تمرینات رازآلود شائولین

ترکاندن توده‌های یخ، شکستن راکت‌های بیس‌بال با میله‌های آهنی روی بد، راه رفتن روی آتش یا غلطیدن روی خرده شیشه‌ها...
در این زمیه‌ها باید به راهبان شائولین، مبارزان کیوکوشین کای یا پنکک سیلات و اساتید کاراته اوکیناوا مراجعه کرد. آنها متدهای خود را برای ما توضیح می‌دهند.
ما همگی از موفقیت‌های چشمگیر فیزیکی و ذهنی اساتید و کارشناسان هنرهای رزمی بهت زده هستیم آیا فقط جادو است یا کاملاً منطقی است؟ در هر حال خارق‌العاده، شگفت‌انگیز، تأثیربرانگیز، باورنکردنی، معجزه‌آسا، بهت‌آور... می‌باشد. بله، همه این خصوصیات را دارد.
خرد کردن توده‌های یخ با الوارها شکستن راکت‌های بیس‌بال یا میله‌های آهنی روی بدن یا سر، راه رفتن روی آتش یا غلطیدن روی خرده شیشه‌ها، سوراخ کردن خود با سوزن یا بریدن بدن خود با سلاح‌ها... بله می‌تواند افسانه و خارق‌العاده باشد اما این مهارت‌ها جادو نیستند بلکه در اثر تمرین به‌دست می‌آیند.
این تسلط یافتن به مرور زمان، با قوی شدن مچ و در اثر کار زیاد بدنی حاصل می‌شود. تسلط پیدا کردن به بردباری، پشتکار و علاقه زیاد، نیاز دارد؛ سه خصوصیتی که با هم داشتن آنها در طول سال‌ها آسان نیست. در واقع به یک کار طولانی و منظم ناز داریم تا بتوانیم شکستگی‌ها را روی بدن تحمل کنیم یا آنها را اجراء کنیم. یاسوشیموجی سنسی، دان ۹ کاراته یوشی - ریو که از نزدیکی مکاتب مختلف هنرهای رزمی با یکدیگر سخن می‌گوید، عقیده دارد که شکستن چیزی روی بدن در واقع روشی است تا پیشرفت‌های خودمان را ببینیم و نتیجه تمیرنات مقاوم‌سازی بدن را نشان دهیم“.
این تمرینات مقاومت که از قرن‌ها سنت به‌جا مانده‌اند اولین هدفشان بالا بردن تحمل درد است تا فرد در مبارزه قوی‌تر باشد و هنگام تمرین، خود را بیشتر به واقعیت نزدیک سازد. تحمل درد یعنی اینکه فرد قادر باشد روی آتش راه برود. ضربه‌های سختی همچون ضربه راکت بیس‌بل را دریافت کند، تنفس خود را کنترل کند. به طوری که بتواند جلوی جریان خون را بگیرد و بر درد تسلط داشته باشد.
راهبان شائولین، جنگجویان خشن پنکاک سیلات، استادان کاراته مکاتب بوشی - ریو و کیوکوشین کای، راهبان شوگندو ژاپن با کارشناسان هنرهای اجدادی ویتنامی هرکدام متد خود را دارند و پذیرفته‌اند که آنها را برای ما آشکار کنند...
● رازهای راهبان
راهبان شائولین از قدرت‌های شگفت‌انگیزی برخوردار هستند. این قدرت‌ها در اثر تمرین مداوم و بی‌نقص به‌دست آمده‌اند. اساتید آنها از سن ۷ سالگی آنها را وادار به کار می‌کنند تا در ۲۰ سالگی به اوج توانائی‌های خود برسند.
ایمان به چی (انرژی زندگی) به آنها امکان می‌دهد کارهای شجاعانه انجام دهند. جی که در دانتین (شکم) متمرکز است به اراده فرد کنترل می‌شود تا تحرک، مقاومت و قدرت را افزایش دهد. راهبان کم سن و سال از طریق فرم جی کونگ که ۸ کرم ابریشم نام دارد با این انرژی آشنا می‌شوند. این فرم به آنها امکان می‌دهد به کمک بینائی و تنفس، به جسم زندگی ببخشند.
سپس نوبت تمرینات خود ضربه زنی (بایدا) به کمک ابزارها می‌باشد. بدین‌ترتیب آمادگی رزمی‌کار برای رویاروئی با ضربات دو برابر می‌شود.
