صدام در دادگاه

موضع ابر قدرت ها
هنگامی كه سیاست و تاكتیك تحبیب و جلب دوستی و كمك های اندك و حساب شده آمریكا نسبت به ایران شكست خورد، این كشور به سیاستی خشن روی آورد و در این خصوص از علنی كردن حمایت های خود از رژیم عراق نیز باكی نداشت، به این ترتیب از ماه نوامبر ۱۹۸۶ تغییر سیاست آمریكا نسبت به ایران مشهود گردید.
سیاست شوروی نیز به دلایلی كه ذكر شده به سوی عراق گر ایش یافت و گزارش هایی مبنی بر ارسال تعداد بیشتری از هواپیماهای میگ ۲۷ و تعدادی میگ ۲۹ از شوروی به عراق واصل شد.
به این ترتیب عراق در میان كشورهای جهان سوم به جز هند تنها كشوری بود كه (آن زمان) چنین هواپیماهایی در اختیار داشت. فرانسه نیز در سیاستی كه از روز اول جنگ اتخاذ كرده بود، یعنی حمایت كامل سیاسی، نظامی و اقتصادی از عراق تغییری نداده بود.
در صحنه بین المللی فشار شدید علیه ایران اعمال گردید. روابط ایران با انگلستان و فرانسه(با تبلیغات و سر و صدای زیاد در جریان معروف به جنگ سفارتخانه ها) قطع شده بود. سران دو ابر قدرت طی چند نشست در ریكیا ویك، واشنگتن و بالاخره مسكو در خصوص حل چندین مسئله و منازعه منطقه ای از جمله افغانستان و جنگ عراق علیه ایران به تفاهم اصولی رسیدند و هیچ مانعی هم بر سر راه اجرای نظرشان وجود نداشت.
در روزهای ۱۹ و ۲۰ فوریه ۱۹۸۵(۳۰ بهمن و اول اسفند ۱۳۶۳) بین ریچارد مورفی و ولادیمر پولیاكف، معاونان وقت وزارت خارجه آمریكا و شوروی برای حل منازعات منطقه ای در سراسر جهان گفت وگوهایی آغاز شد. دو ابرقدرت كه به علت برخورد منافع پس از چند دهه جنگ سرد، نفع خود را در شرایط فعلی در رفع تنش ها می دانستند، در مذاكرات مذكور، جنگ عراق و ایران را مهم ترین موضوع مورد بحث خود قرار دادند.
آنها در گفت وگو های سال های بعد نیز هم داستان شدند كه به جنگ عراق و ایران خاتمه دهند.
طبق معمول تجلی گاه توافق قدرت ها در شورای امنیت بود كه مذاكرات فشرده ای را برای خاتمه دادن به منازعه ای كه ادامه آن دیگر متضمن حفظ منافع ابرقدرت ها نبود شروع كردند.

منبع : روزنامه همشهری