عاقبت این عشق هلاکم کند

قوم به حج رفته به حج رفته اند
بی تو در این بادیه كج رفته اند
كعبه تویی!
كعبه به جز سنگ نیست
آیینه ای مثل تو بی رنگ نیست
آیینه رهگذر صوفیان
سنگ نصیب گذر كوفیان
كوفه دم از مهر و وفا می زدند
شام تو را سنگ جفا می زدند
بی سر و سامان توام . . . یا حسین
گوش به فرمان توام . . . یا حسین
جان علی سلسله بندم نكن
گردم از خاك بلندم نكن
عاقبت این عشق هلاكم كند
در گذر كوی تو خاكم كند
مشعر حق عزم منی كرده ای؟
كعبه شش گوشه بنا كرده ای؟
تیر تنت را به مصاف آمده است؟
تیغ سرت را به طواف آمده است؟
چیست شفابخش دل ریش ما؟
مرهم زخم و غم و تشویش ما؟
چیست به جز یاد گل روی تو
سجده به محراب دو ابروی تو
بر سر نی زلف رها كرده ای؟
با جگر شیعه چه ها كرده ای؟
باز كه هنگامه برانگیختی
بر جگر شیعه نمك ریختی

مرحوم محمدرضا آقاسی

منبع : روزنامه ابرار