رستوران هایی که در جذب گردشگر هنرمندند

سابقه تأمین غذای مسافران، تاریخچه ای بسیار كهن دارد و سابقه آن به ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می رسد كه در آن زمان مراكزی برای عرضه غذا و نوشابه به وجود آمد كه در هنگام حكومت پادشاهان روم، یونان، روم شرقی رونقی فراوان داشت.
در سده شانزدهم، گونه های مختلفی از كلیه و قهوه خانه در انگلستان به وجود آمد ك در زمان‌هایی معین، غذاهایی را ارایه می كرد. در سال های آخر سده هیجدهم واژه رستوران برای نخستین بار در فرانسه(پاریس) به كار برده شد، ولی سالن غذاخوری به مفهوم امروزی در ایالات متحده آمریكا در دلمانیكو به سال ۱۸۳۴ میلادی گشایش یافت كه به شیوه های انگلیسی، غذا و نوشاه به مشتریان ارایه می كرد.
● رستوران:
رستوران جایی است كه گذشته از مصرف مواد اولیه سالم، خوب و قابل اعتماد، هنر آشپز متخص. در انظار مراجعه كنندگان به خوبی نمایان می شود. از این رو باید شیوه های ظریف و دلپسند عرضه كردن غذا را به كار گرفت. شهرت و اعتبار هر رستورانی بستگی به تلاش، دقت، مهارت، پاك نظری، بهداشت، نظافت، برخورد و رفتار خوب كاركنان آن و … دارد.
اگر رستورانی نتواند رضایت مشتری را كه برای صرف غذا مراجعه می كند، تأمین كند، اعتبار و رونق كسب و كار خود را از دست خواهد داد. بنابراین مردم داری، نظارت و بهداشت، مهار در كار، از عوامل مؤثر برای رسیدن به موفقیت در حرفه رستوران داری است.
ضمناً نصب فهرست غذاهای موجود همراه با قیمت ها، در جایی مناسب كه با راحتی در دید مشتریان قرار گیرد. نیز از ملزوماتی است كه باید در رستوران ها رعایت شود.
● فهرست منوی غذا:
اولین منوی غذا در سال ۱۵۴۱ میلادی، توسط دوك و ریجنربرگ(Duke of Regensberg) تنظیم گردید و تا مروزه حدود ۵ قرن از تاریخ تهیه آن می گذرد، منوی غذا در جایی كه واحد پذیرایی با مسافران خارجی هم سر و كار دارد، باید به دو زبان(فارسی و انگلیسی) نوشته شده و در جلوی هر نام غذا، موادی كه با آن غذا تهیه شده است نیز قید شود.
ارایه فهرست غذاها باید به صورت قسمت بندی و مشخص ارایه شود، به طور نمونه ابتدا، سوپ‌ها، سپس انواع سالادها، بعد قسمت گوشت ها و بعد كباب ها و سپس ماكیان عنوان می شود. بعد از آن غذاهای مختلفی نظیر چلوكباب ها، چلوخورشت ها، خوراك ها و در آخرین قسمت، نیمروها، املت‌ها، دسرها و نوشابه ها ذكر می شود.
● معماری و نمای رستوران:
ظاهر هر رستوران به شیوه های گوناگونی بر مشتری تأثیر می گذارد. امروزه صاحبان این نوع مراكز خدماتی بر آنند كه جلوه قسمت بیرونی، تابلو و محل های ورودی خود را ارتقاء بخشند. تا بتوانند با جلب مشتریان آنان را به ورود به رستوران خود تشویق و ترغیب نمایند. وجود سردردهای مشخص و مجزا كه موجب تمایز آن رستوران با سایر رستوران های مشابه در محل یا رقیب است، علاوه بر جلب توجه، تصویری به یادماندنی در ذهن افراد ایجاد می كند، به همین جهت است كه انتخاب علامت های تجاری ویژه، به عنوان سمبل، تأثیر مطلوبی بر افراد دارد.
معماری خاص بنا،‌ عامل مهمی در ارتباط برقرار كردن با مشتریان است،‌ در حقیقت نمای بیرونی رستوران، القا كننده وضعیت داخل آن نیز بوده و هماهنگی طرح نما و معماری ساختمانی، نوع وابستگی خاصی نسبت به هم دارند. بنابراین نمای خارجی رستوران تأثیر اولیه را بر مشتری گذارده و یا مشاهده آن فضای خاصی متناب با نمای داخلی رستوران در دید مشتری مجسم می شود. لذا شیوه های جداسازی محیط خارجی با داخل رستوران باید با نوع و مكان رستوران هماهنگ بوده و رعایت اصول طراحی در نورپردازی، رنگ كف سالن، دیوار، صندلی ها و میزهای مورد استفاده، تزیین داخلی، از عوامل مهم در تعیین وضعیت كلی رستوران است. مثلاً رنگ های اصلی و روشن برای رستوران های غیررسمی و یا سریع الطبخ(Fast food) مناسب هستند. زیرا عملكرد این رستوران ها سریع است.
در ارتباط با ارایه غذا، باید برای اندازه غذا نیز سخاوتمند عمل كرد كه غذا كمتر از یك پرس نباشد و دور غذای اصلی را با توجه به نوع غذا به طور متنوع، تزیین كرد، زیرا صرف نظر از مهارت آشپزی، هنر تزیین غذا و انتخاب موادی كه دور غذای اصلی قرار می دهند، طمع و بوی غذا نیز از ضروریات هنر آشپزی است.
در واقع رستوران محلی است كه افراد مختلف با خلق و خوی گوناگون و توقعات و انتظارات خاص و متفاوت در آنجا جمع می شوند و توقع دارند كه با راحتی،‌آسودگی و احترام از آنان پذیرایی شود، رستوران ها با درجات و موقعیت های مختلف به وجود آمده اند كه وسعت، محل رستوران، مبلمان، تزیینات، معماری، سطح و نوع خدمات و … از عواملی هستند كه در درجه بندی و ارزش گذاری این نوع واحدهای خدمات پذیرایی تأثیرگذار هستند. به هر حال رستوران دارای یكی از عناصر صنعت توریسم است كه با بهره برداری صحیح و استاندارد از آن می توان در جهت رشد صنعت گردشگری استفاده بسیاری برد.

منبع : سایت خصوصی میراث ـ صنایع دستی و گردشگری