ریکلمه، ستاره ای که فرو افتاد

ویارئال در طول ۳ سال اخیر رشد چشمگیری داشته و از یك تیم ضعیف و كم نام و نشان به شگفتی ساز بزرگ لالیگا مبدل شده و در عرصه بازی های اروپایی هم توانست خود را به جمع بزرگان ملحق سازد كه این مسأله موجی از تعجب و شگفتی را به وجود آورد.ریكلمه بازیكن كلیدی و محوری این تیم است؛ مردی با غنای تكنیكی بالا و توان مدیریتی منحصر به فرد كه به راحتی در مركز زمین نبض بازی را در اختیار می گرفت و با پاس های ناب و طلایی خود مهاجمانی چون دیه گو فورلان را در موقعیت گلزنی قرار می دهد.
او یك رهبر واقعی است و با آن تكنیك ناب خاطرات بزرگانی همچون مارادونا را برای دوستداران فوتبال آرژانتین زنده می كند؛ هرچند نه او و نه هیچ فوتبالیست دیگری را نمی توان با اسطوره ای همچون «ال دیه گو» مقایسه كرد.ریكلمه در طول سال های اخیر پیشرفت قابل ملاحظه ای داشت و خوب به یاد داریم زمانی كه برای اولین بار مسؤولان بارسلونا استعداد او را كشف كردند، هرگز در نیوكمپ موفق نشد و همراه ساویولا هموطنش از جمع مردان كاتالونیا رانده شد تا در تیم دیگری توانایی خود را بروز دهد.
ویارئال با فضایی كم استرس و بدون حاشیه، بهترین محل برای بازیابی قوای فنی و روحی او شد. ریكلمه آنقدر درخشید كه سرمربی تیم ملی آرژانتین را مجاب كرد از چند نام بزرگ همچون ورون گذشته و رامون را به عنوان همه كاره تیم معرفی كند.پكرمن اعتقاد ویژه ای به بازی او داشت و خوان نیز تمام سعی و تلاش خود را می كرد تا بهترین بازی ها را در تركیب تیم ملی ارایه كند؛ هرچند كه در این جام مغلوب آلمان میزبان شد و از حضور در جمع ۴ تیم برتر محروم ماند. ریكلمه نیمی از دوران حرفه ای خود را در ویارئال سپری كرده و در حال حاضر انگیزه لازم را برای رقابت با سایرین ندارد؛ از طرفی با توجه به اینكه از حضور در تركیب اصلی تیمش مطمئن است، هر روز بیش از دیروز درجا می زند.
حتی ورود بازیكنی نظیر فرناندز، مرد سال فوتبال آمریكای جنوبی هم نمی تواند او را سر شوق بیاورد تا دوباره به دوران اوج بازگردد.بهترین راه برای پیشرفت این آرژانتینی حضور در تیمی بهتر یا حداقل لیگی دیگر است تا از فضای فعلی جدا شود. ویارئال با تمام بازیكنان و مجموعه ای كه دارد، یك سقف مشخص برای پیشرفت خواهد داشت و نمی تواند «خوآن» را به تمام آرزوهای حرفه ای اش برساند.
بضاعت این تیم در حدی نیست كه بتواند با تیم هایی نظیر بارسلونا، رئال مادرید، سویا و حتی والنسیا رقابت كند و در رقابت های اروپایی هم ندرخشید این مسأله برای بازیكنی در حد و اندازه های او یك ناكامی بزرگ محسوب می شود.تیم هایی نظیر منچستریونایتد، والنسیا و اینتر به دنبال خرید او بوده و هستند و قطعاً هركدام از این پیشنهادات باعث بهبود شرایط خواهد شد اما به نظر می رسد خوآن در یك نقطه ایستاده و قصد حركت مجدد را ندارد.
همین تفكر مانع پیشرفت و جاه طلبی شده وفوتبال ملی آرژانتین هم از این بابت ضرر خواهد كرد. از گوشه و كنار شنیده می شود ستاره قناری ها قصد خداحافظی با تیم ملی آرژانتین را دارد، آن هم در شرایطی كه هنوز به ۳۰سالگی نرسیده و بسیاری از همدوره ای هایش در عطش بازی های ملی می سوزند.
ریكلمه از آن دسته بازیكنانی است كه با غرور، فقط به وضعیت فردی خویش توجه دارند، هرگز به سرمایه گذاری و وقتی كه برای پرورش آنها صرف شده، فكر نمی كنند و بدون توجه به نیازی كه فوتبال آرژانتین به او و هنر بازی اش دارد، در جهت منافع فردی حركت می كند؛ منافعی كه خارج از چمن سبز تعریف می شود و قطعاً با این وضعیت درویارئال هم شاهد زمین خوردن یك ستاره خواهیم بود.
او یكی از استعدادهای بزرگ دهه اخیر فوتبال جهان است كه خیلی سریع رشد و تكامل یافت اما به همان سرعت از حركت ایستاد و اكنون نظاره گر تلاش سایرین است؛ با این وجود اگر اراده كند می تواند دوباره در جاده رقابت قرار گیرد، پس بهتر است از این تیم كوچك كه دیگر مثل گذشته دنبال شگفت آفرینی نیست جدا شده و بازی در فضای دیگری را تجربه كند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی