با جادوی کاکا

بازیکنان حرفه ای فوتبال غیر از کسب عناوین تیمی به دنبال افتخارات فردی هستند تا به این ترتیب نام و آوازه خود را به گوش جهانیان برسانند. کسب مقام آقای گلی لیگ های مختلف باشگاهی یا جام جهانی، المپیک و بازی های قاره ای از جمله همین موارد است که می تواند شهرت بیشتری را در پی داشته باشد اما ۲ عنوان بسیار بزرگ در رأس تمام عناوین فردی است؛ کسب مقام آقای فوتبال جهان و مرد برتر قاره سبز که معمولاً نام برنده از دل لیگ های اروپایی خارج می شود.
تاکنون ندیده ایم بازیکنی از لیگ آرژانتین، برزیل یا یکی از کشورهای آفریقایی و آسیایی بتواند عنوان مرد سال فوتبال جهان را به خود اختصاص دهد که این مسأله بیانگر ارزش حضور در لیگ های معتبر اروپایی و بازی در لیگ قهرمانان اروپا است.
در سال هایی که جام جهانی فوتبال برگزار می شود، عنوان مرد سال فوتبال جهان معمولاً به بهترین بازیکن تیم قهرمان تعلق می گیرد؛ درست مانند سال گذشته که «فابیو کاناوارو» مدافع و کاپیتان ایتالیا به پاس قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان و بازی های بسیار قدرتمندانه با پیراهن لاجوردی، گوی سبقت را از تمام هافبک ها و مهاجمان نامدار جهان ربود و در اقدامی باور نکردنی کارشناسان را مجاب کرد. درخشش در ترکیب باشگاهی نظیر یوونتوس و فتح چند جام معتبر هم مزید بر علت شد تا فابیو مرد سال فوتبال اروپا نیز لقب گرفته و یک تنه صاحب افتخاری کم نظیر شود.
کارشناسان معمولاً به رقابت جام ملت های اروپا و لیگ قهرمانان هم توجه می کنند و بر این اساس آقای گل این۲ تورنمنت می تواند بخت نخست تصاحب توپ طلا لقب گیرد.میلان در فینال فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا با شکست دادن لیورپول قهرمان لقب گرفت و آقای گل بازی ها را نیز معرفی کرد؛ آن هم در شرایطی که شوچنکو مهاجم ارزشمند اوکراینی را پس از ۷ سال درخشش و گلزنی به چلسی فروخت و کمتر کسی تصورمی کرد در غیاب او قرمز و مشکی ها بتوانند به مراحل بالا صعود کنند، چه رسد به اینکه جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
ستاره برزیلی میلان محبوب، محجوب و تکنیکی است. او زیر نظر کارلو آنچلوتی که خودش زمانی در زمره برترین هافبک های ایتالیا و اروپا بود، اصول تاکتیکی را آموخت و هم اکنون تکنیک ناب خود را به بهترین نحو ممکن در اختیار بازی گروهی قرار می دهد.
تکنیک او مانند رونالدینیو یا روبینیو زیاد به چشم نمی آید اما با دقت در سبک بازی وی درمی یابید دست کمی از این۲ نام مطرح فوق ندارد اما از آنجایی که نمایش فردی را چاشنی کار خود نمی کند، کمتر به چشم می آید.کاکا فصل گذشته یک تنه میلان بحران زده را در سری A پیش برد و پس از اتفاقات «کالچو پولی» و بی انگیزگی ستاره های ایتالیایی که گویی پس از فتح جام جهانی به تمام آنچه می خواستند رسیده بودند، موفق شد رتبه چهارمی فصل را برای باشگاه به ارمغان آورد. کار بزرگ او در لیگ قهرمانان شکل گرفت.
نمایش درخور تحسین کاکا از بازی های مرحله گروهی آغاز و مقابل منچستریونایتد تکمیل شد؛ جایی که «ریکی» نفس شاگردان فرگوسن را گرفت و در بازی فینال هم بسیار مؤثر و روان انجام وظیفه کرد. کسب مقام آقای گلی جام با ۱۰ گل زده در حالی به دست آمد که کاکا در سیستم محافظه کارانه به عنوان مهاجم کاذب بازی می کرد و اولین وظیفه اش بازیسازی بود. درخشش مسی در بارسلونا و رونالدو در منچستریونایتد را ملاحظه می کنید؟ کدام یک افتخارات کاکا را در پرونده دارند؟ آیا می توان پختگی، تجربه، قدرت هدایت و اخلاق نیکوی این برزیلی را نادیده گرفت؟!
مردی که رئال مادرید، چلسی و بسیاری از قدرت های باشگاهی را مجذوب خود کرده و برلوسکنی به هیچ عنوان راضی به از دست دادنش نیست، کاندیدای واقعی کسب عنوان مرد سال اروپا و جهان است. سایر نام ها برای گرم کردن بازار این رقابت در صف قرار گرفته اند و برای دستیابی به چنین مقامی حداقل باید یک فصل دیگر صبر کنند.
این برزیلی همه فاکتورهای دستیابی به چنین عنوانی را دارد و اخیراً از سوی انجمن فوتبالیست های حرفه ای جهان به عنوان برترین بازیکن معرفی شده که پیش درآمدی برای کسب عناوین فوق محسوب می شود و حتم بدانید کارشناسان مجله معتبر «فرانس فوتبال»، «ورلد ساکر» و فیفا حق او را خواهند داد و باشگاه میلان نیز پس از کسب افتخارات فراوان و معرفی نفراتی همچون فان باستن، ژرژ وه آ،ژان پی یرپاپن و شوچنکو بازهم سوپر استار دیگری را در لیست بهترین ها معرفی خواهد کرد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی