چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

چه‌ کسی‌ تیم‌ ملی‌ را دوست‌ دارد؟


چه‌ کسی‌ تیم‌ ملی‌ را دوست‌ دارد؟
تیم‌ ملی‌، تیم‌ محبوب‌ تمام‌ ملت‌ است‌. امید یك‌ ملت‌ فوتبالدوست‌، اما سال‌ گذشته‌، تا همین‌ امروز كه‌ حدود چهل‌ روز به‌ مسابقات‌ جام‌ جهانی‌ باقیمانده‌، این‌ تیم‌ باعث‌ مسائلی‌ شده‌ كه‌ ذكر آنها خالی‌ از لطف‌ نمی‌تواند باشد:
۱. در بازی‌ آخر استقلال‌ در لیگ‌ برتر، حدود صد و ده‌ بیست‌ هزار تماشاگر در ورزشگاه‌ بودند. شكست‌های‌ پرسپولیس‌ را حداقل‌ سی‌هزارنفر تماشا كردند و قطعا در صورت‌ رسیدن‌ پرسپولیس‌ به‌ فینال‌ جام‌ حذفی‌، بیش‌ از صد هزارنفر در ورزشگاه‌ خواهند بود، اما چند بازی‌ تیم‌ ملی‌، سال‌ گذشته‌، كمتر از ده‌ هزار نفر تماشاگر داشت‌ و حتی‌ در بازی‌ با توگو، این‌ رقم‌ به‌ كمتر از هزار و پانصد نفر رسید. چرا؟ آیا مردم‌ آبی‌ و قرمز را بیشتر از تیم‌ ملی‌شان‌ دوست‌ دارند یا دلایل‌ دیگری‌ هم‌ در این‌ امر دخیل‌ است‌؟
۲. تیم‌ ملی‌ بی‌دردسر به‌ جام‌ جهانی‌ رسید، اما حتی‌ نیمی‌ از تحسین‌هایی‌ كه‌ نثار «بلاژویچ‌» مثلاً، پس‌ از حذف‌ از جام‌ جهانی‌ گذشته‌ شد، نثار این‌ تیم‌ نشد و تیم‌ «برانكو» دورانی‌ پر از انتقاد را پشت‌ سرگذاشت‌. چرا؟ آیا این‌ مسائل‌ ربطی‌ به‌ زیبا بازی‌ كردن‌ آن‌ تیم‌ و زشت‌ و بی‌شور بودن‌ این‌ تیم‌ ندارد؟ آیا تعداد تماشاگران‌ هم‌ به‌ این‌ مساله‌ مربوط‌ نیست‌؟
۳. چرا خیلی‌ از طرفداران‌ فوتبال‌، به‌ تیم‌ ملی‌ ما «تیم‌ برانكو» می‌گویند و آن‌ را مال‌ خود، شایسته‌ شان‌ ملی‌ بودن‌ نمی‌دانند؟ آیا این‌ به‌ انتخاب‌های‌ برانكو ربط‌ ندارد؟
۴. تیم‌ ملی‌ ما، شكل‌ یك‌ باشگاه‌ بی‌پول‌ بسته‌ شده‌ كه‌ نه‌ توان‌ خرید بازیكن‌ دارد و نه‌ بازیكنانش‌ مشتری‌ چندانی‌ برای‌ رفتن‌ دارند. چنین‌ شده‌ كه‌ یك‌ عده‌ بازیكن‌ سال‌هاست‌ در این‌ تیم‌ بازی‌ می‌كنند، بی‌شور و هیجان‌ و پیر می‌شوند و از كار افتاده‌، اما تغییری‌ در تیم‌ ایجاد نمی‌شود. آیا این‌ ربطی‌ به‌ تعداد هواداران‌ تیم‌ ملی‌ ندارد؟
۵. تیم‌ ملی‌، در اوج‌ بدسلیقگی‌ انتخاب‌ می‌شود. افراد منتخب‌، خصوصا افراد اصلی‌ همه‌ و همه‌ از ضعیف‌ترین‌های‌ تیم‌های‌ باشگاهی‌شان‌ هستند. میرزاپور، اكنون‌ نقطه‌ ضعف‌ اصلی‌ فولاد است‌ (به‌ گواهی‌ مربی‌ پاختاكور مثلاً)، كعبی‌ هم‌ اتوبانی‌ در سمت‌ راست‌ فولاد ساخته‌ كه‌ ندیدنش‌ هنر می‌خواهد. گل‌محمدی‌ و نصرتی‌، ضعیف‌ترین‌ یاران‌ تیمشان‌ و لیگ‌ هستند و آمار گل‌های‌ به‌ خود آنها دیگر كسی‌ را به‌ حیرت‌ نمی‌اندازد. آرش‌ برهانی‌، گل‌نزن‌ترین‌ مهاجم‌ سال‌های‌ اخیر فوتبال‌ ایران‌ شده‌ (با حفظ‌ جایگاه‌ احمد مومن‌زاده‌). ستار زارع‌، در تیم‌ رده‌ چهاردهمی‌ برق‌ یكی‌ از بدترین‌هاست‌ كه‌ حتی‌ در مهمترین‌ دیدار تیمش‌ بازی‌ نمی‌كند تا مبادا جایگاهش‌ در تیم‌ ملی‌ به‌ خطر افتد. محرم‌ نویدكیا، دو سال‌ است‌ كه‌ دیگر فوتبالیست‌ نیست‌ او یا مصدوم‌ بوده‌ یا نیمكت‌نشین‌. فریدون‌ زندی‌ هم‌ همینطور. مهدی‌ امیرآبادی‌، در حساس‌ترین‌ بازی‌های‌ استقلال‌ نیمكت‌نشین‌ است‌ و هاشمیان‌ هم‌ در دو سال‌ اخیر سه‌ گل‌ به‌ ثمر رسانده‌...
