پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
از رسیدن به کربلا تا تشنگی اهل بیت
كاروان امام حسین(ع) در یك طرف و سپاه هزار نفری حر بن یزید ریاحی در طرف دیگر، همچنان به راه خود پیش میرفتند تا به منزل گاه "بیضا" رسیدند. در این منزل گاه امام(ع) بار دیگر خطبهای را برای اتمام حجت كه معروف به خطبه "غرائی" است، خواندند.
در بخشی از خطبه این گونه آمده است: كسی كه سلطان ستمگری را ببیند كه حلال خدا را حرام میكند و عهد شكنی و مخالف سنت رسول خدا (ص) است و كارش فسق و فساد و تجاوز میباشد، اگر با زیان و عمل به مبارزه با او برنخیزید، بر خداوند سزاواراست آنها را وارد جایگاه همان ستمگر، یعنی جهنم نماید...
گفته شده كه در همین محل نامه ابن زیاد! به حر رسید. عبید اله در این نامه از حر خواسته بود كه به محض رسیدن نامه، حسین (ع) و یارانش را در یك بیابان بیآب بازداشت كند.
پس از این است كه امام (ع) و یارانش به سرزمینی به نام نینوا رسیدند.
زهیربن قین پیشنهاد كرد كه در نزدیك شط فرات قریهای وجود دارد كه محل مناسبی برای سنگر گرفتن است ، كاروان مستقر شود. امام (ع) نام این قریه را پرسید ، عرض كردند، نام این محل " عقر"(است.
امام (ع) فرمود : پناه میبرم به خدا از "عقر" . آنگاه رو كرد به سمت سپاه حر و خطاب به حر فرمود: مانع نشو ما از این بیابان به این نزدیكی (كنار فرات) حركت كنیم، اما حر مانع شد و كاروان امام (ع) ناچار مسیر خود را تغییر داد تا این كه در محلی گفته شده كه اسب امام (ع) از حركت باز ایستاد.
زهیر عرض كرد: این سرزمین "طف" ( (Tafنام دارد. امام (ع) فرمود نام دیگری هم دارد؟ و عرض كرد بلی یابن رسول الله . نام این سرزمین "كربلا" است.
امام (ع) فرمود: خدایا پناه میبرم به تو از كرب و بلا ( اندوه و رنج) پس فرمود: "ها هنا مناخ ركابنا و محط رحالنا و مقتل رجالنا و مسفك دمائنا ...، (همین جا محل بارها و مكان اقامت ما و كشتارگاه مردان ماو محل ریختن خون ما و جایگاه قبرهای ما است و جدم رسول خدا (ص) این چنین به من خبر داد. (بحار ج ، ۴۴ص ( ۸۳
این روز مطابق بسیاری از روایات و اسناد معتبر دیگر روز دوم ماه محرم الحرام سال ۶۱هجری برابر با یكم شهریور سال ۶۰شمسی و ۲۰آگوست سال ۶۸۱ میلادی بود.
گفته شده است كه پس از استقرار كاروان امام حسین (ع) در كربلا، ابن زیاد نامهای به امام (ع) به این مضمون نوشت: "... به من خبر دادند كه تو به كربلا آمدهای و یزید بن معاویه برای من نوشته است كه بر بستر خود بروم و آرام نگیرم و غذای سیر نخورم تا تو را به خدای لطیف برسانم، یا آنكه به حكم من و یزید درآیی، والسلام".
وقتی نامه به دست امام (ع) رسید و آن را خواند، آن را دور انداخت و به نامه رسان فرمود: نامه ابن زیاد جواب ندارد.ابن زیاد از این موضوع آگاه شد و همان وقت سپاه " عمر سعد ابیالوقاص" با چهار هزار نفر به سمت كربلا روانه ساخت.
عبیداله به ابن سعد نوشت: به حسین (ع) و یارانش سخت بگیر و آب را از آنها منع كن !
روز هفتم محرم به دستور عمر سعد آب بر حسین (ع) و یاران و خاندان پیامبر (ص) بستند و بدین وسیله اهل بیت امام حسین (ع) از این روز به بعد در تشنگی بسر بردند.
منبع : روزنامه تفاهم
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
روز معلم ایران رهبر انقلاب معلمان دولت سیزدهم نیکا شاکرمی مجلس شورای اسلامی مجلس شهید مطهری خلیج فارس دولت حجاب
تهران هواشناسی پلیس شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش قوه قضاییه بارش باران فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت خودرو حقوق بازنشستگان قیمت دلار دلار ایران خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا بازار خودرو کارگران تورم
تلویزیون سینما رادیو سریال رضا عطاران فیلم سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی تئاتر نون خ رسانه ملی
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین آمریکا جنگ غزه نوار غزه روسیه چین حماس عربستان یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان تراکتور رئال مادرید بایرن مونیخ باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس لیگ برتر فوتبال ایران
همراه اول دبی واکسن تبلیغات اپل ناسا وزیر ارتباطات گوگل پهپاد
خودکشی کبد چرب میوه کاهش وزن دیابت بیمه داروخانه ویتامین طول عمر بارداری