سازماندهی جدید تشکیلات زرقاوی

علت چنین پرسش معما گونه ای آن هم در یکی از سایت های طرفدار زرقاوی، جدیدترین مانور این مرد اردنی تبار است که اعضای سازمان تروریستی وی تقریباً از سه سال پیش به این سو، هر روز با حملاتی وحشیانه، مردم عراق را به خاک و خون می کشند. زرقاوی که از اکتبر ۲۰۰۴ به طور رسمی با القاعده پیمان بست و سوگند خورد که در همه حال به بن لادن وفادار بماند، حال با اقدامی عجیب و شگفت انگیز همه را متعجب کرده است. این تروریست از ۱۹ ژانویه امسال دیگر تحت لوای همیشگی سازمانش یعنی «القاعده بین النهرین» عمل نمی کند!به جای آن، وی همراه با پنج گروه مسلح دیگر نوعی اتحادیه تروریستی به نام «شورای مشورتی مجاهدین» تاسیس کرده است و بنابه اعترافات برخی از طرفداران وی از زمان تاسیس این شورا هیچ یک از عملیات تروریستی این شعبه عراقی القاعده، بدون حضور و مشورت دیگر اعضا انجام نخواهد گرفت. حتی آرم و لوگوی جدیدی هم که برای این شورا انتخاب شده است، نشان از همین قانون جدید دارد.ظاهراً هدف از این همبستگی و اتحاد، همکاری در جهت بیرون راندن نیروهای اشغالگر خارجی و به قول خودشان «کافران» از عراق است. اعضای این شورا توافق کرده اند تا شور و شوق و عطش مبارزه را با پرهیز از اختلاف حفظ کرده و به گفته خودشان برنامه اسلامی روشن و شفافی ارائه داده و دست به جذب نیروهای جدید بزنند. در یکی از نوارهای صوتی که به مناسبت تشکیل این شورا انتشار یافته، گوینده ناشناس (که البته زرقاوی نیست) از امیدواری رهبری برای اتحاد با «همه دیگر گروه های خط مقدم جبهه» می گوید.
«گویدو اشتاین برگ» کارشناس برجسته امور ترور عقیده دارد: «رابطه زرقاوی با القاعده همواره بر پایه همکاری و البته مرزبندی استوار بود.» به گفته این کارشناس زرقاوی با این به اصطلاح پوست اندازی در نظر داشته است تا خود را برای طرفدارانش به عنوان «شیخ پیکارجویان» و «شیر بین النهرین» مطرح کند. در واقع از سال های اواخر دهه ۹۰ یعنی هنگامی که زرقاوی مدیریت اردوگاهی کوچک در شهر هرات افغانستان را به عهده گرفت، با وجود همکاری با بن لادن و همکارانش در اکثر صحبت هایش خود را به عنوان فردی مستقل که به صورت صوری تحت الحمایه القاعده قرار دارد، معرفی کرد. زرقاوی به ویژه در دو مورد استراتژیک با بن لادن اختلاف نظر دارد: اولین مورد اینکه زرقاوی خواهان جنگ و مبارزه بی امان با شیعیان است و مورد دوم اینکه مرکز ثقل منطقه ای وی در عراق، اردن، سوریه و فلسطین قرار دارد. هدف نهایی و درازمدت زرقاوی ساقط کردن نظام سلطنتی اردن و حمله مستقیم به اسرائیل است.با این حال موقعیت زرقاوی در عراق است که میزان و چگونگی ارتباط وی با بن لادن و معاون او «ایمن الظواهری» را تعیین می کند. هنگامی که زرقاوی در پاییز ۲۰۰۴ تصمیم گرفت به شبکه ترور القاعده بپیوندد، سازمانی را که خود بنیاد نهاده بود یعنی سازمان «التوحید و الجهاد» منحل کرد. در آن زمان کارشناسان احتمال می دادند که علت این اقدام زرقاوی این است که وی با این کار امید دارد تا تحت نام القاعده بتواند به اصطلاح سرباز و منابع مالی بیشتری در میان دولت های خلیج فارس پیدا کند. بن لادن نیز کوتاه زمانی پس از انحلال آن سازمان، زرقاوی را تحسین کرد و این اقدام وی را ستود.پذیرش رسمی کارگزاری القاعده در عراق توسط زرقاوی موجب شد تا وی عملاً تبدیل به کانون و مرکز ثقل ستیزه جویان بین المللی بشود و این کار در واقع بیانگر اهداف بلندپروازانه وی در عراق بود. اما اینکه چرا دوباره وی دست به چنین تغییر و تحولی (حداقل در حد اسم) زده، پرسشی است که باید به اصطلاح با دلایل ترکیبی به آن پاسخ گفت.