۶. روند باشگاه‌ مانند تیم‌ ملی‌ جوری‌ است‌ كه‌ هركسی‌ كه‌ اندك‌ آشنایی‌ با فوتبال‌ داشته‌ باشد می‌تواند به‌ سهولت‌ تركیب‌ اصلی‌ آن‌ را حدس‌ بزند. مثلا آیا كسی‌ باور می‌كند بازیكنانی‌ چون‌ «میرزاپور، گل‌محمدی‌، رحمان‌ رضایی‌، كعبی‌، نصرتی‌، مهدوی‌كیا، زندی‌، نكونام‌، كریمی‌، دایی‌ و هاشمیان‌» در جام‌ جهانی‌ در تركیب‌ اصلی‌ تیم‌ ایران‌ نباشند؟ حالا شاید با یكی‌ دو تغییر، این‌ تركیب‌ اصلی‌ تیم‌ ملی‌ در جام‌ جهانی‌ باشد.
۷. پس‌ دلیل‌ دعوت‌ از سایر بازیكنان‌ چیست‌؟ آنها باید مثل‌ دكور بیایند و بروند تا فقط‌ و فقط‌ «بازی‌» دعوت‌ كردن‌ سایر بازیكنان‌ به‌ تیم‌ ملی‌ و سپس‌ خط‌ زدن‌ آنها برگزار شود و كسی‌ اعتراضی‌ به‌ دعوت‌ شدن‌ شایسته‌ها نداشته‌ باشد؟ آیا تیم‌ ملی‌ باید چنان‌ حریم‌ امنی‌ باشد كه‌ پراشتباه‌ترین‌ بازیكن‌ آن‌ هم‌ جایگاه‌ خود را ثابت‌ و بی‌رقیب‌ ببیند و از این‌ بابت‌ بیشترین‌ آسیب‌ را به‌ تیم‌ و به‌ خود بازیكن‌ برساند؟
۸. شاید به‌ دلیل‌ اعتراض‌ها، یكسری‌ بازیكن‌ شایسته‌ چون‌ عنایتی‌، بختیاری‌زاده‌، منیعی‌، صادقی‌ و... به‌ تیم‌ ملی‌ دعوت‌ شدند، اما در تیمی‌ كه‌ همه‌ افراد آن‌ جایگاه‌ ثابتی‌ دارند، جایگاه‌ این‌ بزرگان‌ كجاست‌؟
۹. این‌ نام‌ها را بخوانید: طالب‌لو، رودباریان‌، رحمتی‌، صادقی‌، قربانی‌، فكری‌، باقری‌، انصاریان‌، بختیاری‌زاده‌، جمشیدی‌، منیعی‌، كیانوش‌ رحمتی‌، مبعلی‌، اولادی‌، سامره‌، فرهاد مجیدی‌، عنایتی‌، سیاوش‌ اكبرپور، جواد كاظمیان‌ و... آیا با این‌ بازیكنان‌ نمی‌توان‌ تیمی‌ با دو برابر قدرت‌ تیم‌ فعلی‌ را ساخت‌؟
۱۰. تیم‌ ملی‌ اسیر دور باطل‌ بازیكن‌، مربی‌ و سخنان‌ بیهوده‌ و تكراری‌ است‌. در توجیه‌ عدم‌ دعوت‌ از باقری‌، برانكوایوانكوویچ‌ عزیز، از جایگاه‌ نهمی‌ تیم‌ پرسپولیس‌ می‌گوید و اضافه‌ می‌كند كه‌ تیمی‌ كه‌ نهم‌ شده‌ قطعا دفاع‌ درستی‌ نداشته‌ است‌، اما همین‌ مربی‌ گویا فراموش‌ می‌كند كه‌ میرزاپور و كعبی‌ دفاع‌ و دروازه‌بان‌ تیم‌ هشتم‌ جدول‌ هستند كه‌ هفت‌ تا هفت‌ تا گل‌ می‌خورند و ستارزارع‌ هم‌ از تیم‌ رده‌ چهاردهمی‌ برق‌ می‌آید...
۱۱. حالا باز هم‌ می‌پرسید چرا كسی‌ تیم‌ ملی‌ را چندان‌ دوست‌ ندارد؟
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید