شگفتی های کنفرانس شرم الشیخ

بی شك اگر هدف یافتن راه حل برای مشكلات كشورهای عربی بود كنفرانسی به نام شرم الشیخ برپا نمی شد. كنفرانس شرم الشیخ با هدف حمایت محمود عباس نه در رویارویی با اشغالگران اسراییل (این امر مربوط به گذشته است) كه در نزاع با جنبش حماس و پایان دادن به انقلابش علیه مشروعیت در غزه است.
به صورتی آشكار می توان گفت كه این كنفرانس به شكل علنی و در عین حال كاملاً بی سابقه برای تشكیل جبهه مشترك عربی-اسراییلی جهت رویارویی با امارت حماس (برخی از كشورهای عربی واقعاً دوست دارند كه چنین عبارتی را به كار ببرند) شكل گرفت و این رویارویی مقدمه ای برای جبهه ای گسترده تر علیه سوریه و ایران در آینده ای نزدیك است. بهانه رویارویی با انقلاب حماس موجب گردید كه برای حمایت از محمود عباس راهبرد جدیدی وضع شود و هدف از آن تامین مالی و تسلیحاتی محمود عباس و دارو دسته اش در كرانه باختری است، هدف دیگر تبدیل كردن كرانه باختری به منطقه خضرای دیگری است منطقه خضرایی كه در آن همه گونه رفاه اقتصادی و معیشتی وجود داشته باشد و در مقابل غزه به انبار و یا فلوجه دیگری تبدیل شود: محاصره- گرسنگی بیش از حد و انزوای سیاسی روز افزون.
مشكلی كه فلسطینی ها در حال حاضر با آن مواجه هستند به نظر می رسد كه مساله شهرك های یهودی نشین، دیوارنژادپرستانه كه زمین های فلسطینی را در خود فرومی برد و پانصد مانعی كه كرانه باختری را به تكه های دور از هم تبدیل كرده و اشغالگری و كشتارهای همه روزه نباشد بلكه مشكل فقط در انقلاب حماس است و به همین دلیل است وقتی به انقلاب حماس پایان داده شود و اوضاع به حالت قبلی خود بازگردد فلسطینی ها در بهشت زندگی خواهند كرد.
امریكایی ها از طریق هم پیمانان عرب خود به فلسطینی ها همان چیزی را می گویند كه پیش تر به عراقی ها گفته بودند.
به عبارت دیگر، مشكل حماس همانند مشكل صدام حسین و رژیمش است و ترس ما از آن جاست كه پایان كار فلسطینی ها همانند پایان كار عراقی ها باشد و چه بسا كه بدتر از آنان شود. عراقی ها امنیت و ثبات و كشوری متحد را از دست دادند و كشورشان به یك گورستان دسته جمعی بدل شد و ساكنانش روزانه در مقیاس هزاران هزار نفر از كشور می گریزند. اما فلسطینی ها تنها چیزی كه از دست خواهند داد وحدت روانی و سرزمینی و مقاومتی كه آن ها را متحد كرده خواهد بود.
جنبش حماس علیه مشروعیت دست به قیام زد البته همه ما می دانیم كه مشروعیت با وجود اشغالگر ،دروغ و توهمی بیش نیست .از دید برخی حماس اشتباه بزرگی مرتكب شده و دست به كارهایی زده كه یك جنبش اسلامی هیچگاه نباید مرتكب آن شود. ولی اجازه دهید موضوع را برعكس كنیم و از شركت كنندگان در كنفرانس شرم الشیخ و كسانی كه به نام گروه امنیت پیشگیرانه غزه پشت سر آن ها قرار می گیرند همین پرسش را مطرح سازیم. پاسخ واقعاً چه خواهد بود؟ همه می دانیم كه امنیت پیشگیرانه غزه بود كه ضربه ای وارد آورد كه از پیش تعیین شده بود و همان ها بودند كه دولت منتخب حماس را سرنگون ساختند، آیا آن ها می پذیرند كه اقدام آن ها ضربه ای محكم به مشروعیت بوده است؟
كنفرانس شرم الشیخ كنفرانس كسانی است كه از پیروزی حماس در غزه ترسیده اند، كنفرانس شرم الشیخ كنفرانس كسانی است كه نگران از دست رفتن مناصب خود هستند و نگران امنیت اسراییل، حماس هرگز نمی بایست از طریق صندوق های رای گیری و در انتخاباتی پاكیزه به پیروزی رسد. اكنون كه می خواهد از طریق نظامی به وضعیت موجود قطعیت بخشد بی شك گناهی نابخشودنی تر مرتكب شده است.
