دایی، الگویی برای مبارزه

درست بعد از بازی سایپا برابر مس کرمان، زمانی که همه خبرگزاری ها خبرهای حاشیه ای و تکمیلی قهرمانی تیم سایپا را ارسال می کردند، خبرگزاری فارس خبری منتشر کرد که بیشتر از قهرمانی سایپا مورد توجه رسانه ها و مردم قرار گرفت. خبر کوتاه بود؛ علی دایی از فوتبال کناره گیری کرد.
دیگر علی دایی کاپیتان تیم ملی نخواهد بود، دیگر کسی نیست که حریفان تیم میلی ایران از او بترسند و دیگر کسی با سر و دنده شکسته برای تیم ملی بازی نخواهد کرد. علی دایی متعلق به آخرین نسلی است که فوتبال را با عشق بازی می کردند و پیروزی در هدف مسابقه را تنها راه ارضای فکری خود می دانستند. علی دایی و یکی دو نفر دیگر آخرین بازمانده های نسل «مردان» فوتبال ایرانند. پس از آنها فوتبال ایران باید با کودکان و شاگردان کند ذهن کلاس درس فوتبال بسوزد و بسازد.
مردان مبارز هرکدام به طریقی با زندگی مبارزه می کنند. آنهایی موفق ترند که قابلیت های خود را بشناسند و راه های پیچیده تری برای مبارزه با سختی های زندگی بیابند و علی دایی فوتبال را به وسیله ای برای مبارزه با زندگی تبدیل کرد. داشتن تحصیلات عالی چیزی است که بازیکنان فوتبال ما از آن بی نصیبند. اما دایی با ترکیب شعور اجتماعی، ضریب هوشی بالا و استفاده صحیح از موقعیت ها و رعایت اصول زندگی سالم به هر آنچه که می خواست رسید. علی دایی زندگی را شکست داد. روزگار نتوانست دایی را اسیر خود کند.
علی دایی هرچه دارد با اتکا به خویش دارد و این همان چیزی است که برای او دشمنان بسیار تراشیده است. افرادی هستند که با نفوذ خود در مراکز تصمیم گیری ورزش کشور به سادگی می توانند یک بازیکن را مطرح کنند یا از اوج به زیر بکشند، اما علی دایی آنقدر توانایی داشت و آنقدر خوب بود که بدون التماس و باج دادن به این افراد به اوج رسید و آنقدر بزرگ بود که هیچ کس نتوانست از او چشم پوشی کند.
حتی در روز هایی که گناه شکست های تیم ملی در جام جهانی را به گردن او انداختند و او را از تیم ملی کنار گذاشتند هم هیچکس نمی توانست افسوس خود را از این واقعه پنهان کند چرا که مهاجمان تیم ملی هیچگاه نتوانستند ذره ای از نقش موثر او را در تیم ایفا کنند.
مطبوعات نیز با او دشمنی دیرینه ای دارند. او هیچ ابایی از کسی ندارد. حرف خود را روشن و بی هیچ پرده پوشی می گوید و این برای مطبوعاتی که تنها به فکر پر کردن صفحات، فروش بیشتر و دلالی بازیکن هستند خوشایند نیست.
علی دایی نه به کسی پول می دهد که به نامش مصاحبه های آتشین چاپ کنند و نه برای اینکه عکسش بر روی مجلات قرار گیرد پول خرج می کند. علی دایی برای مطرح شدن به مطبوعات تکیه نکرد و این مطبوعات هستند که برای مطرح کردن خود باید از نام او استفاده کنند.
دایی هیچگاه در زمین کم فروشی نکرد. هیچگاه به ساق پایی که میلیون ها دلار می ارزید فکر نکرد، هیچگاه به این مساله نیاندیشید که حضور در تیم ملی او را از تمرینات باشگاهش دور می کند و باعث نیمکت نشینی در باشگاه خواهد شد. علی دایی آزاد زندگی کرد و آزاد فوتبال بازی کرد.
علی دایی با قهرمانی از فوتبال خداحافظی کرد. علی دایی گل زد و از فوتبال خداحافظی کرد. علی دایی زمانی فوتبال را کنار گذاشت که مربی، بازیکن و گلزن اول تیم قهرمان ایران بود. علی دایی اسطوره ایست که در فوتبال ما تکرار ناشدنی است. علی دایی الگوییست برای مبارزه و منش او که اتکا به خویش، پشتکار، مایوس نشدن از رسیدن به هدف، استفاده از فکر در انجام همه امور و آشنایی با علم و فرهنگ روز دنیاست ، می تواند راهنمایی باشد برای رسیدن به هدف؛ هر هدفی که می خواهد باشد.
خداحافظ کاپیتان دایی.

منبع : سایر منابع