چهارشنبه, ۹ خرداد, ۱۴۰۳ / 29 May, 2024
مجله ویستا

موسیقی ایران در زمان حال


موسیقی ایران در زمان حال
مدتها بود که در فکر نوشتن مقاله ای برای این سایت پربیننده بودم ، تا اینکه درپی فراخوان مدیر محترم سایت، بنده بر آن شدم تا مطلبی چند در باب موسیقی اصیل ایرانی بنویسم . با ورود موسیقی پاپ و رشد بی رویهٔ آن در چند ساله اخیر متأسفانه موسیقی اصیل ایرانی تحت الشعاع این نوع خاص از موسیقی قرار گرفته است؛ اگر چه نمی توان منکر تمایلات و ذائقه های مختلف جوانها بود اما کم لطفی است این چنین توجه را از فرهنگ کهن و اصیلمان برگردانیم تا جائیکه جوان امروز چنان با آواز ایرانی بیگانه است که تاب شنیدن آنرا ندارد ـ یعنی قابلیت هضم آنرا ندارد ـ افتخار موسیقی ایرانی ما و یا موسیقی کلاسیک در هر مکتب و ملتی این است که پر از محتوا است و نمی توان از جنبه تفنن با آن روبرو شد و این شاید خود باعث کم رنگی و رغبت کم جوانهای امروز به این مسئله شده است. در حالی که موسیقی پاپ یا به قولی همه فهم، دیگر مجالی برای تفکر و تأمل باقی نمی گذارد و همین تفننی بودن آن است که برای جوان امروز شیرین و شنیدنی است.
اما راه حل رسیدن موسیقی ملی به جایگاه واقعی خود چیست؟ باید مد نظر داشت وقتی فرهنگی در دل جامعه ای قرارمی گیرد که با آن فرهنگ تغذیه شده، یعنی اگر چه ما می شنویم که بتهوون یکی از نوابغ آهنگسازی در جهان است، اما خیلی ها به سمفونیهای بتهوون نامأنوس بوده و نمی توانند با آن رابطه برقرار کنند. این به آن معناست که ما به اندازه کافی با آن سبک از موسیقی کلاسیک آشنا نیستیم و به همین خاطر آن موسیقی را نمی پسندیم. در واقع چنین اتفاقی در مورد موسیقی ایرانی مان هم ـ متأسفانه ـ در حال شکل گیری است و راه حل آن ترویج این نوع موسیقی به خصوص از رسانه های گروهی و به نحوی که در خور شأن این موسیقی باشد، است که متأسفانه صدا و سیما اگر نگوییم از حامیان حرفه ای موسیقی پاپ است باید اذعان داشت که بزرگترین مؤسسه ترویج دهندهٔ موسیقی پاپ است تا جایی که مردان طراز اول موسیقی پاپ امروز کشورمان بخش عمده ای از شهرتشان را از این رسانه فراگیر کشوری و حتی فراکشوری گرفته اند، و دیگر آن که بزرگان موسیقی به جای کناره گیری از این وادی سعی در نوآوری و تربیت موسیقی دانان آینده بپردازند تا چنان که امروز دم از شهناز و شجریان و علیزاده و مشکاتیان می زنیم، آیندگان نیز به لطفی ها و پایورها و ناظری های زمان خود ببالند.

حجت اله یگانه
دانشگاه صنعتی اصفهان
منبع : موسیقی هنری ایران