نوروز یعنی برنامه زنده طبیعت

چند سالی است که اهالی مطبوعات، البته آنهایی که در بخش‌های فرهنگی و هنری قلم می‌زنند، گرفتن بهاریه از هنرمندان را رسم کرده‌اند.
متنی ادبی به نثر و یا به نظم که پر است از حرف‌های شیرین گل و بلبلی، از آمدن بهار و صدالبته اظهار امیدواری از اینکه سالی خوش و سرشار از عافیت را پیش‌رو داشته باشیم، به رسم قدیم ادبای ایرانی. در آخرین روزهای سال کهنه به سراغ آن دسته از جماعت فرهنگ و هنر رفتیم که صرفا در حوزه کار اجرا و گویندگی برنامه‌‌های تلویزیونی فعالیت دارند، جماعتی که معمولاً خود دست بر قلم دارند و با طبعی لطیف و شاعرانه، بسیار شیرین آمدن بهار را به هموطنان عزیز نوید می‌دهند. همکارمان «زینب زارعی» بهاریه‌ها را تامین کرده است.
▪ سودابه آقاجانیان:
شاید آن روز که سهراب نوشت «تا شقایق هست زندگی باید کرد» خبری از دل پردرد گل یاس نداشت. باید اینجور نوشت هر گلی هم باشی، چه شقایق، چه گل پیچک و یاس، زندگی اجبار است. عید همه مبارک.
▪ ژیلا امیرشاهی:
بهار دقیقاً سر وقت می‌آید مثل ساعت اخبار. نه یک ثانیه این طرف و نه یک ثانیه آن‌طرف، فرقش این است که از آمدن بهار همه خبردار می‌شوند.
چه بخواهند و چه نخواهند. بهار را نمی‌شود کتمان کرد. هرچند که می‌توان ندیدش گرفت، اصلاً می‌شود به کنج زیرزمین زمستانی رفت و چشم‌ها را بست اما نفس که نمی‌توان کشید، سلول‌های هوا پر است از نفس آمدن بهار، بهار آمدنی درونی دارد. اول قلب آدمی یک جور دیگری می‌زند، انگار تازه از سر خط شروع می‌کند. جلوی زمانش را نمی‌شود گرفت.
زمان پوست می‌اندازد و این زمان تازه، مجالی نمی‌گذارد تا به روزگار و زمان رفته بچسبی، درست مثل اینکه روزنامه دیروز را هر چقدر که خوب و بد، نمی‌شود امروز خواند و دید. بهار آیین زیبای نو کردن و نو شدن است. بهار سنت خوب روییدن و سبز شدن است.
بهار قانون دیدار دوباره زمین و خورشید است. در آستانه بهار با درس گرفتن از آیین و قانونش به استقبالش برویم. دل‌هایمان را به امید و نشاط پر کنیم و پیش از دیدارهای تکلیف شده نوروزی، به دیدار عزیزانی برویم که رنجشی دارند و کدورتی، پیوندها را با رسیدن بهار طبیعت، نو کنیم.
▪ فواد بابان:
بامدادان که تفاوت نکند لیل و نهار خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار خدای عزوجل را شکرگزاریم که حیات ما را تداوم بخشید که بهار دیگری را به چشم جان ببینیم و همچون طبیعت شاداب روحی تازه و جانی دوباره بگیریم و بر هر نفس که فرو می‌رود، شکرش را به جای آوریم و با زیبایی تمام باز باران رحمت بی‌حسابش را که همه را رسیده به چشم ببینیم و این همه نعمت را با دل و جان سپاس گوییم.
چه زیبا فرمود شیخ اجل، خداوند که فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردین بگسترد و دایه ابر بهاری را فرمود، تا نبات، در مهد زمین بپرورد و درختان را به خلعت نوروزی قبای سبز ورق در بر گیرد و اطفال شاخ را به قدوم موسم ربیع کلاه شکوفه بر سر نهد و تا حیات دوباره به زمین و زمان و جان جهانیان عطا فرماید، حیف است حال که ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم داده‌اند و این همه زیبایی آفریده‌اند ما غافل باشیم و ایام را به بطالت بگذرانیم.