ما با شدت در برابر اقدامات حماس ایستادیم و از آن ها نیز انتقاد كردیم و به همین دلیل خود با انتقادات بیشتری مواجه شدیم ولی با این همه سخت بر این باوریم كه پناه جستن به اسراییلی ها حتی اگر به صورتی غیرمستقیم باشد، به معنای آماده شدن برای جنگی جدید است و در واقع اصلاح اشتباه با اشتباهی دیگر است.
یك و نیم میلیون فلسطینی ساكن غزه باید به گروگان و به یك عامل فشار در دست این و یا آن تبدیل شوند. به همگان یادآور می شویم كه همه ساكنان غزه در سایه رهبرانی كه در كنفرانس شرم الشیخ گردهم جمع شدند در محاصره هستند و در گرسنگی شدید و محرومیت به سر می برند.
قضیه فلسطین باید از برنامه های امریكا برای درهم كوبیدن سوریه و ایران دور بماند. قضیه فلسطین همچنین باید از كشورهایی كه با تشكیل كمیته حقیقت یاب در غزه مخالفت كردند و بهانه آن ها این بود كه باید از تصمیم گیری مستقل فلسطینی ها حمایت شود، نیز باید دور بماند. ایران به حماس همان چیزی را داده كه عربستان سعودی و قطر و مصر نیز داده بودند. بنابراین متهم شدن ایران توسط احمد ابوالغیظ وزیر امور خارجه مصر مبنی بر این كه ایران در وقایع غزه دست داشته و امنیت ملی مصر را تهدید می كند، سخنی ساده لوحانه است و از میزان درگیر شدن مصر در جنگ آینده امریكا علیه ایران حكایت می كند.
ایران برای رساندن اسلحه به حماس پل هوایی ایجاد نكرد، بلكه همه این سلاح و اموال از طریق اراضی مصری وارد غزه شده بود.
انقلاب حماس پیروز شد چون طرف مقابل نجنگیده و فرماند هانش هفته ها پیش از آغاز درگیری فرار كرده بودند با این كه میلیون ها دلار برای تسلیح و آموزش آن ها صرف شده بود و فرزندان فتح زمانی كه حاضر نشدند به خاطر دار و دسته های فاسد به شهادت برسند واقعاً كار جانانه ای كردند.
غزه اكنون در بهترین روزهای خود به سر می برد زیرا برای اولین بار و از سال ها پیش به این طرف، امنیت حاكم شده و سلاح در خیابان ها دیده نمی شود، ماشین دزدی صورت نمی پذیرد، باندهای مافیایی جرأت غارت و كشتار ندارند، دیگر در مراسم ازدواج گلوله شلیك نمی شود، دیگر نقابداری در خیابان هم دیده نمی شود، دستگاه های امنیتی به ناموس مردم تجاوز نمی كنند و آن ها دیگر نمی توانند از وقایع فیلم برداری كنند و از آن طریق از مسوولان باج خواهی كنند.
انتظار همگان این است كه این نمونه در كرانه باختری توسط طرفداران مشروعیت نیز به وجود آید.
محمود عباس به عنوان رییس تشكیلات خودگردان فلسطین و به عنوان رییس همه فلسطینی ها حق ندارد كه با اولمرت بنشیند و با نشستن با اسماعیل هنیه و یا خالد مشعل به مخالفت برخیزد و دستوری غیر دموكراتیك مبنی بر لغو مواد قانونی جهت محو شورای قانونگذاری صادر كند. جنبش حماس نیز باید از برخی اقدامات انجام شده عذرخواهی كند و از نافرمانی كه در پی پیروزی به دست آورده كم كند و در عین حال این نكته را باید كاملاً آویزه گوش كند كه او به تنهایی در صحنه حضور ندارد و هرگز نمی تواند افكار و دیدگاه های خود را برهمگان تحمیل كند زیرا او نیز شریكی به نام فتح دارد كه تاریخی پرافتخار از مقاومت و تقدیم شهدا دارد. البته شركای دیگری نیز از گروه های دیگر وجود دارند.
بحران مالی بر ضرورت پای بندی به ملی گرایی تاكید دارد و بی شك ملی گرایی فلسطینی كاملاً در تضاد با اموری است كه امریكا و اسراییل ارایه می دهند.
امیدوار بودیم كه كنفرانس شرم الشیخ كنفرانس عربی خالص بود و برای تحقق آشتی های فلسطینی تلاش می كرد و همانند كنفرانس الجزایر در میان لبنانی ها آشتی برقرار كرد این جا نیز آشتی به وجود آورد.
ولی به نظر می رسد كه دیگر زمان امیدواری گذشته است و با تاسف شدید باید گفت كه دیگر قابل برگشت نیز نمی باشد.

عبدالباری عطوان
منبع: القدس العربی چاپ انگلستان

منبع : روزنامه جوان