یکی از نتایج خمیدگی فضا-زمان شناخته شده است.
این امواج نباید با امواج گرانش (Gravity waves) در فیزیک کلاسیک اشتباه گرفته شود.
اینشتین پیش بینی می کرد که در نقاطی از فضا که اجرام بسیار بزرگی تشکیل شده باید نشانه ها گرانش را به شکل انرژی نیز مشاهده کنیم. (در قالب موج).
سال ها هاوکینگ با تحقیقات امواجی در سیاه چاله را کشف کرد که ویژگی هایی مطابق با امواج گرانشی نداشت بنابراین آنها را مستقلا تشعشات هاوکینگ (Hawking radiations) نامید.
اثری که امواج گرانشی بر اجرام می گذارند تا به حال به صورت مستقیم مشاهده نشده است اما پیش بینی می شود که تغییر اندازه و شکل اجرام بزرگ در رصد به دلیل گذشت این امواج از مقابل آنها با سرعت نور باشد.
اما در حال حتی برای توده ای از گاز نیز باید چنین حالتی رخ دهد.
گرچه اینشتین می گفت این اثر بیشتر در اجسام با جرم بالا دیده می شود اما توده ای از گاز نیز به مقدار خود باید مقدار کمی امواج گرانشی تولید کند و چنین تغییراتی در رصد برای آنها (هرچند کوچک) نیز مشاهده شود.
برای اینکه اثر این امواج را بیشتر درک کنید دایره ای را فرض کنید که با گذشت زمان به بیضی تبدیل می شود و دوباره دایره می شود.
جالب تر اینکه همچنین حالتی در رصد خورشید و دیگر اجرام نزدیک به ما پیش نیامده!
همانطور که گفتیم خورشید هم باید در حد امواج گرانشی تولید کند و ما اثرات آن را ببینیم.
اما دانشمندان دلیل آن را نوسانات کم موجی پیش بینی می کنند. ( در دید VMR-PCR این مقدار کم مربوط به فاصله ی کم میان زمین و خورشید است نه جرم کم خورشید).
VMR-PCR در کل چنین فرضی را مردود می داند و اعتقاد دارد چنین تغییراتی به دلیل گذر نور ارسالی از مناطق مختلف دنیاست. همانطور که در بخش آنتروپی دنیا و شتاب زمان بیان کردیم هرچه به مرکز دنیا نزدیک تر بشویم زمان با سرعت کمتری می گذرد و به همین دلیل آنتروپی نقاط داخلی کمتر شده و باعث اجتماع بیشتر اجرام در آن نواحی می شود.
anafilaksi.blogfa.com/post-۱۶.aspx

منبع : مطالب ارسال شده