دراین بهار جان و بهار طبیعت بیایید روحمان را صفا و جلایی دیگر بخشیم و دست انابت به امید اجابت باز هم به درگاه حق جل و علی برداریم وایزد متعال را سپاس گوییم و از این کریم خزانه غیب سلامتی سعادت و بهروزی را برای همه آنان که عزیزمان هستند و عزیزشان می‌داریم، دعا و ثنا کنیم. در فصل ربیع که صولت نبرد آرمیده و اوان دولت ورد رسیده به زیبایی بس تمام، سعدی شیرازی می‌فرماید: «پیرامن برگ بر درختان/ چون جامه عید نیکبختان/ اول اردیبهشت ماه جلالی بلبل گوینده بر منابر قضبان» ان‌شاءالله که اقلیم پارس را غم آسیب دهر نباشد تا بر سرش بود چون تویی سایه خدایی.
▪ بابک بابان :
بهار حیات است و حیات آفرین، آن‌گونه که نسیم بهار بر روح و جان ما می‌وزد و حیاتی در کالبدها می‌دمد و علاوه بر سرزندگی، زندگی‌ساز نیز است.
گفت: پیغمبر(ص) به اصحاب کبار تن مپوشانید از باد بهار آنچه با برگ درختان می‌کند با تن و جان شما آن می‌کند. عید همگی مبارک.
▪ سونیا پوریامین:
یک سال دیگر هم گذشت. گل افشان آمده بود و دامن‌کشان می‌رود. آن روز که می‌آمد از این روز که می‌رود خبر داشتیم و می‌دانستیم که ماندنی نیست، اما فقط آنان که این خبر را از ژرفای دل باور داشتند و در میان بودنی‌ها هر چه هست را ماندنی نمی‌انگاشتند، فرصت‌ها را به غنیمت گرفتند و از روزها و شب‌های رفتنی برای آن روز که ماندگار است توشه برداشتند.
در ساعات پایانی سال و در آستانه آغاز سال نو از خدای سبحان که مقلب القلوب است و چرخه ایام و گردش احوال به دست اوست خاضعانه می‌خواهیم ما را در پیمودن صراطی مستقیم یاری دهد.
▪ رضا جاودانی :
سال جدید را به همه هموطنان عزیزم تبریک می‌گویم و امیدوارم سال خوبی را پیش‌رو داشته باشند. همچنین امیدوارم تیم ملی در سال ۲۰۰۸ پکن موفق باشد.
آرزو می‌کنم تیم ملی فوتبال با مربی که شایسته این تیم است به نتایج خوبی دست پیدا کند و با قدرت هرچه بیشتر به جام‌جهانی مقدماتی ۲۰۱۰ قدم بگذارد.
▪ مرتضی حیدری :
صمیمانه سال نو را تبریک می‌گویم. سال نو همیشه پر از زیبایی و آرزوهای قشنگ است. این گذر سال را نباید یک اتفاق ساده انگاشت. تولد دوباره طبیعت باید انگیزه دوباره برای ما باشد تا نکته‌های منفی زندگی را از بین ببریم و نقاط مثبت را هرچه بیشتر قوت بخشیم با اطرافیان و همه مهربان باشیم و به یکدیگر به دیده احترام نگاه کنیم. آرزوهای قشنگ را برای همه آرزو می‌کنم.
▪ جواد خیابانی :
بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک آسمان آبی و ابر سپید برگ‌های سبز بید عطر نرگس، رقص باد نغمه و بانگ پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک می‌رسد اینک بهار خوش به‌حال روزگار... خوش به حال چشمه‌ها و دشت‌ها خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها خوش به حال غنچه‌های نیمه باز خوش به حال دختر میخک که می‌خندد به ناز خوش به حال جان لبریز از شراب خوش به حال آفتاب... ای دل من، گرچه در این روزگار جامه رنگین نمی‌پوشی به کام باده رنگین نمی‌نوشی ز جام نقل و سبزه در میان سفره نیست جامت از آن می که می باید تهی است ای دریغ از «تو» اگر چون گل نرقصی با نسیم ای دریغ از «من» اگر مستم نسازد آفتاب ای دریغ از «ما» اگر کامی نگیریم از بهار گر نکوبی شیشه غم را به سنگ هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ شعری از مشیری
▪ الهه رضایی:
وقتی در آستانه بهار قرار می‌گیریم به خانه‌تکانی می‌پردازیم همه چیز را صیقل و شست‌وشو می‌دهیم. تا با آن بهار جای هیچ لک و تیرگی در هیچ جای زندگی نبینیم. ان‌شاء‌الله به همان اندازه به صیقل، شست‌وشو و پاکیزگی روح و روانمان هم بپردازیم که در بهار طبیعت وجودمان هم بهاری شود و همه چیز را لطیف و زیبا ببینیم. بهار بر شما مبارک، ذره‌ ذره وجودتان بهاری باد.
