آشنایی با هیپنوتیزم درمانی

هیپنوتیزم علمی و عملی از حدود دو قرن اخیر كشف شده است، نظریات متفاوتی از ماهیت هیپنوتیزم و نحوه پیدایش آن توسط متخصصان ارائه شده كه در زیر عمده ترین آنها بررسی می شود.
● نظریه مغناطیس حیوانی
دكتر آنتوان مسمر كاشف این نظریه و پیروانش معتقدند كه، دلیل خواب هیپنوز و پیدایش این حالت در شخص، اثر نیرویی است كه از دست ها و چشم های هیپنوتیزور خارج می شود. به عقیده مسمر كائنات را امواجی فرا گرفته كه این امواج در انسان نیز به وفور یافت می شود و اگر این امواج از جسم انسانی به جسم انسانی دیگر وارد شود، می تواند بسیاری از امراض را درمان كند وی كه این امواج را مغناطیس حیوانی نامیده معتقد بود كه وجود این امواج در همگان یكسان نیست و همه كس قادر نخواهد بود آن را مهار كرده و از آن استفاده نماید.
● نظریه چشم دوختن به نقطه نورانی
دكتر برید، وین هولت و پیروانشان كاشف این نظریه بودند، آنها معتقد بودند كه نگاه مستمر و یكنواخت بر شیئی نورانی، اعصاب چشم را خسته می كند و این عمل موجب كاهش فعالیت اعصاب مركزی می شود و در نتیجه شخص در حالت هیپنوز قرار می گیرد. برید بر این باور بود كه در حالت هیپنوز، مغز آدمی مجذوب یك فكر می شود طوری كه سایر افكار و محركها روی آن تاثیر ندارد بنابراین وقتی یك فكر تقویت شد، سایر افكار را تحت الشعاع قرار داده و موجب توقف سایر فعالیت ها خواهد شد.
● نظریه تلقین
پیشگامان این نظریه می گویند كه هیپنوتیزم مجموعه ای از تلقین و تلقین به نفس است . تلقین القای فكری است كه بطور ناخودآگاه از قوه به فعل در می آید. تلقین، ایجاد یك حالت روانی خاصی در فرد است كه اثرات تصوری را به عنوان واقعیت قبول می كند. تلقینات ناشی از القای افكار در افراد و تمایل درونی با اعمال حركتی كه باعث عكس العمل های تحریكی در افراد شود، ماهیت این نظریه را تشكیل می دهد.
راه های ایجاد تلقین می تواند، محرك های یكنواخت مانند نوازش بدن و یا محرك های قوی مانند نور شدید و یا صداهای ناگهانی باشد، كه روی اعصاب تاثیر می گذارند. در این نظریه، هیپنوتیزم یك حالت تمركز شدید مغزی است، یعنی در حال عادی كه مغز افكار زیادی را در خود دارد ولی در حالت تمركز هیپنوز، مغز از هیچ چیز اطلاعی ندارد مگر اینكه اطلاعات و مطالبی را در آن تلقین كنیم. در چنین حالتی (خواب هیپنوز عمیق) هیپنوتیزم شونده ممكن است شدیدترین دردها را نیز احساس نكند.
● نظریه پاولوف در هیپنوتیزم
این نظریه، یكی از علمی ترین نظریات در زمینه هیپنوتیزم است. براساس این نظریه حالت خواب در سراسر نیم كره های مغز منتشر می شود. این پدیده بطور ناگهانی صورت نمی گیرد و كانونهای فعال و بیدار در مغز باقی می مانند كه باعث ایجاد حالتی بین خواب و بیداری می شود و همین نقاط بیدار است كه ار تباطی بین فرد و هیپنوتیزم كننده ایجاد می كند در این نظریه شخص هیپنوتیزم شونده مانند كسی است كه بطور طبیعی به خواب رفته ولی به دلیل وجود نقاط بیدار در مغز، سخنان عامل را می فهمد و نسبت به تحریكات و جریانات خارجی، بی توجه است.
● نظریات نوین در ارتباط با هیپنوتیزم
نظریات یاد شده هر كدام بخشی از واقعیات خواب هیپنوز را بیان می كنند و به تنهایی ماهیت آنرا نمی توانند مشخص نمایند.
با تلفیق چند روش با هم می توان افراد را به خوابهای عمیق هیپنوز برد تا جایی كه روح از تن جدا شود.
(فرافكنی) برخی سوژه ها حتی به كمك تلفیق نظریاتی هم به خواب هیپنوز نمی روند. اما بعد از چند جلسه، مقاومت سوژه شكسته شده و حالت خواب عمیق در سوژه ایجاد می شود.

منبع : روزنامه کیهان