جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
توانمندی عرصه های بیابانی منطقه آران و بیدگل
پهنه گسترده عرصه های بیابانی کشور ، مساحت قابل توجهی از اراضی خشک تا فراخشک بخشهای مرکزی ایران را تحت سیطره خود قرار داده و بواسطه وجود محدودیتهای متعدد زیست محیطی ، همچون کمبود نزولات جوی ، حاکمیت انواع استرسهای محیطی نامساعد نظیر وزش طوفان شن ، نوسانات شدید درجه حرارت ، فراوانی انرژی نورانی و اثرات سوء تخریبهای ناشی از فعالیتهای ناآگاهانه بشر ، باعث شده تا فرصت تجدید حیات را از عناصر گیاهی این گستره ، سلب نماید.
با وجود این ، بواسطه وجود تنوع زیستی ذخائر ژنتیک گیاهی مقاوم به خشکی و سازگار در برابر شرایط محیطی نامساعد ، امروزه توانمندی عرصه های بیابانی کشور و مخصوصا" بیابانهای آران و بیدگل هم از لحاظ تولید علوفه برای دامهای مراتع قشلاقی و هم از جنبه های بکارگیری عناصر گیاهی جهت مقابله با فرسایشهای بادی و تخفیف آثار مخرب طوفانهای شنی سهمگین ، از جایگاه بسیار والایی برخوردار است.
تحقیقات انجام گرفته طی دو دهه اخیر در این منطقه نشان دهنده ، غنای گونه ای وتنوع زیستی ذخائر ژنتیک گیاهی آن می باشد. بنابراین امروزه با علم به اینکه جهت مقابله با آثار مخرب طوفانهای شن و فرسایشهای بادی ، استفاده انحصاری از شیوه های سنتی نظیر روشهای مکانیکی ( احداث بادشکن) و شیمیایی ( مالچ پاشی) ، بعنوان بهترین گزینه عملی محسوب نمی شود ، بلکه منطقی ترین راهکار جهت مقابله با فرآیندهای نامساعد محیطی و جوی ، کار بست شیوه تلفیقی در استفاده توام روشهای مکانیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی می باشد.
به د یگر سخن اینکه با تثبیت نواحی بحرانی در معرض فرسایش ( تپه های شنی فعال و روان) به کمک عملیات مالچ پاشی و احداث بادشکن ، عملیات احیاء بیولوژیک یعنی کاشت نهال ، قلمه و بذر ، توام با برنامه های بیابانزدایی در مراتع قرق شده ، می بایست انجام گیرد. در این راستا ، امروزه بر مبنای تحقیقات انجام گرفته برای اراضی شنی نیمه تثبیت شده می توان از عناصر گیاهی بوته ای نظیر گونه های مختلف جنس علف شور (Salsola spp.) ، درمنه دشتی (Artemisia sieberi) و قلم (Fortuynia garcinii) استفاده نمود. همچنین برای تثبیت شنزارهای فعال و روان ، از گونه های مختلف جنس اسکنبیل (Calligonum spp.) و دم گاوی (Smirinovia Turkestana) بعنوان عناصر درختچه ای مقاوم به شرایط گرما و خشکی بهره گرفت.
افزون بر این برای افزایش پتانسیل گیاهی نواحی کمی شور تا شور و قلیاء ، از عناصر گیاهی شور پسند (Halophyte) ، مانند اشنان (Seidlitzia rosmarinus) ،آنابازیس (Anabasis setifera) ، سوئدا (Suaeda fruticosa ) ، گنگ ( Halocnemum strobilaceum) استفاده نمود. علاوه بر این از گونه های درختی پهن برگ بسیار مقاوم به استرسهای محیطی نامساعد ، همچون درخت ((پده)) (Populus euphratica) و برخی از گونه های جنس ((گز)) (Tamarix spp.) نیز بعنوان عناصر درختی جهت بادشکن بیولوژیک در حاشیه واحه ها و اراضی کشاورزی پیرامون عرصه های بیابانی استمداد جست.
نکته حائزاهمیت در حفاظت از عرصه های مرتعی نواحی بیابانی ، کنترل ورود و خروج دامها به مراتع قشلاقی ، از طریق رعایت اصول طرحهای مرتعداری و قرق این مراتع می باشد ، بدون شک بسیاری از علف زارهای بیابانی مانند گراسلند ((نسی)) (Stipagrostis plumose) تنها با رعایت قرق ، می توان بر پتانسیل تولید علوفه آن افزود ، علاوه بر این در تجدید حیات و احیاء این گونه مراتع نیز نقش ارزشمدی را ایفاء می کند.
حسین صالحی – عضو هیئت علمی ایستگاه تحقیقات مناطق خشک و بیابانی کاشان
دكتر حسین بتولی
دكتر حسین بتولی
منبع : کویر ایران
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت سیزدهم
هلال احمر آتش سوزی قوه قضاییه تهران پلیس اصفهان بارش باران سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سازمان هواشناسی
قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو بازار خودرو قیمت سکه خودرو دلار بانک مرکزی حقوق بازنشستگان سایپا ایران خودرو کارگران
نمایشگاه کتاب سریال شهاب حسینی عفاف و حجاب کتاب جواد عزتی مسعود اسکویی تلویزیون سینما سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه چین ترکیه اوکراین انگلیس یمن ایالات متحده آمریکا
استقلال پرسپولیس فوتبال علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید لیگ برتر بایرن مونیخ
هوش مصنوعی کولر تبلیغات موبایل تلفن همراه اینستاگرام گوگل اپل ناسا عیسی زارع پور وزیر ارتباطات
کبد چرب فشار خون بیمه دیابت بیماری قلبی کاهش وزن داروخانه رابطه جنسی