و سرانجام، ”کونگ فو چالاکی“، تحرک در فضا و توانائی بر بدن در ارتفاع زیاد را بالا می‌برد. ترکیب تمرینات نیروئی، ورزشی و انعطاف‌پذیری به آنها اجازه می‌دهد هر روز پیروزی‌هایشان را تکرار کنند.
● ۸ روش برای ۱۰ برابر کردن انرژی کرم‌های ابریشم (بادواتچین)، چی کونگ که ما را قادر می‌سازد ضربات سخت را تحمل کنیم و سلامت خود را حفظ نموده عمری طولانی داشته باشیم، از هشت مرحله تشکیل می‌شود کدخوانی.
۱) کمک گرفتن از آسمان:
انرژی یانگ را از آسمان جستجو می‌کنیم و آن را روی خط مرکزی بدن قرار می‌دهیم. سپس آن را در دانتین (شکم) متمرکز می‌کنیم. این تمرین برای شکستن اشیاء، بر روی سر مهم است.
۲) تیر و کمان عقاب را می‌زنند:
با کف دست‌ها انرژی را در طول بازوها متمرکز می‌کنیم تا بازوها هم نرم و انعطاف‌پذیر و هم سخت و سفت شوند.
۳) کمک گرفتن از آسمان و زمین:
کف دست‌ها را به‌طور متناوب به سمت بالا و پائین می‌گیریم تا انرژی بین و یانگ زمین و آسمان را جذب کنند، سپس این انرژی را در تمام بدن هدایت می‌کنیم و آن را در ”حوزه قرمزرنگ“ (دانتین) متمرکز می‌کنیم.
۴) نگاه کردن به عقب:
به کمک موج‌های تمام بدن، دست‌ها انرژی را به ناحیه حیاتی گردن و اطراف آن هدایت می‌کنند تا آنها را تقویت کنند.
۵) تکان دادن سر و جابجا کردن باسن‌ها:
با امواج، بدن در تمام جهت‌ها خم می‌شود و دست‌ها انرژی را به سمت پهلوها و طول ساق‌ها هدایت می‌کنند. این تمرینات برای شکستن اشیاء، روی ساق‌ها و استخوان درشت نی مهم هستند.
۶) گرفتن کف پاها:
حرکت موجی و نرم شدن از بالا به پائین. در بالای سر نفس را می‌گیریم و آن را به سمت پائین هدایت می‌کنیم. همانند ”گرفتن کف پاها“ همه فرم‌ها گرایش به داشتن مسیری از بالا به باسن و از بیرون به درون دارند تا تعادل برقرار شود.
۷) فشردن سمشت‌ها با نگاهی غضبناک:
همانند تمرین کونگ فو، مشت‌ها به جلو و در پهلوها قرار داند. ذهن و کف‌دست، انرژی را در بازوها هدایت می‌کنند.
۸) تکان دادن بدن:
بدن بر نوک پاها قرار دارد در حالی که ذهن بر نقطه‌ای در مقابل متمرکز است. انرژی را به سمت مرکز هدایت می‌کنیم. سپس دست‌ها به سمت پائین کمر می‌آیند تا کمر را ماساژ دهند.
● نقاط اصلی
انرژی همیشه به شکم برگردانده می‌شود. جائی‌که نقطه ”اقیانوس نفس“ قرار دارد (کیهای)، موج‌ها و نوسانات مفل‌های ستون فقرات به انرژی امکان می‌دهند در داخل استخوان‌ها نفوذ کند. و آنها را محکم‌تر نماید. با دو انجین اجازه می‌دهد انرژی ار همانند یک چیز ملموس، احساس کنیم و آن را به دلخواه خود هدایت نمائیم.
● رنج کشیدن برای قویتر شدن
پس از آنکه راهب‌ها بر انرژی تسلط پیدا کردند، خودشان را با ضربه زدن به خود پرورش می‌دهند. ضربه زدن به خود یا بایداگونگ در کونگ فو شائولین و همه فرم‌های دیگر کونگ‌فو اجتناب‌ناپذیر است. این عمل بدون کار درونی تقویت جسم به‌وسله جی کونگ غیرممکن است زیرا می‌تواند آسیب‌های جدی به سلامتی وارد سازد.