▪ محمدرضا شهیدی‌فرد :
بهار شاید اصلی‌ترین راز جهان باشد. بهار یعنی اصرار بر وقت معین؛ وقت خوش و حتی بیش از اشاره به زمان، یادآوری حضور قطعی و حتمی ماست در بی‌زمانی. اما چرا بی‌زمانی؟ برای بعضی بهار، یعنی گذشته‌ها و برای بعضی زنده کردن میل به آینده جست‌وجوی خوشی‌های قدیم و حسرت‌های مانده در جان، یا ایمان به رنگ و روشنی و نور که خواهد رسید و برای بسیاری از ما یعنی وقتی از همه عمر که ناگاه و ناخواسته می‌آید و به طرفه‌العینی می‌رود.
اشاره بسیاری از حکما، علما، شعرا و اندیشمندان ایرانی به بهار، یادآوری عبرت‌های جهان جهنده، جست‌وجوی مغازله‌‌ای حیات‌بخش، موانست و معادلت با طبیعت، گردش همه اجزای عالم برای آدمی و مانند آن است. بهار هم تاریخ جهان است، هم امروز و آینده آن. و بهار یعنی یادآوری همه اینها و بسیار جز اینها.
بهاری که هم دیروز است و هم امروز و هم فردا. بهاری که نشانه همه بی‌تابی‌ها و بی‌قراری‌های ما، همه رسیدن‌ها و نرسیدن‌های ما، امکان تداوم حیات ما و اثبات خلق بهترین است. بهار، یعنی همیشه، حتی بیش از همیشه، یعنی ابد، یعنی سرمد. عالم پیرامون ما که عالم اصغر است، بازتاب بخش‌هایی از وجود ماست که عالم اکبریم. وقتی چیزی در بیرون ما می‌تواند نشانه‌ای برای ازل و ابد باشد، چرا ما نباشیم؟ آیا این بهار می‌تواند ما را ابدی کند؟ آیا می‌تواند از حصر وقت و زمان و فصل برهاند؟ لطیفه غریبی است اینکه، وقت معین، فصل خوش مشخص باید ما را به بی‌وقتی و سرمدی برساند. بهارتان مبارک، برکتتان سرمدی.
▪ ژاله صادقیان :
تهران عزیز، زادگاهم، شهر کودکی و خاطره‌هایم، چهار فصل زیبای خدا را از بر است! همان‌طور که بی‌تقویم، از آفتاب مایل و زردرنگش، رسیدن پاییز را می‌فهمیم، درخشندگی خورشید اسفندماهش نیز خبر از آمدن بهار سبز می‌دهد. این روزها وقتی آفتاب هست و شراره‌های درخشانش را از لابه‌لای شاخه‌های هنوز خشک درختان چنار به ما می‌تاباند، بی‌نگاهی به تقویم، آمدن فصل سرسبزی و شادابی طبیعت را درمی‌یابیم. آری! این چنارستان با وجود این همه برج و برجک و دود و دم، هنوز هم می‌‌تواند خاطره روزهای خوش آغازین بهار را در ما زنده کند‍! سپاس خدای یکتا را که ماندیم تا بهاری دیگر را با جان و دل پذیرا باشیم. ماندیم تا هفت‌سینی تازه بچینیم و نوروزی دیگر را به خاطره‌ها بیفزاییم. ماندیم تا یک بار دیگر، فرصت بهار «شدن» بیابیم و این بار نیز خود را بیازماییم. شاید این بار، عشق را و بخشیدن و نثار کردن بی‌هیچ چشمداشت را، از آفتاب و باران و بهار بیاموزیم! پروردگارا! به ما لیاقت آموختن عطا کن! بهاران مردم نازنین ایران، خجسته باد!
▪ سیاوش صفاریان‌پور :
برف، آبی می‌شود. چشمه‌ها چشمک‌زنان می‌جوشند و تن عریان زمین بار دگر مخمل سبز به تن می‌پوشد. عیدتان مبارک.
▪ ایرج مصلح‌میلانی:
گفته‌ای درباره عید نوروز از من خواسته‌اند. این جمله در این باره تقدیم شما: «پاگردها را پاس بداریم». تعجب می‌کنید؟ تمثیلی از این بی‌مزه‌تر نشنیده بودید؟ مجالی هم بدهید تا بگویم دلایلی که بر مبنای آن، من این تمثیل بی‌مزه را مرتکب شدم چیست.
پاگرد پله‌ها در یک ساختمان بلند را به خاطر بیاورید. پاگرد پله‌ها، مجالی است برای خستگی در کردن در سربالایی. پاگرد پله‌ها مسیرهای یکنواخت و مستقیم شما را تنوع بخشیده و زاویه‌ای دیگر می‌دهند. در پاگرد پله‌ها می‌توانید سر خم کرده، به گذشته و آینده خود نگاه کنید. در پاگرد پله‌ها اگر خیلی تند رد نشوید، می‌توانید دیگرانی را هم که با شما بالا می‌روند، ببینید و گپی بزنید. در پاگرد پله‌ها معمولا پنجره‌ای هست و می‌توان از آن به طبیعت و بیرون نگاه کرد. قبول ندارید که نوروز هم همین ویژگی‌ها را در زندگی روزمره ما می‌تواند داشته باشد؟ اگر از این پاگردها استفاده نکنیم، در طبقات آخر فقط تنی خسته به همراه داریم، پس «پاگردها را پاس بداریم».
▪ کامران نجف‌زاده :
بهار امسال طعم خوبی دارد، حتی برای کبری خانم که تمام اسفند را در خانه‌های مردم کار کرد و آخرش از نردبان افتاد و حالا پایش در گچ است. بهار زیباست، حتی اگر بدانی عید آمد و ما خانه خود را نتکاندیم، گردی نستردیم و غباری نفشاندیم. بهار همنشین همیشگی ماست، حتی همنشین کبری خانم هم هست که امسال نشد دیگر خانه خودش را خانه‌تکانی کند.
▪ محمد نظری :
در آخرین روزهای سال ۸۶ با امید به آمدن سال جدید امیدوارم که همه هموطنان عزیزم، بهاری زیبا و دل‌انگیز را در سایه شمیم دل‌انگیز یاس‌های زرد آغاز کنند. در پناه حق و در سایه الطاف خداوند و همچنین در اوج سلامتی و آرامش آغاز کنند.
آرزو می‌کنم سال ۸۷ سرشار از نعمت، برکت و افتخار برای یکایک هموطنان و کشورمان ایران باشد. آرزومندم دوستی‌ها و همدلی‌ها روزبه‌روز بیشتر و دل‌ها سرشار از عشق و صداقت باشد، عشقی که در سایه آن، روزهای بهاری زیبایی برای هریک از ما به ارمغان آورد.
▪ سیدجواد یحیوی :
خدا رحمت کند! مادرم می‌گفت: «اگر کسی خودش را به خواب زده باشد، بیخ گوشش توپ هم که در کنی، بیدار نمی‌شود». بهار آهسته زنگ می‌زند، به پنجره تلنگر می‌زند که وقت بیداری است. امیدوارم اگر هنوز خوابم، مشتاق بیدارشدن باشم، مثل خواب سبزه‌های زیر خاک، سبک و هوشیار به نوازش آفتابی چشم باز کنم و لبخند بزنم. خداوندا شکوفامان بگردان

مریم فلاح

منبع : روزنامه تهران امروز