دزدان دریایی؟

هیچ وقت در بین دوستان و هم کلاسی هایم کسی نبود که وقتی از او شغل پدرش را بپرسیم جواب دهد: ناخدای کشتی، ملوان، ...
با این که کشور ما از دو جهت شمال و جنوب، مرزهای دریایی طولانی دارد اما در صنعت کشتی سازی و بهره بردن از تجارت دریایی حتی سفرهای دریایی و مسائل مربوط به دریا و دریابانی و کشتی حرف زیادی نداشته و هنوز هم ندارد و تنها نقطه امیدوار کننده و فاخر بر می گردد به سپاه بزرگ ایران در زمان داریوش هخامنشی که از ناوگان دریایی بزرگ و پیشرفته و منسجمی برخوردار بود و توانست از راه دریا به فتح و کشورگشایی زیادی دست یابد و یا نیروی دریایی لشکر (شاه عباس صفوی) نیز آن قدر دلیر بود که توانست بعد از مدت ها مناطق ساحلی کشورمان را از دست اشغالگران خارج سازد.
فیلم دزدان دریایی کارائیب هر چند یک فیلم تحسین شده و کاملا هنری است اما باب فتحی شد برای حضور دوباره مردان شروری که با یک چشم و یک پا و کلاغ یا طوطی که بر روی شانه دارند و پرچم سیاه رنگی که در وسطش اسکلت جمجمه یک انسان حک شده و به نام دزدان دریایی بود نشان افتخار هم می کنند!
همه جور دزد دیده ایم مثلا دزدان مار بزرگ یا دزدی توی روز روشن یا آب دزدی برخی همسایگان یا دزدی با کارت اعتباری یا دزدان سوخت هایی مثل بنزین یا بچه دزدی یا ... (احتمال معرفی رشته های مختلف مرتبط با دزدی مثل معرفی مفسدان اقتصادی جای اشکال داشته باشد!)
وقتی یک خبر هر چند بی ربط به گرانی و مسکن و ازدواج و ... بشود تیتر یک یا دوی روزنامه های کشور مطمئنا آن خبر از جهت هایی اهمیت فوق العاده ای داشته یا دارد که توی صفحه اول روزنامه ای حک شده، پس باید در خبرگزاری های رسمی کشور هم بازتاب داشته باشد که اتفاقا دارد ! و نهایتا برای بررسی بیشتر باید سراغ واکنش و عملکرد وزارت خانه مرتبط با آن خبر را گرفت که گرفتیم...
و متاسفانه این سراغ گرفتن اصلا امیدوارمان نکرد!
در حالی که دزدان دریایی بعد از سال ها به تجدید قوا پرداخته و از هیاهوی سیاسی و بلبشوی حاصله از بحران های مختلف جهانی سود جسته و این بار از آب های آفریقا و سواحل سومالی و دریای عدن کار خود را آغاز کرده اند و به خبرسازهای دنیا و دل نگرانی های مردم اضافه شده اند که چندی پیش یک کشتی ایرانی با پرداخت مبالغی باج به دزدان دریایی و کلی سوال بی جواب درباره جزئیات این مسئله و بایکوت خبری آزاد شد و اصولا باید به آغوش باز ملت و آب های همیشه نیلگون خلیج فارس باز گشته باشد که بار دیگر مطلع شدیم یک کشتی دیگر که حامل ۳۶ هزار تن گندم به مقصد ایران اما با پرچم و مالکیت کشوری دیگر بود در سواحل خلیج عدن توسط کشتی رباها یا همان دزدان دریایی ربوده شد هر چند این دزدان علاوه بر کشتی های ایرانی سراغ کشتی های دیگر کشورها هم می روند اما موضوع نگران کننده برای تجارت دریایی کشور ما این است که ممکن است با ادامه این ناآرامی های دریایی، در آینده نزدیک مبلغ اجاره کرد و حق بیمه کشتی های تجاری دیگر کشورها برای صادرات و واردات کشورمان به یک مسئله تاثیرگذار در قیمت ها تبدیل شود و در کنار بحران جهانی اقتصاد و قیمت نازل نفت و گرداب های سیاسی اقتصادی و اجتماعی داخلی به موضوعی دامنه دار و هزینه بر تبدیل شود.
اخبار خبر گزاری ها حاکی از کم اهمیت جلوه دادن این موضوع برای دستگاه وزارت خارجه کشورمان دارد و به چند تماس ناموفق با کشتی و عدم برقراری ارتباط با خدمه کشتی و دزدان آن بسنده شده است و تاسف بار تر این که کنسول ایران در اتیوپی که حافظ منافع ایران در سومالی نیز می باشد به ایلنا گفته که هنوز از طرف وزارت خارجه ایران، درخواستی برای پی گیری مسئله دزدی کشتی کالای ایرانی به این سفارت خانه نرسیده است! پس چون درخواستی در کار نبوده اقدام خاص هم نشده و خبر خاصی هم نداریم.
تحمل داشته باشید بی خبری به همین جا ختم نمی شود چون همین آقای سفیر ایران در اتیوپی ادامه داده اند که روز چهارشنبه هفته پیش ۳ کشتی ایرانی مورد حمله دزدان دریایی قرار می گیرند نه یک کشتی، بعد دو تا از این ۳ کشتی موفق به فرار می شوند اما کشتی سوم در دام دزدان نامرد گرفتار شده و از سرنوشت خدمه ایرانی و غیر ایرانی آن خبری نیست و ما هم نمی دانیم این کم کاری ها تا کی ادامه خواهد داشت.
البته ما از یک موضوع دیگر هم رنج می بریم و آن رو به پایان بودن دوره ریاست جمهوری آقای بوش ثانی است! مثلا این که برای w جان یا همان (بوش) دل و دماغی نمانده و الا در این ۸ سال حکومت هر لحظه که خبری از ناامنی و جنایت و تروریسم می شنید بلافاصله نیرو اعزام می کرد و ریشه تروریسم را از بین می برد یادش گرامی و جایش خالی باد.

منبع : روزنامه خراسان