اصل اولیه خیلی ساده است: آدم به خودش ضربه می‌زند و به‌تدریج که پیشرفت کرد محکمتر و یا ابزار سخت‌تر ضربه‌ می‌زند در معبد شائولین فرم‌های بایداگونگ خیلی زیاد هستند زیرا راهبان به‌تدریج تخصص خود را چه در سطح تکنیک و چه در مهارت انتخاب می‌کنند.
بدین‌ترتیب برخی راهب‌ها در بوکس آکروباتیک میمون و برخی دیگر در شکستن راحت‌تر هستند و برخی دیگر سال‌ها تمرین می‌کنند تا بتوانند تمام بدن را روی یک انگشت دست نگه دارند. متداول‌ترین شکل‌های خود ضربه‌زنی در معبد از این قرار هستند:
ـ ضربه زدن به همه قمست‌های بدن با کف دست
- با چکش آهنی (قسمت مشت) به خود ضربه زدن
- زدن خود با یک بانون، آجر، چوب خیزران یا حتی میله‌های فلزی
- ضربه زدن روی سنگ‌ها یا روی درختان
- یک بار تمرینی با چوب فلز، پا، مشت و کف دست ضربه وارد کند.
- ضربه زدن روی سنگ یا صخه‌ها
- فرو کردن دست‌ها و انگشتان در ماسه یا در براده آهن. بعضی راهب‌ها صبر می‌کنند تا دستانشان پیله بزند و پین‌ها باز شوند، سپس اقدام به معالجات پزشکی می‌نند. این معالجات براساس نسخه‌های داخلی و خارجی طب چینی می‌ابشد که بر مبنای گیاهان است.
پس از آنکه درمان شدند، دوباره تمرینات را از سر می‌گیرند تا زمانی که دستانشان باز هم دچار خونریزی شود...
در این تکنیک‌ها رزمی‌کار همواره انرژی را که از دانتین تا اعضاء بدن با نوک اعضاء می‌رود، به نمایش می‌گذارد. این ایمان سرسختانه به جی تا حدی است که یک راهب ۱۹ ساله بتواند یک میله آهنی را روی سرش بشکند (آن میله آهنی که امسال در بررسی توسط کارشناسان فرانسوی دفاع شخصی بازرسی شد).
پس از ساعت‌ها خود ضربه‌زنی، ماساژ دادن و نرم کردن بدن، مراقبت‌های تمرینی بدن را تکمیل خواهند نمود. ولیکن ساعت‌ها خود ضربه‌زنی بدون تمرین ورزشی روزانه جدی ناقص خواهد بود. باید بدون آماده‌سازی حاصل نمی‌شود و به انجام آن اکتفاء کردن، بدون به‌کارگیری دستورالعمل‌های یک استاد ممکن است زیان‌های جبران‌ناپذیری را به‌وجود آورد.
● راهب‌ها و ضربات دونفره
ضربه دونفره مکمل خود ضربه‌زنی است این بار دو راهب به یکدیگر ضربه وارد می‌کنند و این کار راحتی نیست. زیار این بار هدف متحرک است و منفعل نیست اما می‌توان این تمرین را همانند یک بازی اجراء کرد. در شائولین ناتو - توانائی‌هائی وجود دارند که دو نفره انجام می‌شوند آنها که ”آینه‌ای“ یا ”دایره‌ای“ نامگذاری شده‌اند، امکان زدن دو ضربه با یک سنگ را می‌دهند. در این تمرینات دو نفره راهب‌ها نگاه خود را تمرین می‌دهند، بدن خود را قوی می‌کنند ضمن آنکه فرم‌های بوکس را مرور می‌کنند و یاد می‌گیرند چگونه از عهده ضربات حریف برآیند. این تمرینات شامل همه چیز می‌شوند: بلوک‌های قوی با بازوها و استخوان‌های درشت تی، یا جاخالی دادن‌های نرم و روان، جابجائی‌ها، کار پوزیشن و کار انعطاف‌پذیری ضربه دونفره همانند یک حرکت کدگذاری شده است.
اما به واقعیت مبارزه نزدیک‌تر است. روش آسانتر دیگر در تمرین دو نفره آن است که هر کس به نوبت یک ضربه به دیگری وارد کند، که گاهی تعداد این ضربه‌ها به صدها بار می‌رسد به‌عنوان مثال، لگد زدن به داخل شکم، روی ران‌ها، شانه‌ها، دنده‌ها، کمر، غیره.

منبع : مجله‌رزم‌آور