«اشتاین برگ» در این مورد می گوید: «این تغییر نام توسط زرقاوی، آشکارا واکنشی است به انتقادهای شدیدی که ظواهری در اکتبر ۲۰۰۵ به دلیل روش های وحشیانه وی، عنوان کرد.» ظواهری در نامه ای که به دست نیروهای ارتش آمریکا افتاد، ضمن انتقاد شدید نسبت به روش های زرقاوی، هشدار داده بود که در صورت ادامه حملات وی به غیرنظامیان حمایت غیرقابل چشم پوشی مردم عراق را از دست خواهد داد. و چیزی نگذشت که هشدار و پیش بینی آن مرد مصری درست از آب درآمد: در اثر یک عملیات تروریستی در اردن که توسط سازمان زرقاوی طرح ریزی شده بود، شصت نفر کشته شدند و این عمل جنایتکارانه باعث شد تا تعداد طرفداران زرقاوی در کشور خودش (اردن) به شدت کاهش پیدا کند. در عراق نیز طی هفته های اخیر بسیاری از قبایل و طوایف مهم عراقی از تروریست های القاعده تبری جسته اند.«روون پاز» یکی از کارشناسان اسرائیلی ضمن تایید دلیل قبل، اضافه می کند که این تغییر نام در واقع نه تنها به خاطر انتقادات ظواهری بلکه واکنشی است به رشته انتقادات صریح و شدیدی که از سوی فقها و حقوقدانان اسلامی نسبت به اعمال زرقاوی عنوان شد. پاز عقیده دارد: «حال زرقاوی در تلاش است تا پشتیبانی فقهای عراقی را به دست آورد.» زیرا دیگر نمی تواند روی پشتیبانی های استادان سابقش یعنی «مقدیسی» و «ابوقتاده» حساب کند، چون آن دو نفر دیگر حاضر به توجیه اعمال جنایتکارانه زرقاوی نیستند.
شاید این به اصطلاح دومین پوست اندازی تلاشی باشد از سوی زرقاوی برای آنکه به اصطلاح با یک تیر چند نشان بزند و به یکباره مشکلات متعدد خود در این عرصه را حل کند. چه بسا هدف زرقاوی از تشکیل این شورای جدید و به تبع آن اتحاد با دیگر گروه های تروریستی عراق این باشد که وی در نظر دارد این تفکر را که زرقاوی یک خارجی است و عراق مسئله او نیست، از ذهن عراقی ها پاک کند. کارشناسان اطلاعاتی امنیتی آلمان نیز احتمال می دهند که زرقاوی دیگر حاضر نیست مانند یک خارجی با او رفتار شود. با توجه به نامه انتقادآمیز ظواهری می توان این احتمال را هم داد که زرقاوی با این کار قصد فریب بن لادن و ظواهری را دارد.اینکه تشکیل این شورای جدید چه پیامدهای احتمالی در عراق خواهد داشت، مسئله ای است که هنوز قابل ارزیابی نیست. تعداد حملات تروریستی در عراق در حال حاضر نه بیشتر و نه کمتر شده است. چیزی که هنوز روشن نیست، این که کدامیک از شش گروه تشکیل دهنده این شورا مسئول عملیات اجرایی است.
و به این ترتیب برآورد میزان قدرت تخریبی شبکه زرقاوی برای کارشناسان مشکل تر می شود. با این حال این تغییر و تحول چندان بزرگ هم نیست زیرا چهار گروه این شورا تقریباً ناشناخته بوده و فقط طایفه المنصور گروهی است که از مدت ها قبل جزء ابواب جمعی شبکه زرقاوی به شمار می آمدند و حمله های طرح ریزی شده ای را نیز به دستور زرقاوی انجام داده بودند. اما مسئله جالب اینکه نام گروه «انصار السنت» که از همان آغاز شورش ها و درگیری ها رابطه و همکاری تنگاتنگی با زرقاوی داشتند، در میان اعضای این شورا غایب است. انصار السنت گروهی از مسلمانان کرد عراقی هستند که برای تشکیل اولین هسته های مردان زرقاوی در عراق، کمک های زیادی به وی کردند اما بعدها از زرقاوی جدا شده و با نام و آرم و علامتی جدید به فعالیت پرداختند.به هر حال هنوز نمی توان در این مورد ک تشکیل این شورا نشانه ای از ضعف یا قدرت زرقاوی است، نظر داد. کارشناسان امنیتی آلمان عقیده دارند که سازمان «القاعده بین النهرین» مثل گذشته وجود دارد و تنها حضورش کم رنگ تر شده است.اما آنچه مسلم است اینکه طرفداران زرقاوی از این شاخه به آن شاخه پریدن های وی گیج شده و از علت ها و پیامدهای آن نگرانند. در یکی از سایت های طرفداران زرقاوی آمده: «آیا اسامه بن لادن او را به خاطر انفجارهای اردن تنبیه کرده است؟» به هر صورت سئوالی که در اینجا مطرح است اینکه چرا تحلیلگران در این مورد سکوت اختیار کرده و نظری نمی دهند؟
منبع: اشپیگل آن لاین
یاسین موشارباش
ترجمه: محمدعلی فیروزآبادی

منبع : روزنامه شرق