بررسی فعالیت ارشادی پلیس در موضوع بدپوششی بدحجابی تجدد نیست

چندی است بحث داغ مبارزه مستقیم با مظاهر بدحجابی و البته ارشاد و تذکر شفاهی در این خصوص به افرادی که مغایر با عرف پذیرفته شده اجتماعی ایران اسلامی در ملاعام ظاهر میشوند نقل محافل و جلسات گروهها و نهادها و اصناف گوناگون گردیده... براستی چرا؟ و این همه شکوائیه از برای چیست؟
انقلاب ما که با خون هزاران شهید و جراحت روحی و روانی هزاران جانباز و معلول در اقصی نقاط ایران اسلامی، تنها با شعار رجوع به معیارهای اصیل اسلامی و مذهبی و نه برای آب و نان و رفاه و برخورداری اقشار مردم در سال ۱۳۵۷ به وقوع پیوست، به نظر فصل الخطاب تمامی نیروها و اقلا ۹۹ درصد ایرانیانی بود که در رفراندم بزرگ ۱۹ فروردین سال ۵۸ با رای آری تمامی جوانب این نهضت و این آرمان را پذیرفتند. البته پذیرش هر آرمانی مزایا و هزینه هایی دارد و البته هر کس بر پای آرمان خود می ایستد گاه حتی مجبور به ترک سر و جان نیز خواهد بود، که جوانان این مرز و بوم آنگاه که ضرورت ایجاب میکرد اینگونه بودند و به پای نهال این آرمان مقدس خونهای خود را نثار کردند. گرچه در دوران کنونی، تجمل و ریا و مادیگرایی و پول به آهستگی از آن انسانهای راست قامت و استوار بر اصول خود، بعضاً مردانی روشنفکر! و مصلحت گرا و گاه پشیمان از گذشته خود و در اندیشه جبران آنچه از دست داده اند ساخته، ولی در این وانفسای دنیای پس از جنگ که براستی در سخن مولایمان علی بخوبی تعریف گردیده، هستند راستمردانی که بر اصول به مقتضای نوع میدان نبرد اینبار آبرو بر کف گذاشته و از اوقاف و ثروت ماهوی خود برای این درخت تنومند جانثاری می کنند.
برمیگردم به رفتارشناسی افرادی که با آشنایی بدوی و ظاهری با تمدن غرب، و تفکرات غربی و دمکراسی اروپایی- بدون درک تاریخی و علمی، مانند ناصر الدین شاه قاجار پس از اولین سفر خود به اروپا، متحیر و سرگردان بین دو راه، پافشاری بر اصول و عدول از بعض مواضع ناهمگون با شرایط نوین- البته به زعم ایشان- مانده اند و برای همسو شدن با نمادهای تمدن غرب و نمایش چهره ای متمدن از اسلام برای خوشامدمتمدنین آنسوی آبها، به مصلحت گرایی روی آوردند و آن همه تاکید پیرجماران بر اسلام ناب محمدی (ص) را به فراموشی سپرده و به آیین اسلام آمریکایی مسلم شدند. حال هم مسلمانند و هم متمدن؟
و از نظر این افراد هرآنچه در چارچوب اسلام ابوسفیانی ایشان نیاید، تحجر و خرافه و... خواهد بود و البته بدون پایه های علمی. و هر آنچه در دنیای غرب به وقوع بپیوندد البته متمدن و خالی از اشکال و حتی بی نیاز از نقدی کوتاه... اگر در دانشگاههای اروپا که مظهر دمکراسی و تمدن غربی هستند تنها به واسطه حجاب اسلامی نه ناهنجاری سیاسی و یا اجتماعی، از ورود دختران محجبه به مأمن علم و دانش ممانعت شود بحثی نیست و این خلاف قواعد امروزی دنیا نیست... ولی اگر در جامعه ای که برای برپایی اصول اسلامی آن، جوانان از جان خود مایه گذاشته اند، برخورد متذکرانه و با احترام و ارشادی، دور از تجدد و برخوردی متحجرانه است؟! چرا، چون با افکارعمومی آنسوی آبها چکار باید کرد؟ این برخورد به هیچ وجه با اصول تمدن غربی همخوانی ندارد!!! و لذا در اسلام آمریکایی که به تازگی عده ای از مسئولان نیز بدان مومن شده اند برای آن تعریف و قاعده ای وجود ندارد... چرا؟ چون با برخورد با یک خانم بی حجاب یا بدحجاب، که به عمد و از سوی دستانی ناپاک و در پی سلسله ای از جریانات فرهنگی از بیرون بطور نامستقیم هدایت می شوند، ممکن است آن سوی آبی ها به ما بگویند که در ایران دمکراسی نیست... در ایران خفقان است... در ایران. چه چه؟ ... وای ... وای و... وای...از این روشنفکران غربزده که در کوچه و خیابان و پشت میزهای ریاست و مسئولیت خود خزیده اند و حاضرند برای ظاهرسازی و خوشامد یک عده انسان بی هویت و خالی از تمدن واقعی و بی اصالت با آن نمونه های ددمنشی که ذکر شد و بسیار موارد دیگر که هر روز در زندانها، ارودوگاه ها، فیلم ها و قوانین آنها بدان اطلاع می یابیم، از اصول اسلام دست بردارند و براحتی بگویند اینکارها دیگر دورانش گذشته! باید کار فرهنگی کرد... مگر علی (ع) کار فرهنگی نمی دانست که شراب خوار در انظار را حد میزد... مگر مولایمان کار فرهنگی نمی دانست که زناکار را سنگسار می کرد... مگر او کار فرهنگی بلد نبود که دستان دزدان به مال و ناموس مردم را قطع می کرد... مگر ما شیعه علی نیستیم... اگر علی هم می خواست اینگونه که ما به اسلام و قوانین آن نگاه می کنیم، نگاه کند بجای ضربت شمشیر بر فرق سر در محراب نماز، بوسه عبدالملجم را بر دستان خود نظاره گر بود. اگر رسول خدا هم می خواست به اسلام عافیت جویانه ما بیاندیشد که دیگر سران قریش برای کشتن او در بستر خواب نقشه نمی کشیدند؟ اگر حسین(ع) به آیین اسلام خود ساخته ایمان داشت که دیگر سر او بر سر نیزه نمی رفت. آقایان، نفاق آن چیزی است که سالهاست اسلام از آن متضرر و ضربه خورده و منافق تنها دشمنی است که می تواند بر سر نماز بایستد و فرق پیشنماز را بشکافد... والا کافر را که در مسجد جایی نیست.
لذا طرح مبارزه با مظاهر بدحجابی، تنها اجرای فرمان قهری اسلام است که در کنار دستورات تبشیری آن لازم و مکمل خواهد بود. امور فرهنگی و کار فرهنگی نیز به موازات آن اجرا شده و خواهد شد... ولی کینه ورزان و عاملان به ظهور گناه در ملاعام، باید بدانند که اسلام ایران با اسلام ترکیه و اسلام امارات و اسلام بسیاری از بلاد به ظاهر اسلامی... متفاوت است و همین تفاوت است که باعث شده تمام سرنیزه های دشمنان بدان نشانه رفته اند. و این افتخار ماست که به گفته استاد شهید مرتضی مطهری جزو افرادی نیستیم که نه دافعه دارند و نه جاذبه...

منوچهر نظری قهرودی

منبع : روزنامه کیهان