پنتیوم II

پردازنده پنتیوم II که در سال ۱۹۹۷ به بازار عرضه گردید باعث شد، که اینتل بار دیگر از رقبای نزدیک خود یعنی شرکتهای AMD و Cyrix، فاصله بگیرد. کمپانی اینتل در طراحی پنتیوم II، از تمام تجارب قبلی در طراحی پردازنده های پنتیوم پرو و پنتیوم MMX استفاده کرد.
پنتیوم II از هسته RISC و روش اجرای غیر متوالی دستورالعملها در پنتیوم پرو استفاده کرد و در کنار آن قابلیتهای MMX پردازنده های پنتیوم MMX را نیز بکار گرفت. ضمن اینکه حافظه Cache اولیه مربوط به داده ها و دستورالعملها نیز دو برابر شد و مجموع آنها به ۳۲KB رسید. در نتیجه این تغییرات سرعت پردازنده های پنتیوم II بنحو چشمگیری افزایش یافت.
پردازنده پنتیوم II، برخلاف پردازنده پنتیوم پرو که با ولتاژ ۳.۳V کار می کرد، با ولتاژ ۲.۸V کار می کرد و بهمین دلیل ضمن افزایش سرعت Clock، توان کمتری نیز مصرف می کرد.
همانطور که اشاره شد، ایده استفاده از حافظه Cache ثانویه داخلی، کماکان مورد استفاده قرار گرفت. اینتل از یک طرح کارتریجی به عنوان بسته بندی پنتیوم II استفاده کرد که در آن، پردازنده، حافظه Cache ثانویه و فن CPU همه به صورت یک Package در آمدند. توضیحات بیشتر این اصطلاحات در سایر مقالات سایت میکرورایانه آمده است. این طرح رابط اتصال تک لبه یا SEC نامیده می شود. این کارتریج به طور عمودی بر روی اسلات Socket ۱ مادربردهای پنتیوم II، جای میگیرد. در داخل این کارتریج تک لبه، حافظه Cache ثانویه جدا از پردازنده قرار گرفته و با یک گذرگاه مخصوص که با نصف سرعت CPU کار می کند، به CPU متصل می شود. اینتل این طراحی ویژه را استفاده از دو گذرگاه مجزا یا DIB نامیده است.
اینتل با طراحی کارتریج تک لب، سه هدف را مد نظر داشت:
۱) با جدا شدن حافظه Cache ثانویه از پردازنده، هم هزینه ی ساخت آن پایین می آمد و هم امکان افزایش هر چه بیشتر سرعت CPU فراهم می آمد.
۲) حافظه Cache ثانویه، هر چند در داخل خود پردازنده نبود، اما با گذرگاهی اختصاصی که از گذرگاه مادربرد بسیار سریع تر بود، به CPU متصل می شد.
۳) اسلات Socket ۱، اسلات اختصاصی اینتل است و انحصار ثبت (Trade mark) آن را دارد. بدین ترتیب، رقبایی همچون AMD و Cyrix که فاصله خود را با اینتل بسیار کم کرده بودند، نمی توانستند پردازنده هائی سازگار با پردازنده پنتیوم II به بازار عرضه کنند. ساختار مدلهای Slot ۱ این پردازنده ها، کاملاً مشابه پردازنده های قبلی پنتیوم II بود. بعداً مدلهای Slot ۲ این پردازنده که برای کامپیوترهای سرور طراحی شده بودند، به بازار عرضه شدند و قیمت آنها بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از پردازنده های Slot ۱ بود.
در سال ۱۹۹۸، اینتل پردازنده های پنتیوم II مدل XEON را نیز به بازار عرضه کرد که همانند پنتیوم پرو، برای سرور ها و کاربرد های حرفه ای طراحی شده بودند. حجم این پردازنده تقریباً دو برابر یک پردازنده پنتیوم معمولی و قیمت آن بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از پردازنده های پنتیوم II معمولی بود.

گردآورنده و نویسنده : بهار یاوری
تدوین و آماده سازی : همکاران سایت میکرو رایانه

منبع : میکرو رایانه