درخت و سیاست

یادم هست در انتخابات دومین دوره شوراها، یکی از کاندیداهای خانم، در پوستر انتخاباتی خود از این شعار استفاده کرده بود: جای مردان سیاست، بنشانیم درخت، تا هوا تازه شود!
نمی خواهم بگویم که درخت خوب است و سیاست بد است. اما در کشور ما که همه مسائل، حتی ورزش با سیاست آمیخته می شود، طبیعی است که خیلی از نقدها و حتی حرف ها رنگ و طعم سیاست به خود بگیرد. این ها را گفتم تا تاکید کنم که حرف آخر امروز من، سیاسی نیست; اما اگر در نظر شما اندکی رنگ و طعم سیاست به خود می گیرد، اشکال از خود من است.
خبر ساخت یک پالا یشگاه در استان مازندران خبر جالبی است. آن هم با مجوز سازمان حفاظت از محیط زیست! سازمانی که وظیفه اش حفاظت از محیط زیست است، خیلی راحت می پذیرد یک پالا یشگاه در جنگل های مازندران ساخته شود; آن هم در شرایطی که همه روزه، دلسوزان محیط زیست نسبت به خطر نابودی جنگل ها در کشور هشدار می دهند. اما سازمان حفاظت از محیط زیست که باید حامی جنگل ها باشد و طبیعتا آمارهای دقیق تری در مورد نابودی جنگل ها در اختیار دارد، در این مورد خیلی راحت عقب نشینی می کند. احتمالا مسوولا ن محترم برای افزایش اشتغال و کنترل معضل بیکاری در کشور، چنین طرح هایی را ارائه می دهند. اما آیا در استان سرسبزی مثل مازندران، فقط با ساخت پالا یشگاه می توان اشتغال ایجاد کرد و هیچ راه دیگری ندارد؟
اما مثل این که گاهی اوقات برای عمل به وعده ها می توان درخت ها را هم قطع کرد که البته ساده ترین مانع در این مسیر هستند. موانع بزرگتر نادیده گرفته می شوند; درخت ها که - با عرض تاسف - جای خود دارند. آن وقت نباید ناراحت شویم وقتی یکی بگوید که «جای مردان سیاست، بنشانیم درخت، تا هوا تازه شود».

نویسنده : حمیدرضا شکوهی

منبع : روزنامه مردم سالاری