جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

دم‌پائی و گل رُز - The Slipper AND The Rose


دم‌پائی و گل رُز - The Slipper AND The Rose
سال تولید : ۱۹۷۶
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : استوارت لاینز
کارگردان : برایان فوربز
فیلمنامه‌نویس : رابرت ب. شرمن، ریچارد م. شومن و فوربز.
فیلمبردار : تونی ایمی.
آهنگساز(موسیقی متن) : برادران شرمن
هنرپیشگان : ریچارد چمبرلین، جما کریون، آنت کرازبی، ادیت اوانز، کریستوفر گیبل، مایکل هوردرن، مارگارت لاک‌وود و کنت مور.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۶ دقیقه.


«شاهزاده ادوارد» (چمبرلین)، وارث تاج و تخت سلطنت یوفرانیا، که در یافتن عروسی مناسب ناموفق بوده، به‌رغم نصیحت‌های پدرش، «شاه» (هوردرن) و «لرد چمبرلین» (مور) ترجیح می‌دهد با عشق ازدواج کند. «شاه» تصمیم می‌گیرد یک مهمانی رقص عروس‌یابی راه بیندازد و در آن تمام شاهزاده خانم‌های مناسب ازدواج شرکت کنند. در جائی نه چندان دور از قصر، «سیندرلا» (کریون) که پدرش را از دست داده، با نامادری خودخواه (لاک‌وود) و دو خواهر ناتنی تنبل و بی‌عارش زندگی می‌کند. آنان که به مهمانی (کرازبی) ظاهر می‌شود، لباس‌های ژنده «سیندرلا» را به لباس باشکوه مهمانی تبدیل می‌کند و او را با کدوئی که به کالسکه طلائی تبدیل کرده، روانه قصر می‌کند؛ با این تذکر که طلسم جادو سر ساعت دوازده شب باطل می‌شود. «شاهزاده» که جذب «سیندرلا» شده، او را به رقص دعوت می‌کند. پس از رقص، هر دو می‌فهمند که دل‌باخته هم شده‌اند، اما وقتی ساعت دوازده ضربه می‌زند، «سیندرلا» مجبور به ترک آنجا می‌شود و حین فرار، دم‌پائی نقره‌ئی‌اش را بر روی پله‌ها جا می‌گذارد. «شاهزاده» که دم‌پائی تنها سرنخش است، برای یافتن دختر جست‌وجو را آغاز می‌کند. حالا «پری مهربان» نیز ترتیب به هم رسیدن شاهزاده و «سیندرلا» را می‌دهد، اما «لرد» چمبرلین، به تحریک شاه، «سیندرلا» را متقاعد می‌کند که موقعیت «شاهزاده» با ازدواج با یک آدم معمولی به مخاطره می‌افتد. «سیندرلا» با عجله به سمت مرز برده می‌شود و «شاهزاده» غمگین با یک ازدواج از پیش تعیین شده موافقت می‌کند. طی مراسم عروسی در کلیسا، «پری مهربان» آخرین تلاشش را می‌کند و «سیندرلا» را به موقع باز می‌گرداند.
* نسخه موزیکال شاداب و سرزنده‌ای از افسانه «سیندرلا» که در آن همه بازیگران مشهور و غیر مشهور انگلیسی می‌خوانند و می‌رقصند. ترانه‌های برادران شرمن شنیدنی است. فیلم بار دیگر فوربز را به‌عنوان کارگردان موفق فیلم‌های خانوادگی‌، در شرایطی که سینمای انگلستان از چنین فیلم‌هائی بی‌بهره‌ بود، تثبیت می‌کند.