۸۵؛سال سکوت و تکرار

تمام اتفاقات مهم حوزه های مختلف اجتماع در تمام کشورهای پیشرفته در بخش خصوصی می افتد و اما در کشور ما به عنوان یک کشور به اصطلاح در حال پیشرفته، وقایع مهم با فعالیت های دولت آغاز می شود.اگر بخواهیم گزارشی کوتاه از روند اوضاع موسیقی در سال ۱۳۸۵ ارائه دهیم می توانیم از تغییر نام مرکز موسیقی به" دفتر امور موسیقی و شعر" شروع کنیم.از ابتدای حکومت جمهوری اسلامی ایران تاکنون ۲۸ سال می گذرد و در این مدت کوتاه این مرکز چهار بار تغییر نام یافته است؛یعنی در هر دوره هر شخصی بر اساس عقاید و سلیقه خود، بدون توجه به آثار مخرب آن در آینده، عنوانی برای این مجموعه برگزیده است.
● جشنی برای همه
فعالیت های خانه موسیقی هم دراین سال ادامه داشت.برگزاری انتخابات مجدد شکل تازه ای به فعالیت های خانه داد؛در حالی که هنوز انگیزه لازم برای یک حرکت جهشی برای سامان بخشیدن به مسائلی مانند فعال کردن کانون های خانه، برنامه های اجرایی، شعبات خانه در شهرستان ها (که تعدادی مفتوح و بیش از ۲۰ تقاضا معوق مانده است) فراهم نشده است. این مرکز همچنین با مدیریت جدید خود و نفوذ هایی وی در سازمان های مختلف،توانست چند کنسرت فراموش ناشدنی و یک جشن خوب برای اهالی خانه موسیقی فراهم کند؛به گونه ای که در آن شب همه به ظاهر اختلافات خود را کنار گذاشته و دور هم جمع شدند.
● دریغ از پارسال
و اما مهمترین رویداد موسیقی همان جشنواره موسیقی فجر بود که بیست و دومین دوره خود را نیز پشت سرگذاشت.امسال هم به مانند سال های گذشته در این جشنواره خبری از بزرگان نبود.این جشنواره جدا از انگ هایی چون شعاری بودن و شعوری نبودن امسال هم با ترفندهایی چون به صحنه آوردن ارکستر فیلارمونیک ارمنستان به رهبری چکناواریان و ارکستر فیلارمونیک اوکراین(البته نه ارکستر فیلارمونیک رسمی آن) و گروه شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری نیز نتوانست دل سرد مخاطبان را برباید و فقط آهی سرد را نثار علاقه مندان به فرهنگ و تمدن ایران زمین کرد و سخن تلخ هر سال دریغ از پارسال را تداعی.
● حاشیه های سرنوشت ساز
وضعیت کنسرت های موسیقی روند نسبتا خوبی در مقایسه با شش ماهه دوم سال ۱۳۸۴ داشته است.در این سال شهرام ناظری با همراهی گروه جوان کابوکی،ارکستر ملل به رهبری پیمان سلطانی،گروه دستان،ارکستر زهی پارسیان و کامکارها به صحنه رفتند و هر کدام با وجود حاشیه های جنجالی چند ساعت به روح مرده موسیقی نفس تازه دمیدند.در این میان اجرای ارکستر سمفونیک تهران در آلمان را نباید از یاد برد که آن هم با رفتن علی رهبری ازایران و آمدن نادر مشایخی دچار کش وقوس های فراوانی شد تا بلاخره به سرانجام رسید.
برگزاری کارگاه آموزشی آواز توسط محمد رضا شجریان و برگزاری اولین دوره های تست آواز نیز یکی از اقدامات مهم سال ۱۳۸۵ به شمار می آید.
فعالیت های حوزه هنری نیز به گفته رضا مهدوی در سال۸۵ به سال شکوفایی تعبیر و ۲۲ ساعت موسیقی فاخر(البته هنوز لغت فاخر تعریف نشده است) در این مجموعه طویل تولید شده است.
برنامه های سال گذشته "نقد نغمه "بود که توانست به صورت کج دار و مریض ادامه راه دهد؛البته جدی شدن مقوله نقد در کشور ما نیاز به زیرساخت های بزرگ فرهنگی و ادامه آن نیاز به یک عزم جدی دارد.
● ختم کلام
سال ۱۳۸۵ برعکس ظاهر ساکت خود بسیاری از چهرهای موسیقی را به نام خود ختم کرد.دراین سال منوچهر همایون پور،بابک بیات،پرویز یاحقی،مصطفی کسروی،ناصر عبدالهی سمفونی مرگ را نواختندو دیار باقی شتافتند؛روحشان شاد و یادشان گرامی........

آمن خادمی

منبع : هنر و موسیقی