چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

چیزهای آشنا - DEJA VU


چیزهای آشنا - DEJA VU
سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جری بروکهایمر
کارگردان : تونی اسکات
فیلمنامه‌نویس : تری روسیو و بیل مارسیلی
فیلمبردار : پل کامرون
آهنگساز(موسیقی متن) : هری گرگسن ـ ویلیامز
هنرپیشگان : دنزل واشینگتن، پولا پاتن، وال کیلمر، جیمز کاویزل، آدام گلدبرگ، اریکا الکساندر و بروس گرین‌وود
نوع فیلم : رنگی، ۱۳۸ دقیقه


پس از آن‌که انفجاری در یک قایق بزرگ مخصوص حمل و نقل مسافر باعث مرگ بیش از پانصد نفر می‌شود، ̎داگ کارلین̎، مأمور ضد تروریست ATF (واشینگتن) پی‌گیری پرونده را به‌عهده می‌گیرد. پس از آن ̎اندرو پریزوارا̎، مأمور FBI (کیلمر) نیز در تحقیقات مربوطه به او می‌پیوندد. ̎اندرو̎ که تحت تأثیر قابلیت‌های ̎داگ̎ قرار گرفته، از او دعوت می‌کند به گروه جدیدی ملحق شود که با روش‌های جدیدی از تکنولوژی ماهواره‌ای استفاده می‌کنند تا چهار شبانه‌روز در زمان به عقب برگردند و بدین‌وسیله بتوانند تروریست متهم (کاویزل) را دستگیر کنند. در همین حال جسد زنی جوان (پاتن) که در این حادثه سوخته، در ساحل پیدا می‌شود. جسد زودتر از زمان پیش‌بینی به ساحل رسیده و از این‌رو مأموران تصور می‌کنند که مرگش به همان حادثهٔ انفجار مربوط می‌شود. در حالی‌که آنان با استفاده از تکنولوژی جدید در حال بررسی جسد زن هستند، ̎داگ̎ به این نتیجه می‌رسد که آن تصاویر، تصاویر ماهواره‌ای نیستند بلکه در واقع با استفاده از اختلالات زمانی به وجود آورده شده‌اند.
● زوج اسکات و واشینگتن پس از مردی در آتش (۲۰۰۴) بار دیگر برای یک هم‌کاری جالب توجه دیگر به هم پیوسته‌اند و فیلمی پلیسی/ جنائی ساخته‌اند که با تنشی که در تماشاگر به وجود می‌آورد، بازی می‌کند و از گیج و سردرگم کردنش لذت می‌برد. ضمن آن‌که مهارت تکنیکی فوق‌العاده‌ای می‌طلبد که از سازوکار این ماشین ـ اجازه می‌دهد اتفاقات چند روز قبل را دوباره زندگی کنیم ـ سر در آورد و کنترلش کرد. اما خب، چه اهمیتی دارد؟! مهم‌، روشی است که فیلم‌نامه با این اختراع بازی کرده و ویژگی و تر و تازگی‌اش را در درون‌مایهٔ یاد و خاطره، تمهید کلاسیک ژانر تریلر (یادگاری کریستوفر نولان، ۲۰۰۰) یافته؛ و بعد در طریقهٔ کارگردانی میزانسنِ همیشه پُرتنش فیلم، که اسکات به رابطه‌اش توانسته داستانی را ملموس و ̎معاصر̎ جلوه دهد که بیشتر در چارچوب افسانه ـ علمی می‌گنجد. واشینگتن هماهنگ با سبک اسکات، قدری در بازی اغراق کرده ولی در عوض، گرد او را بازیگرانی فرعی گرفته‌اند که همگی بی‌عیب و نقص‌اند.


همچنین مشاهده کنید